Οι συγκρίσεις του Λιονέλ Μέσι με τον Ντιέγκο Μαραντόνα σταματούν όταν οι υποστηρικτές του δεύτερου ρίχνουν στο τραπέζι το ατράνταχτο επιχείρημα. «Ας πάρει Μουντιάλ ο μικρός και το συζητάμε». Άδικό έχουν; Καλώς ή κακώς, ο Μαραντόνα το κατάφερε. Η νίκη της Αργεντινής επί της Δυτικής Γερμανίας με 3-2, στον τελικό της 29ης Ιουνίου 1986, χάρισε στον Μαραντόνα αυτό το οποίο ο Μέσι ακόμα… ονειρεύεται. Το ολόχρυσο τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το οποίο για πρώτη φορά είχε τόσο έντονη τη σφραγίδα ενός μόνο παίκτη. Του ενός και μοναδικού «Ντιεγκίτο».
Μπορεί ο Μαραντόνα να μη σκόραρε στον τελικό, όπως είχε κάνει στον περιβόητο προημιτελικό με την Αγγλία και στον ημιτελικό με το Βέλγιο, αλλά όλος ο τελικός περιστρεφόταν γύρω του. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ ήξερε ότι αυτός ο μικρόσωμος παίκτης ήταν ικανός να «σμπαραλιάσει» την άμυνά του γι’ αυτό και ανέθεσε στον Λόταρ Ματέους τον ρόλο της «σκιάς» του κορυφαίου παίκτη του κόσμου. Ο προπονητής των Δυτικογερμανών γνώριζε ότι έπαιρνε ρίσκο, μια και η αντίστοιχη επιλογή του Χέλμουτ Σεν να χρίσει τον ίδιο (δηλαδή τον Μπεκενμπάουερ, ο οποίος τότε αγωνιζόταν ακόμα ως χαφ, όπως και ο Ματέους) προσωπικό φρουρό του Μπόμπι Τσάρλτον, στον τελικό του Μουντιάλ του ’66, δεν είχε αποδώσει. Όμως, έμοιαζε εγκλωβισμένος σ’ αυτήν την επιλογή, νιώθοντας ότι έτσι περιόριζε τον σημαντικότερο παίκτη του αντιπάλου χωρίς να «χαραμίσει» έναν πολύτιμο παίκτη στην άμυνα.
Το ρίσκο δεν έπιασε και ο Μπεκενμπάουερ αχρήστεψε έναν από τους πιο δημιουργικούς μέσους του. Ο Ματέους δεν είχε εμπειρία στο μαρκάρισμα και ο Μαραντόνα έμοιαζε ασταμάτητος. Η Αργεντινή ήταν σαφώς καλύτερη και προηγήθηκε στο 22’ με κεφαλιά του Μπράουν, για να διπλασιάσει το σκορ λίγα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου με τον Βαλντάνο, ο οποίος τελείωσε ιδανικά τη γρήγορη αντεπίθεση που άρχισε από τα πόδια του Μαραντόνα και συνεχίστηκε με την ωραία πάσα του Ενρίκε. Εκεί που όλα έδειχναν χαμένα, όμως, μίλησε η ψυχή των Γερμανών. Δύο κόρνερ του Αντρέας Μπρέμε, στο 74’ και το 81’, έπιασαν στον ύπνο την άμυνα της Αργεντινής. Πρώτα ο Ρουμενίγκε και μετά ο Φέλερ, σκόραραν για τα «πάντσερ» και έφεραν τον τελικό στα ίσα.
Τότε μίλησε η μεγάλη κλάση του Μαραντόνα. Στο 84’ και ενώ η μπάλα παιζόταν στο κέντρο, ο Μαραντόνα είδε τον Μπουρουσάγα να εφορμά προς την περιοχή της Δυτικής Γερμανίας. Χωρίς να χάσει χρόνο έβγαλε την κάθετη μπαλιά με την οποία ακινητοποίησε τους αντιπάλους αμυντικούς, οι οποίοι βρίσκονταν όλοι εκτός θέσης. Ο Μπουρουσάγα προχώρησε και παρότι άνοιξε πολύ την μπάλα στο τελευταίο κοντρόλ, πλάσαρε εύστοχα τον Σουμάχερ! Η Αργεντινή επέστρεψε στον… Παράδεισο ύστερα από μία σύντομη επίσκεψη στην Κόλαση!
Λίγα λεπτά αργότερα, ο Ντιέγκο Μαραντόνα σήκωσε το ολόχρυσο τρόπαιο του Μουντιάλ σαν να άνοιγε σαμπάνια! Ήταν μία μεγάλη στιγμή τόσο για την Αργεντινή, η οποία αναδεικνυόταν παγκόσμια πρωταθλήτρια για δεύτερη φορά, όσο και για τον ίδιο τον «πίμπε ντ’ όρο», ο οποίος καθόταν πια αναπαυτικά στον δικό του θρόνο. Αυτόν του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του πλανήτη.
Αργεντινή - Δυτική Γερμανία 3-2
(22’ Μπράουν, 56’ Βαλντάνο, 84’ Μπουρουσάγα - 74’ Ρουμενίγκε, 81’ Φέλερ)
Αργεντινή (Κάρλος Μπιλάρδο): Πούμπιδο, Κουσιούφο, Μπράουν, Ρουτζέρι, Τζιούστι, Μπατίστα, Ενρίκε, Ολαρτικοετσέα, Μπουρουσάγα (90’ Τρομπιάνι), Μαραντόνα, Βαλντάνο.
Δυτική Γερμανία (Φραντς Μπεκενμπάουερ): Σουμάχερ, Μπρέμε, Μπρίγκελ, Κ. Χ. Φέρστερ, Γιάκομπς, Έντερ, Ματέους, Μάγκατ (63’ Ντ. Χένες), Μπέρτολντ, Ρουμενίγκε, Κλ. Άλοφς (46’ Φέλερ). sportday gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου