Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Ένας γίγαντας, με «γυάλινα» πόδια!!

Θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη περισσότερα στο άθλημα που λέγεται μπάσκετ, αλλά τον πρόδωσαν τα πόδια του. Ο Γιάο Μινγκ αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση μόλις στα 30 του χρόνια. Tα κυριότερα σημεία στην πλούσια καριέρα του.
Ένας γίγαντας, με «γυάλινα» πόδια (BINTEO)
Ήταν ιδιαίτερος
Με την ιδιαιτερότητα του ύψους του, αλλά και με την ικανότητά και το ταλέντο του στο μπάσκετ, κέντριζε το ενδιαφέρον, τόσο αυτών που βρίσκονταν γύρω του, όσο και των θεατών των αγώνων που έπαιζε. Ακόμη και ντοκιμαντέρ και βιβλία έγιναν γι’ αυτόν. Αποτελούσε ατραξιόν τόσο για τις ομάδες που αγωνίστηκε, όσο και για το ίδιο το άθλημα. Στη χώρα του, μάλιστα, λατρεύεται σαν ήρωας, καθώς δεν είναι και πολλές οι επιτυχίες των Κινέζων στο μπάσκετ. Γι’ αυτόν τον λόγο, λοιπόν, τον έβλεπαν σαν κάτι ξεχωριστό. Σχεδόν Θεό των αποκαλούν στην Ασία.
Από «καρχαρίας» έγινε «ρουκέτα»
Μπήκε με μεγάλες περγαμηνές στον κόσμο του ΝΒΑ, όταν όλες οι ομάδες παρακολουθούσαν την εξέλιξή του και ήταν έτοιμες να πέσουν στα πόδια του. Οι εμφανίσεις του με την κινεζική ομάδα Σανγκάι Σαρκς δεν άφησαν ασυγκίνητους τους ανθρώπους των ομάδων της άλλης άκρης του Ατλαντικού. Ως εκ τούτου επιλέχθηκε στο νούμερο ένα των ντραφτ το 2002 από τους Χιούστον Ρόκετς. Μάλιστα, ήταν ο πρώτος μη Αμερικανός που το καταφέρνει αυτό χωρίς να έχει παίξει σε κολλέγιο. Στη πρώτη του κιόλας χρονιά έδειξε όλες τις «πτυχές» του ταλέντου του, αφού αναδείχθηκε μέλος της καλύτερης πεντάδας των ρούκις, ενώ ακολούθησαν και άλλες ανάλογες επιτυχίες του, αφού ήταν ουκ ολίγες φορές στη δεύτερη και τρίτη καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ.
Το δίδυμο με τον «T-mac»
Όσο περνούσαν τα χρόνια στον μαγικό αυτό κόσμο, αυτός βελτιωνόταν συνεχώς και ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές των «ρουκετών». Μάλιστα, ήταν το αντίπαλο δέος του Σακίλ Ο’Νιλ. Μαζί με τον Τρέισι Μακ Γκρέιντι αποτελούσαν ένα αχτύπητο δίδυμο. Δεν κατάφερε να φορέσει το πολυπόθητο δακτυλίδι του πρωταθλητή, αλλά πρόσφερε σημαντικές συγκινήσεις στου φίλους της ομάδας, που έμελε να είναι η μόνη που αγωνίστηκε στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ στον κόσμο. Στα αξιοσημείωτα, το γεγονός ότι επιλέχθηκε αρκετές φορές στο ολ σταρ γκέιμ του ΝΒΑ, εκεί που δεν συμμετέχει ο καθένας. Είναι φυσικό, λοιπόν, να θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ξένους παίκτες που αγωνίστηκαν στο αμερικανικό πρωτάθλημα.
Πονοκέφαλος για τους αντιπάλους
Οι αντίπαλοί του για να τον σταματήσουν, προσπαθούσαν να μη περάσει η μπάλα στα χέρια του, αφού όταν την έπαιρνε ήταν ασταμάτητος. Δύσκολα βρίσκει κανείς έναν παίκτη στο ύψος του και όπως είναι φυσικό, λίγοι είναι οι μπασκετμπολίστες που μπορούν να τον κοντράρουν στα ίσα. Ίσως να μην υπάρχει και κανείς. Αν και αργός, είχε γρήγορες κινήσεις, έβλεπε τη στεφάνη σαν παιχνίδι και διέθετε και αρκετά καλό και γρήγορο σουτ, δεδομένων των αναλογιών του. Ακόμη και τρίποντα έβαζε, ενώ οι τάπες και τα καρφώματα ήταν η ρουτίνα της «καθημερινότητάς» του! Βοήθησε αφάνταστα την εθνική Κίνας να κάνει αξιοπρόσεχτες πορείες σε παγκόσμια πρωταθλήματα και σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Ελλάδα και ο Σπανούλης
Μάλιστα σε αρκετές από αυτές τις διοργανώσεις, αντιμετώπισε και την Ελλάδα, η οποία πάντα κατάφερνε να τον περιορίσει και έπαιρνε αυτό που ήθελε. Τη νίκη. Ο Γιάο υπήρξε για έναν χρόνο συμπαίκτης με τον Βασίλη Σπανούλη στους Ρόκετς, για τον οποίο έτρεφε αμέριστο σεβασμό και όπου βρισκόταν έκανε λόγο για τα προσόντα του Έλληνα γκαρντ. Όταν είχε γίνει για πρώτη φορά γνωστή η μετακόμιση του Λαρισαίου μπασκετμπολίστα στο Χιούστον, ήταν από τους πρώτους που τον καλωσόρισαν, καθώς τότε οι δυο τους συναντιόταν στα γήπεδα της Ιαπωνίας, όπου το 2006 πραγματοποιούνταν το Μουντομπάσκετ. Ο Γιάο αποθέωνε τον Σπανούλη, λέγοντας πως είναι ο νέος… Στιβ Νας!
Τον λύγισαν οι τραυματισμοί
Σπάνιο φαινόμενο για την Κίνα το ύψος του, όπως σπάνιες και οι ικανότητές του για τα 2.29 του που… δεν είναι και λίγα. Στο τέλος όμως τον πρόδωσαν, καθώς τα πόδια του δεν μπόρεσαν να αντέξουν τους τόσους πολλούς συνεχόμενους αγώνες στο ΝΒΑ. Ίσως αν έπαιζε στην Ευρώπη να μην αντιμετώπιζε ανάλογα προβλήματα, αφού οι αγώνες είναι πολύ λιγότεροι. Μόλις τρία χρόνια βρισκόταν στο ΝΒΑ όταν άρχισαν οι πρώτες δυσκολίες με τα πόδια του. Τον ταλαιπώρησαν αρκετά, μία έπαιζε, μία δεν έπαιζε. Ωστόσο έδειξε μεγάλα αποθέματα ψυχής και προσπαθούσε να τιμήσει το συμβόλαιό του, βοηθώντας την ομάδα που τον ανέδειξε αν και πονούσε.
Αδιαμφισβήτητη η αξία του
Μπορεί ο Γιάο Μινγκ να εγκατέλειψε τα γήπεδα του μπάσκετ, όμως η αξία του θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια από τους φιλάθλους του αθλήματος, καθώς πρόσφερε κάτι το ξεχωριστό όχι μόνο στο λαοφιλές αυτό σπορ, αλλά σε όλον τον παγκόσμιο αθλητισμό.
πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: