Τάδε έφη Μπλατ!!

Η Ρωσία ξαναβρίσκεται στο δρόμο της Εθνικής και ο Βασίλης Σκουντής ανατρέχει στο αρχείο του και ανθολογεί τις καλύτερες ατάκες του (σπεσιαλίστα του είδους) Ντέηβιντ Μπλατ...

Η Άντζελα Δημητρίου είχε πει κάποτε πως "κανείς δεν είναι... άσφαλτος" κι αυτό ισχύει για όλους, μηδενός εξαιρουμένου. Ισχύει ασφαλώς και για τον Ντέηβιντ Μπλατ, τον οποίο συνεχίζουμε να αγαπάμε, παρά το conflict, που λένε και στο χωριό του, με αφορμή τα διατρέξαντα στον περυσινό αγώνα (του Μουντομπάσκετ) ανάμεσα στην ελληνική ομάδα και στη Ρωσία.  Για να μην ξεχνιόμαστε, στην Αγκυρα είχε προκληθεί ένα σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο για το ποιοι (δεν) ήθελαν να νικήσουν, αλλά ο πανδαμάτωρ χρόνος επούλωσε αυτές τις πληγές, που αποκλείεται να ξαναματώσουν το Σάββατο, για έναν απλό λόγο: τώρα και οι δύο θέλουν να νικήσουν!
Στον έναν χρόνο, που πέρασε από τότε τον φίλο μας τον Ντέηβιντ τον φάγαμε για τα καλά στη... μάπα: είτε ως υποψήφιο προπονητή της εθνικής, είτε ως αντίπαλο του Παναθηναϊκού στον τελικό του Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης, είτε ως... θετό πατέρα του Σχορτσανίτη! Παρεμπιπτόντως αυτή είναι μια ιδιότητα που (φαίνεται πως) τον ιντριγκάρει διότι έξι χρόνια προτού ο Ομπράντοβιτς δηλώσει ότι "θα ήθελα ο γιος μου όταν μεγαλώσει να γίνει σαν τον Διαμαντίδη", το ίδιο ακριβώς είχε πει μετά από έναν αγώνα με την ΑΕΚ και ο Ντέηβιντ για τον δικό του γιο και τον (τότε παίκτη του στην Μπενετόν Τρεβίζο) Νίκο Ζήση. Το επανέλαβε μάλιστα στις 8 Μαΐου του 2011 στέλνοντας τον γιο του στην αγκαλιά του Ομπράντοβιτς!
Όλο το άρθρο του στο gazzetta.gr.