Γράφει ο
Δημήτρης Κανελλάκης
Η Ξάνθη αποτελεί το σταθερό, διαχρονικό παράδειγμα στο
ελληνικό ποδόσφαιρο για το πώς μπορεί να αναπτυχθεί μια ομάδα στην
περιφέρεια.
Με αφορμή την πρόκρισή της στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, ο
καθένας θα πρέπει να σκεφτεί πώς αυτή η ομάδα καταφέρνει πάνω από 25
χρόνια τώρα να διατηρείται στην Superlague, να αναδεικνύει παίκτες, να
παραχωρεί ορισμένους από αυτούς και να εξασφαλίζει πολύ σοβαρά
οικονομικά ανταλλάγματα, να έχει τις δικές της εγκαταστάσεις, το δικό
της ιδιόκτητο γήπεδο, να είναι οικονομικά υγιής.
Ξέρετε, δέχομαι και καταλαβαίνω πως είναι άλλο το ενδιαφέρον, άλλη η
εμπορικότητα, άλλη η κινητοποίηση των μαζών όταν στο πρωτάθλημα
συμμετέχουν η ΑΕΚ, ο Αρης, ο Ηρακλής, άλλη η αίγλη ενός τελικού στο
κύπελλο μεταξύ δύο εκ των κορυφαίων ελληνικών ομάδων, από την άλλη,
όμως, δεν γίνεται να επιτευχθεί η ανάπτυξη και η αποκέντρωση, όταν τις
ομάδες από την περιφέρεια τις θέλουμε απλά για να συμπληρώνουν…
Θέλω να πω ότι όλοι στεκόμαστε στο πόσο φτωχό είναι –που είναι- το
πρωτάθλημα μας όσο λείπουν ο Αρης, η ΑΕΚ, ο Ηρακλής, αλλά από την άλλη
πλευρά θα έπρεπε να στεκόμαστε και λίγο παραπάνω στην Ξάνθη, στον ΠΑΣ,
στον Αστέρα, στον Παναιτωλικό, στο γεγονός ότι η Κρήτη έφτασε να έχει
–έστω κι αν, κατά την άποψή μου αυτό ήταν υπερβολή- τρεις ομάδες στην
Superleague.
Δεν μου αρέσει, λοιπόν, να ακούω, για παράδειγμα, ότι θα είναι ένας
αδιάφορος τελικός αυτός ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Ξάνθη επειδή η
ομάδα της Θράκης δεν έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει πολύ κόσμο στην
έδρα του τελικού, όπως θα μπορούσε να κάνει μία από τις ομάδες με
πολλούς φιλάθλους, η οποία θα έδινε άλλη αίγλη στην διοργάνωση.
Και δεν μου αρέσει να το ακούω γιατί εστιάζοντας σε αυτή την
παράμετρο του όλου θέματος, δεν πετυχαίνουμε τίποτε άλλο από το να
αδικούμε μια ομάδα σταθερή, συνεπή, υγιή, η οποία πέτυχε πάρα πολλά
πράγματα, όχι όμως και να συσπειρώσει μια ολόκληρη περιφερειακή ενότητα
της χώρας δίπλα της, κάτι που πιθανότατα θα είχε καταφέρει η Ξάνθη της…
Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας.
Είναι, συνεπώς, σπουδαία η επιτυχία της Ξάνθης και πάντα επίκαιρος ο
τρόπος με τον οποίο κατάφερε όσα κατάφερε αυτά τα χρόνια. Μπορεί να μην
κατέκτησε τίτλους, μπορεί να μην καταφέρνει να γεμίσει το γήπεδό της με
κόσμο, αλλά δεν σταματάει ποτέ να εργάζεται για να διατηρεί και να
ενισχύει πράγματα τα οποία της δίνουν την δυνατότητα να πετύχει
περισσότερα στο μέλλον.
Γι’ αυτό και θα πρέπει να χαιρόμαστε, αλλά και να αναδεικνύουμε
τέτοιες περιπτώσεις, ελπίζοντας ότι θα έχουμε πάντα την ευκαιρία στο
ελληνικό ποδόσφαιρο να συζητάμε θετικά για ομάδες όπως η Ξάνθη.
*Πηγή:metrosport.gr*
Κυριακή 3 Μαΐου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου