Όταν ο «Θεός» κατέβηκε στην Ευρώπη!!

Σαν σήμερα ο Ντιέγο Μαραντόνα πάτησε για πρώτη φορά Ευρώπη για να φορέσει τα μπλαουγράνα και ο Θάνος Σαρρής γράφει για τις μέρες του στην Καταλονία.

«Νεαρός. Γεννήθηκε στις 30-10 του 1960. Έχει τεράστιες τεχνικές δυνατότητες, είναι πάντα εύκολο για αυτόν να ντριμπλάρει με την μπάλα. Έχει πολύ καλή επαφή με τα δίχτυα, αλλά ξέρει να πασάρει  προς όφελος του συμπαίκτη του που έχει καλύτερη θέση. Εκπληκτικά αντανακλαστικά. Προστατεύει πολύ καλά την μπάλα ώστε να παίξει αμέσως μετά με τεράστια επάρκεια. Οι κοντινές πάσες και τα σου του είναι πραγματικό θαύμα. Αλλάζει τον ρυθμό εξαιρετικά». Με τον τρόπο αυτό ο Σεσαρ Μενότι, ο πρώην προπονητής της Εθνικής Αργεντινής περιέγραψε τον Ντιέγο Μαραντόνα στην αναφορά του προς την Μπαρτσελόνα, η οποία τον παρακολουθούσε καιρό πριν τον ντύσει στα μπλαουγράνα μετά το Μουντιάλ του 1982. Είναι χαρακτηριστικό πως η συγκεκριμένη αναφορά του Μενότι έφτασε στους Καταλανούς τον Αύγουστο του 1979, μετά από μια αναμέτρηση της Μπόκα με την Αργεντίνος στο Μπομπονέρα. Ο Μενότι του έβαλε 9.5 στην ταχύτητα, 10 στην επιτάχυνση, την ευκινησία και το τρέξιμο χωρίς την μπάλα, 9.1 στο τρέξιμο με την μπάλα, 8 στο άλμα και ξανά 10 στην πνευματική του δύναμη, στην αντοχή του στον πόνο, στην συγκέντρωση και στην προσωπικότητα. Στον τελευταίο τομέα, αν μπορούσε να βάλει και παραπάνω από 10 θα το έκανε....

Οι δαίμονες και η αρρώστια

Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε ο Ντιεγίτο να συνυπάρξει αργότερα με τον Μενότι, ο οποίος το 1978 οδήγησε την Αργετινή στην κατάκτηση του Μουντιάλ λατρεύοντας το ελκυστικό ποδόσφαιρο και την επιθετική νοοτροπία, στην Μπάρτσα. Στην κατάκτηση εκείνη, ο Ντιέγο δεν ήταν παρών. Ο Ομοσπονδιακός τεχνικός προτίμησε να δώσει τη φανέλα με το 10 στον Κέμπες και άφησε τον πιτσιρικά Barrilete Cósmico να οδηγήσει την ομάδα Νέων στην κορυφή του πλανήτη την επόμενη χρονιά. Το 1982, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το Μουντιάλ της Ισπανίας έφτανε στο τέλος του με τον 22χρονο πλέον Μαραντόνα να κλωτσάει τον Ζοάο Μπατίστα της Βραζιλίας και να αποβάλλεται. Η διοργάνωση τελείωνε πρόωρα για τον ίδιο και την Αργεντινή, αλλά η καριέρα του στην Ευρώπη μόλις ξεκινούσε. Η εθνική ταξίδεψε στην Ισπανία και εκεί ολοκληρώθηκε η μεταγραφή έναντι 1.2 εκατομμυρίων πεσετών, ποσό εξαιρετικά υψηλό για την εποχή. Το 66% πήγε στην Αργεντίνος και το υπόλοιπο στην Μπόκα.
Φόρεσε για πρώτη φορά την Μπλαουγράνα φανέλα στις 5 Αυγούστου σε ένα φιλικό επί γερμανικού εδάφους, μπροστά σε 20.000 κόσμο. Επισήμως, έκανε ντεμπούτο στη νίκη με 2-1 επί της Βαλένθια αλλά τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, έχοντας αγωνιστεί σε 13 ματς πρωταθλήματος και έχοντας σημειώσει 6 γκολ, ήρθε το πρώτο χτύπημα. Του διαγνώσθηκε ηπατίτιδα Β, για την αντιμετώπιση της οποίας απαιτούταν υπομονή. Ο γιατρός Ζοάν Ρόδες που τον ανέλαβε τόνιζε ότι η συγκεκριμένη μορφή που είχε ο Αργεντινός μπορούσε να έχει επιπλοκές στο μέλλον. Την ίδια στιγμή, στα γραφεία του συλλόγου έφταναν... κάθε λογής προτάσεις για την θεραπεία του! Ο συγγραφέας του βιβλίου «De puertas adentro», Γιουίς Λάινθ, τόνιζε πως κόλλησε από σεξουαλική επαφή ενώ υποστήριζε ότι «είχε πολλές κακές παρέες», προσθέτοντας: «πάρτι, πόρνες ναρκωτικά. Έφτασε καθαρός στην Ευρώπη και έφυγε εθισμένος στην κοκαΐνη, κάτι που δεν είχε ανακαλυφθεί από κανέναν μέχρι το 1991». Έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης για τρεις μήνες λόγω της θεραπείας, χάνοντας αρκετά ματς.

Κόντρα με τον Λάτεκ, standing ovation από τους Μαδριλένους

Στο μεταξύ, η Μπάρτσα αποκλείστηκε από το Κύπελλο Κυπελλούχων εν τη απουσία του Μαραντόνα και ο Λάτεκ απολύθηκε. Από την αρχή, οι σχέσεις των δύο δεν ήταν καλές. Ο Σούστερ είχε πει: «Οι χαρακτήρες τους ήταν όπως η μέρα με την νύχτα. Ο Λάτεκ πάντα ήταν συνεπής για την εκπλήρωση των στόχων του, ενώ ο Μαραντόνα έκανε πολλά πράγματα με μεγάλη ηρεμία. Όταν εγώ ήμουν στο κρεβάτι  στις 9 το βράδυ, ο Ντιέγο ξεκινούσε να απολαμβάνει την νυχτερινή ζωή». Όπως έχει παραδεχθεί και ο ίδιος ο «Πίμπε ντ' Όρο», η πρώτη του επαφή με τα ναρκωτικά και την κοκαΐνη έγινε στην πρωτεύουσα της Καταλονίας.
Από την πλευρά του, ο Γερμανός τεχνικός έλεγε: «Θέλαμε το πούλμαν να φεύγει στις 7.00. Ποιος δεν ήταν εκεί; Ο Ντιέγο Μαραντόνα. Ήθελε να ξεπερνάει τα όρια. Αν τον περίμενα, θα έχανα τον έλεγχο της ομάδας. Όταν είπα στον οδηγό να φύγει, οι παίκτες με αποθέωσαν». Ο Αργεντινός όμως δεν ξεχνούσε εύκολα. Λίγες μέρες μετά παραπονέθηκε στη διοίκηση και ο Λάτεκ του χρέωσε την απομάκρυνσή του από τη Μπάρτσα. «Με ξεφορτώθηκαν εξαιτίας του Μαραντόνα», είχε δηλώσει. Στη θέση του αποκτήθηκε ο παλιός γνωστός Μενότι και όλοι ήλπιζαν με τον συμπατριώτη του στον πάγκο το δεκάρι τους να λάμψει πραγματικά.
Επέστρεψε από την θεραπεία στις 12 Μαρτίου του 1983 σε μια αναμέτρηση με την Μπέτις, αγωνίστηκε συνολικά σε 20 ματς εκείνη τη σεζόν φτάνοντας τα 11 γκολ, αλλά η Μπαρτσελόνα τερμάτισε τρίτη, με έξι βαθμούς διαφορά από την Πρωταθλήτρια Μπιλμπάο. Ωστόσο, οι Καταλανοί κατέκτησαν το Κύπελλο, νικώντας στον τελικό με 2-1 την Ρεάλ Μαδρίτης στην Σαραγόσα. Στο Copa de la Liga, το Λιγκ Καπ δηλαδή που διεξαγόταν τότε, οι μπλαουγράνα πέτυχαν ξανά τους Μερένγκες και ο Ντιεγίτο σκόραρε και στα δύο ματς των τελικών.




Η γκολάρα που είχε σημειώσει στο Μπερναμπέου είχε κάνει μέχρι και τους blancos να σηκωθούν από τις θέσεις του για να χειροκροτήσουν. Η χρονιά λοιπόν έκλεισε με δύο Κύπελλα και τις τελευταίες αναμνήσεις του Μαραντόνα να γεμίζουν με προσδοκίες τον σύλλογο για την επόμενη χρονιά.

Η σφαγή του Γκοϊκοετσέα και το τέλος

Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε άσχημα. Στις 24 Σεπτεμβρίου στο Καμπ Νόου οι Καταλανοί υποδέχθηκαν την Αθλέτικ Μπιλμπάο, την οποία νίκησαν 4-0. Στο 59', με τα νεύρα των Βάσκων τεντωμένα, ο Γκοϊκοετσέα με ένα δολοφονικό μαρκάρισμα διάλυσε τον αστράγαλο του Αργεντινού, ενώ του προκάλεσε και ρήξη στους συνδέσμους. Δύο χρόνια νωρίτερα, ο «χασάπης του Μπιλμπάο» είχε σακατέψει τον Σούστερ. Ο μάγος της Μπάρτσα αποχώρησε με φορείο. Χειρουργήθηκε στη Βαρκελώνη και αρχικά γινόταν λόγος για απουσία έξι μηνών από τα γήπεδα. Στο μεταξύ, ο Γκοϊκοτσέα πήρε μόνο κίτρινη κάρτα και σε μια προσπάθεια να μην τιμωρηθεί από την Ομοσπονδία, δήλωνε ότι έχει τη συνείδησή του καθαρή.



​
Τελικά, o Ντιέγο κατάφερε να επιστρέψει μετά από 3.5 μήνες. Η σκοτεινή πλευρά του εαυτού του αναδύθηκε ξανά στο διάστημα εκείνο, όπου η μπάλα, η αιώνια αγαπημένη του ήταν απούσα. Συνδύασε ωστόσο την επιστροφή του στα γήπεδα με δύο γκολ απέναντι στη Σεβίλλη. Συνολικά, έπαιξε 16 ματς την σεζόν σημειώνοντας 11 γκολ, αλλά και πάλι η ομάδα του τερμάτισε τρίτη.
Παρά την αποτυχία στο Πρωτάθλημα, έφτασε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου. Αντίπαλος της η Αθλέτικ Μπιλμπάο στο Μπερναμπέου της Μαδρίτης. Παρότι ο Αργεντινός είχε αποβληθεί στο ματς με την Εσπανιόλ, τελικά τιμωρήθηκε για ένα ματς και του δόθηκε το πράσινο φως για να αγωνιστεί. Οι μνήμες από το τάκλιν του Γκοϊκοετσέα ήταν νωπές και ο Ντιεγίτο κλήθηκε να τον αντιμετωπίσει ξανά. Οι Βάσκοι νίκησαν 1-0 και στο τέλος η κατάσταση ξέφυγε. Ο Μαραντόνα έριξε αγκωνιά στον Νούνιεθ που του είχε σπάσει τα νεύρα και επιτέθηκε στον Μιγέλ Άνχελ Σόλα, τον οποίο και ξάπλωσε με τρομερή εναέρια κλωτσιά. Οι παίκτες των δύο ομάδων έγιναν ένα κουβάρι και ξεκίνησε το κλωτσομπουνίδι, με τον πανικό να κυριαρχεί στο γήπεδο, καθώς ακολούθησε εισβολή οπαδών. Ο τελικός απολογισμός ξεπέρασε τους 60 τραυματίες.




Η τρίμηνη τιμωρία που επιβλήθηκε στον Μαραντόνα ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο της εξόδου, μιας και έκανε τον Χοσέ Λουίς Νούνιεθ να δεχθεί πιο εύκολα την πρόταση της Νάπολι. Από την πλευρά του, ο παίκτης αισθάνθηκε ότι η διοίκηση δεν τον στήριξε απέναντι την Ομοσπονδία αλλά ούτε στη συμπεριφορά των διαιτητών, οι οποίοι δεν τον προστάτευαν από τις κλωτσιές των αντιπάλων αμυντικών, οι οποίοι δεν έβρισκαν άλλο τρόπο να τον σταματήσουν. Αργότερα, στην αυτοβιογραφία του, ο ίδιος έγραψε ότι οι λόγοι της αποχώρησής του ήταν και οικονομικοί.
Ο «Θεός» έτσι αποχώρησε μετά από 38 γκολ σε 58 αναμετρήσεις για να βρει τον ποδοσφαιρικό του Παράδεισο του στον ιταλικό Νότο, αφήνοντας τους απανταχού φίλους της Μπαρτσελόνα με το παράπονο ότι ποτέ δεν είδαν στην πραγματική τους διάσταση τα όσα μπορούσε να προσφέρει ο Μαραντόνα στην ομάδα τους...

*Πηγή: gazzetta.gr*