Για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι η θεά τύχη αποφασίζει να κλείσει πονηρά το μάτι στους «πράσινους», η πρόκριση των οποίων στα πλέι οφ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, περνάει και πάλι μέσω... Βελγίου. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός οφείλει (κυρίως απέναντι στην ευρωπαϊκή ιστορία του) να κρατήσει ανοικτά τα... στόρια της πρόκρισης!
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ευθύς εξ αρχής, πως πέρυσι οι «πράσινοι» δεν ήταν έτοιμοι.
Ακριβώς τέτοια εποχή ο Παναθηναϊκός απέναντι στη Σταντάρ Λιέγης εμφάνιζε μια σειρά παιδικών ασθενειών, απόρροια της απειρίας και παρουσιαζόταν ως κακέκτυπο του ευρωπαϊκού ονόματός του.
Τα πράγματα φέτος έχουν αλλάξει άρδην. Οι «πράσινοι» κάνουν βήματα προς την ποδοσφαιρική ενηλικίωση. Τόσο ο προπονητής όσο και οι παίκτες δείχνουν πως αφήνουν πίσω τους τις περισσότερες αδυναμίες και τις παθογένειες! Πλέον η ομάδα καλείται να αποδείξει πως αρχίζει σιγά-σιγά να μεγαλώνει και να βγάζει τα πρώτα... ευρωπαϊκά δόντια.
Η πρώτη ευκαιρία παρουσιάστηκε στις 17 Ιουλίου. Οταν ο «Θεός κέλευσαι» κατά τη βιργιλιακή ερμηνεία της τύχης, να αποφύγουν οι «πράσινοι» ομάδες δύσκολα αντιμετωπίσιμες, όπως ο Αγιαξ, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας αλλά και η άκρως ενισχυμένη Μονακό του Λεονάρντο Ζαρντίμ.
Βέβαια η Μπριζ μοιάζει με κακό δαίμονα των «πρασίνων», αφού η πλάστιγγα της προϊστορίας με αντίπαλο τους Βέλγους, γέρνει εις βάρος της ομάδας του Γιάννη Αναστασίου.
Οι «πράσινοι» μετρούν μόλις μία νίκη σε έξι ευρωπαϊκά ματς απέναντι στη βελγική ομάδα! Ηταν στις 2 Νοεμβρίου του 1977. Μια μέρα που πλημμύρισε η Αθήνα εξαιτίας μιας ασταμάτητης καταιγίδας που είχε ξεκινήσει από το μεσημέρι, ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν την Μπριζ στη ρεβάνς του 2-0 στο Βέλγιο. Το γκολ του Γονιού στο 82' στο «Απόστολος Νικολαΐδης», δεν στάθηκε ικανό να ανατρέψει την ήττα του πρώτου ματς στο «Ολύμπια Παρκ Στάντιον» ένα αποτέλεσμα που χάριζε την πρόκριση στην ομάδα του αείμνηστου Ερνστ Χάπελ! Μια Φ.Κ. Μπριζ που έμελλε να
φτάσει έξι μήνες αργότερα, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στη Λίβερπουλ.
Η επομένη κόντρα τους ήταν για τα προημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1988 και το 2-2 του πρώτου ματς στο ΟΑΚΑ δυσκόλεψε τη ζωή των «πράσινων» που ηττήθηκαν (με κόντρα διαιτησία πάντως) 1-0 στο Βέλγιο. Η τρίτη φορά ήταν στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1994-95 και κατόπιν της ήττας 1-0 στο πρώτο παιχνίδι η ρεβάνς έμεινε στο 0-0!
Ο,τι λοιπόν δεν έκανε τις τρεις προηγούμενες φορές μπορεί να το πετύχει ετούτο το καλοκαίρι. Το «κλειδί» της επιτυχίας για τον Παναθηναϊκό είναι να παρουσιαστεί συγκεντρωμένος, συμπαγής και να εξασφαλίσει απόψε το μηδέν στην άμυνα. Αυτή οφείλει να είναι η προτεραιότητά του!
Εκεί έγκειται το μυστικό της όποιας επιτυχίας, το οποίο υπό προϋποθέσεις μπορεί να φέρει την πολυπόθητη πρόκριση και να δημιουργήσει την ευκαιρία. Αλλωστε αυτό έχει... βαρεθεί να ζητεί ο Γιάννης Αναστασίου από τους παίκτες του όλες αυτές τις μέρες! Τις προκρίσεις ειδικά στο μέσο του καλοκαιριού, τις φέρνει η αμυντική προσήλωση.
Βέβαια τα δείγματα της άμυνας των «πρασίνων» στα φιλικά και κυρίως την πρόβα τζενεράλε, απέναντι στην Ουντινέζε πριν μερικές μέρες, μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Το δίδυμο Σάντσεθ-Ταυλαρίδη, που είναι το επικρατέστερο να ξεκινήσει στο σημερινό ματς δεν είναι το πιο γρήγορο. Επί της ουσίας το «κλειδί» της άμυνας είναι να έχει γκέμια ο Ισπανός, αποφεύγοντας να βγάζει ψηλά την άμυνά του, στοιχείο που κουβαλά από τη θητεία του στην Πριμέρα.
Από εκεΙ και πέρα το μηδέν περνάει και από τη μεσαία γραμμή, μιας και θα πρέπει να κλείσουν σωστά οι χώροι προς την άμυνα του Παναθηναϊκού. Καταλυτική δε, θα πρέπει να θεωρείται και η παρουσία του αμυντικογενούς Κουτρουμπή, που λογικά θα είναι το «6άρι» σε έναν πιο συμπαγή ρόμβο με δύο εσωτερικούς χαφ.
Σημαντικό μάλιστα είναι το γεγονός πως ο Αναστασίου θα πρέπει να βρει τις νόρμες εκείνες που θα χαλιναγωγήσουν τον ενθουσιασμό που θα δημιουργεί η ατμόσφαιρα στο «Απόστολος Νικολαΐδης». Οι «πράσινοι» καλούνται να τιθασεύσουν τις επιθετικές ορέξεις τους και να επιδείξουν ιώβεια υπομονή στο ματς και ευλαβική προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο. Σίγουρα ευκαιρίες για γκολ θα έχουν και θα πρέπει πέρα από το μηδέν στα μετόπισθεν, να είναι παραγωγικοί για να πάρουν ένα καθαρό σκορ πρόκρισης έστω με 1-0.
Για να βάλουμε, λοιπόν, τα πράγματα σε μία σειρά, δύο είναι τα σημεία εκείνα που πρέπει να έχουμε κατά νου. Το πρώτο είναι πως οι προοπτικές που δημιούργησε η κλήρωση είναι καλές, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς οι καλές και οι κακές κληρώσεις αποδεικνύονται μέσα στο γήπεδο.
Το δεύτερο είναι πως τα οφέλη από μια ενδεχόμενη πρόκριση είναι πολλαπλά για τον Παναθηναϊκό. Τα χρήματα που θα μπουν στα ταμεία της ομάδας, αν προκριθεί στα πλέι οφ, είναι περισσότερα από κάθε άλλη φορά. Εκτός από την επιστροφή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι διακυβεύονται τουλάχιστον 7 εκατ. ευρώ, λεφτά απαραίτητα για την έξοδο της ομάδας από το «μνημόνιο», τα οποία θα αποτελούν τα αποθεματικά για τη μετάβαση σε μια καλύτερη εποχή.
Σήμερα ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ενώπιον της ιστορίας του. Οφείλει να γίνει ξανά Panathinaikos, και να ανοίξει τα στόρια στο παράθυρο της ευκαιρίας που ανοίγεται μπροστά του.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου