Παίζει η Εθνική, αλλά ποιος νοιάζεται;

Η Εθνική παίζει την Πέμπτη και σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει ποια ομάδα θα αντιμετωπίσει. Ωστόσο, στην ΕΠΟ μάλλον ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της ποδοσφαιρικής καταστροφής που έχει συντελεστεί.

Ρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Ο επερχόμενος αγώνας της Εθνικής ομάδας, όχι απλά περνάει στο… ντούκου, αλλά η απαξίωση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο αδιαφορίας, που δεν συγκρίνεται ούτε με τα «πέτρινα» χρόνια των περασμένων δεκαετιών.

Γράφει ο Σταύρος Χονδροθύμιος

Αλήθεια, αν πραγματοποιούσαμε ένα γκάλοπ στο δρόμο και ρωτούσαμε τους περαστικούς με ποια ομάδα θα αγωνιστεί η Εθνική μας την Πέμπτη, τι ποσοστό νομίζετε ότι θα έδινε τη σωστή απάντηση; Τροφή για σκέψη…

Η Β. Ιρλανδία δεν είναι μεγαθήριο, αλλά δεν είναι και… Σαν Μαρίνο, Λουξεμβούργο, Λιχτενστάιν (παλιότερα θα έβαζα σε αυτήν τη λίστα και τα Ν.Φερόε, αλλά πλέον δεν με παίρνει), ώστε το ματς να μην ενδιαφέρει κανέναν. Εμείς έχουμε αποκλειστεί, η αντίπαλός μας είναι πρώτη στον όμιλο και η ομάδα μας αναζητά την αναγέννηση, αλλά… ποιος νοιάζεται; Δυστυχώς σχεδόν κανείς!

Πρόκειται για πραγματικό κατόρθωμα, πως αυτή η ομάδα κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να ξενερώσει πλήρως τους φίλους της που με τόσο κόπο είχε φέρει κοντά της. Ναι, οι περισσότεροι ήταν ευκαιριακοί και έγιναν ξαφνικά φαν της Εθνικής, χάρη στις επιτυχίες της «γαλανόλευκης», αλλά η πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων, έτσι δεν είναι; Δεν αγαπούν τη νίκη περισσότερο από την ομάδα τους; Οπότε αυτό δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει.

Το ανησυχητικό είναι ότι τώρα που την εγκατέλειψαν οι όψιμοι και.. μοδάτοι οπαδοί, πόσοι από τους πραγματικά πιστούς θα παραμείνουν στην στο πλευρό της Εθνικής; Γεγονός είναι ότι εμφανίσεις των διεθνών μας είναι αποκαρδιωτικές και… φως στο τούνελ ούτε καν αχνοφαίνεται, αλλά είναι διαφορετικό πράγμα η κριτική (έστω και σκληρή), η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση και άλλο η απαξίωση, ο μηδενισμός και η ειρωνεία!

Το χειρότερο όλων είναι ότι ενώ η Εθνική… βουλιάζει, στην ΕΠΟ σφυρίζουν αδιάφορα! Ή μάλλον για να μην είμαι άδικος, δεν αδιαφορούν, αλλά είτε δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της ποδοσφαιρικής καταστροφής που έχει συντελεστεί αυτούς τους μήνες, είτε είναι ανίκανοι να διαχειριστούν την κρίση και να βρουν λύσεις. Σε ένα χρόνο από τον πάγκο της ομάδας έχουν περάσει τρεις και αναζητείται ο τέταρτος, ο οποίος έχει καθυστερήσει μάλιστα.

Εν κατακλείδι, αν κύριοι της ομοσπονδίας δεν σας έχει ταρακουνήσει το ανύπαρκτο ενδιαφέρον του κόσμου για τα ματς της Εθνικής, τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Το τελειωτικό χτύπημα θα είναι η αδιαφορία των ίδιων των ποδοσφαιριστών και εκεί η οθόνη θα γράψει… GAME OVER! *Πηγή: sport-fm.gr*