Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου αρθρογραφεί με θέμα τις «όμορφες» εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και εξηγεί γιατί το περί δικαίου αίσθημα ομάδων οι οποίες δεν είναι μπλεγμένες οδηγεί στην αναπόφευκτη «οπαδοποίηση» της βρωμιάς που αποτελεί το περιτύλιγμα αυτής της ιστορίας.
Ας με συγχωρέσουν όσοι διαφωνούν με εκείνους που στηλιτεύουν συνομιλίες στις οποίες εμπλέκονται προέδροι μεγάλων ομάδων, θεωρώ όμως ότι αυτή είναι πιο τίμια στάση από εκείνη της άλλης πλευράς η οποία τις πλείστες φορές μου δίνει την εντύπωση ότι απευθύνεται σε μη νοήμονες αναγνώστες.Επί παραδείγματι στην περίπτωση του Βαγγέλη Μαρινάκη, προσώπου το οποίο εμφανίζεται να συνομιλεί (ή να προσφωνείται από άλλους) για καταστάσεις που δημιουργούν υποψίες, δεν μπορείς να κωφεύεις, να σφυρίζεις αδιάφορα ή να λοιδορείς εισαγγελικές παρεμβάσεις και αποφάσεις. Το γεγονός ότι για κάποιους παράγοντες του ποδοσφαίρου απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα, λέει από μόνο του κάτι.
Συμπέρασμα προσωπικό
Έχω κι εγώ την άποψή μου και θα την καταθέσω. Από όσα έχω διαβάσει, ο εν λόγω πρόεδρος περισσότερο εμπλέκεται από την πρεμούρα του να μαθαίνει τα πάντα στο ποδοσφαιρικό παρασκήνιο, παρά εμφανίζεται ως άνθρωπος που αποφασίζει και κινεί τα νήματα. Επαναλαμβάνω, αυτό είναι το συμπέρασμά μου από όσα έχουν δει ως σήμερα το φως της δημοσιότητας.
Από την άλλη όμως, όταν έχεις συζητήσεις επί συζητήσεων με τον Μπέο ξέρεις καλά και με ποιον μιλάς και που αυτό μπορεί να σε οδηγήσει. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να υπάρχουν Μ.Μ.Ε. τα οποία καταρρίπτουν όλα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες και τα οποία εμπλέκουν συγκεκριμένους ανθρώπους, δίχως ακόμα να έχουν προχωρήσει οι απαραίτητες ανακριτικές εξετάσεις.
Δεν γίνεται να παίζουν με τη νοημοσύνη όλων εμάς που περιμένουμε να εισχωρήσει σε βάθος η έρευνα για να διαπιστώσουμε που θα μας οδηγήσει κι αν όντως αρχίζει να φαίνεται (έστω και από μακριά) η άκρη του νήματος, δηλαδή ο αρχηγός πίσω από όλα αυτά.
Η εκδούλευση για την εξασφάλιση του επιχειρηματικού συμφέροντός μας και την ικανοποίηση του οπαδικού βίτσιου μας, δεν συνιστούν δημοσιογραφία. Γι αυτό και είμαι πολύ υπερήφανος για τον τρόπο με τον οποία αντιμετωπίζει το Sport24.gr όλη αυτή τη διαδικασία. Δίχως αφορισμούς, αναθέματα και βιαστικά συμπεράσματα. Αλλά και δίχως συγκάλυψη προσώπων όπως κάποιοι πράττουν συνειδητά.
Η «οπαδοποίηση» του φαινομένου
Αναλύοντας τη στάση υποστηρικτών (φιλάθλων και οπαδών) ομάδων οι οποίες δεν εμπλέκονται (τουλάχιστον ως σήμερα) στις συνομιλίες και δεν κατηγορούνται για ύποπτη στάση διοικούντων τους, θα πω ότι αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Παράγκα νο. 1 υπήρξε και όλοι το γνωρίζουμε, όπως επίσης (όσοι τουλάχιστον δεν φοράμε παρωπίδες) καταλαβαίνουμε ότι ομάδες αδικήθηκαν για να «προοδεύσουν» κάποιες άλλες.
Εκείνοι λοιπόν που έχουν νιώσει στο πετσί τους την αδικία, είναι λογικό να αντιδρούν, να θυμώνουν και να συγκεκριμενοποιούν τους υπαίτιους για όλη αυτή την κατάσταση που εξυφάνθηκε στο παρασκήνιο την τελευταία εικοσαετία. Το λάθος θα είναι να χρησιμοποιείται αυτή η αντίδραση ως το άλλοθι ή το πάτημα που ψάχνουν κάποιοι για να δικαιολογήσουν άνομες πράξεις ως αποκυήματα της φαντασίας ανθρώπων (και καλά) συμπλεγματικών.
Όχι κύριοι, κλεμμένα και στημένα υπήρξαν, δεν τα φανταστήκαμε κάποιοι. Αυτό που ζητάμε είναι να μην υπάρξουν άλλα. Να σταματήσει εδώ αυτή η ιστορία και να ξεβρωμίσει ο τόπος από όσους αποδειχθεί ότι έπαιζαν το παιχνιδάκι τους στις πλάτες όλων μας. Δεν αρκεί πλέον η διαπόμπευση, απαιτούνται φυλακίσεις και όταν καθαρίσει ο χώρος, εκ νέου παρακολουθήσεις!
Να καταλάβουν όλοι όσοι μείνουν πίσω και είχαν έστω και «αθώα» συμμετοχή, ότι ανά πάσα στιγμή το τηλέφωνό τους μπορεί και να παρακολουθείται και οι συνομιλίες τους να καταγράφονται. Τώρα για όλους εκείνους που συνειδητά προσπαθούν να συγκαλύψουν και να αποπροσανατολίσουν, θα πω ότι η βοήθειά τους στο ποδόσφαιρο και το «Φέρτε πίσω τα στημένα» που φωνάζουν σε καθημερινά βάση, θα εκτιμηθεί δεόντως από τον ιστορικό του μέλλοντος...
Υ.Γ. Πόσοι διαφορετικοί είναι τελικά οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Δεν έμειναν πίσω για να πολεμήσουν αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν παρασκήνιο, έφυγαν αφήνοντάς το να συνεχίσει το έργο του. Δεν ξέρω αν έχουν άδικο ή όχι, δεν παρακολουθώ το ελληνικό μπάσκετ τόσο στενά τελευταία.
Σημασία έχει ότι δεν μπήκαν σε άλλες λογικές, δεν έψαξαν το αθέμιτο και παράνομο, τουναντίον αποχώρησαν καθαροί και με το κεφάλι ψηλά. Δείχνοντας στους αφεντάδες του ελληνικού μπάσκετ αυτά που οι Αγανακτισμένοι χαρίζουν απλόχερα έξω από τη Βουλή: Τα φάσκελά τους! Με τις υγείες σας...
ΠΗΓΗ: sport24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου