Η φάμπρικα των 100 εκατ.!!

Η Ρεάλ συνέχισε και φέτος την πολιτική με τις πωλήσεις των παικτών της δεύτερης ομάδας και ο Γιώργος Κοντογεώργης γράφει για τη φάμπρικα των ταλέντων αλλά των 100 εκατ.

Η δεύτερη ομάδα έχει εξελιχθεί σε ένα χρυσωρυχείο για την Ρεάλ Μαδρίτης. Και δεν μιλάμε μόνο για ποδοσφαιριστές, αφού έχει βοηθήσει σημαντικά τους Μερένγκες και σε οικονομικό επίπεδο.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια ήταν εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο για παίκτη από την cantera των Μαδριλένων να ανέβει και να καθιερωθεί στην πρώτη ομάδα και η κατάσταση αυτή ανάγκασε τους περισσότερους να ψάξουν για μία λύση.
Μία λύση η οποία έφερε στα ταμεία των 9 φορές πρωταθλητών Ευρώπης 100 εκατ. ευρώ τα τελευταία 10 χρόνια!

Η ανάγκη για να παίξουν ποδόσφαιρο αλλά και να διακριθούν σε συνδυασμό με την στάνταρ δυσκολία να αφομοιωθούν από την μεγάλη ομάδα της Ρεάλ, «ανάγκασε» κάποιους από τους canteranos να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλα κλαμπ. Ενα αποτέλεσμα το οποίο έδωσε μεγάλη ώθηση στον οικομικό τομέα των Blancos.

 

Αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια για τους παίκτες που προέρχονται από τα τμήματα υποδομής, έχει οδηγήσει αρκετούς στο να φτιάξουν το όνομά τους και να κάνουν καριέρα έξω από το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» με τη φανέλα κάποιας άλλης ομάδας.

 

Ο Αλβαρο Νεγρέδο, ο οποίος πρωτοέπαιξε ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της Ράγιο Βαγιεκάνο, βρέθηκε για δύο χρόνια στην Castilla (δεύτερη ομάδα της Ρεάλ) και είναι αυτός που έχει το ρεκόρ για την μεγαλύτερη πώληση τα τελευταία δέκα χρόνια. Και όλα αυτά χωρίς καν να έχει αγωνιστεί με τη μεγάλη ομάδα.

 

Το 2009 η Σεβίλλη πλήρωσε 15 εκατ. ευρώ για τον αριστεροπόδαρο επιθετικό, που είχε κάνει ντεμπούτο στην Primera Division με την Αλμερία, η οποία είχε πληρώσει 3 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Την ίδια χρονιά έφυγαν από την Ρεάλ Μαδρίτης φέρνοντας χρήματα οι Χάβι Γκαρθία (Μπενφίκα, 7 εκατ.), Ντάνι Παρέχο (Χετάφε, 3 εκατ.), Αλμπέρτο Μπουένο (Βαγιαδολίδ, 3 εκατ.) και Μιγκέλ Τόρες (Χετάφε, 3 εκατ.).

 

Το καλοκαίρι του 2007 ήταν το ίδιο άσχημο για τους παίκτες που αποτελούσαν προϊόντα της ακαδημίας της Ρεάλ καθώς αποχώρησαν οι Ντιέγο Λόπεθ (7 εκατ.), Ραούλ Μπράβο (2,3 εκατ.), Ρούμπεν Ντε Λα Ρεδ (3 εκατ.), Χάβι Γκαρθία (στην πρώτη του αποχώρηση από το κλαμπ για την Οσασούνα, 2,5 εκατ.). Την ίδια περίοδο μαντίλι κούνησαν οι Μεχία, Παβόν, Μινιάμπρες, Μπόρχα Βαλέρο και Χουάν Μάτα χωρίς μάλιστα να αφήσουν στα ταμεία ούτε ένα ευρώ.

 

Από αυτούς ξεχωρίζει η περίπτωση του Μάτα, ο οποίος έγινε πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης χωρίς να έχει παίξει ποτέ στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ και ενώ τώρα είναι παίκτης της Τσέλσι και της Εθνικής Ισπανίας.

 

Η λίστα με αυτούς που άφησαν πίσω το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» είναι μεγάλη και περιλαμβάνει κι άλλα μεγάλα ονόματα όπως είναι οι Σολδάδο (Βαλένθια, 6 εκατ.) και Ροδρίγο (Μπενφίκα, 6 εκατ.), επιθετικοί που εγκατέλειψαν την Μαδρίτη και τώρα πρωταγωνιστούν σε Ισπανία και Πορτογαλία. Επίσης ο δεξιός μπακ της Ατλέτικο, Χουανφράν, ο οποίος ήταν στην αποστολή της Εθνικής Ισπανίας στο Euro 2012. Μέσα σε αυτούς και ο Γκρανέρο που έφυγε για 3 εκατ. αλλά και ο Αρμπελόα που με 1,5 εκατ. πήγε στην Λα Κορούνια, όμως αμφότεροι είχαν μεγάλη εξέλιξη και αποκτήθηκαν ξανά.

 

Διαφορετική είναι η περίπτωση με τον Σαμουέλ Ετό. Ο Καμερουνέζος αποκτήθηκε το 1996 από την Ρεάλ, για δύο χρόνια ήταν ανάμεσα σε δεύτερη και πρώτη ομάδα και δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου αφού είχε ταλαιπωρηθεί και από τραυματισμούς. Οταν το 2004 η Μπαρτσελόνα τον έκανε δικό της με μεταγραφή από την Μαγιόρκα, οι Μερένχες έλαβαν το μισό ποσό, 12 εκατ. ευρώ!

 

Σεριά πήρε ο Βάλντο, που την έκανε για Οσασούνα και ακολούθησαν στην έξοδο οι Ριβέρα, Αράντα, Τοτέ, Πορτίγιο, Χουράδο, Μπαλμπόα και Σαράμπια. Και η ιστορία συνεχίστηκε και φέτος με τον Ντάνι Καρβαχάλ να παίρνει μεταγραφή στην Μπάγερ Λεβερκούζεν αντί 5 εκατ., ενώ ο Χοσελού πάει και αυτός Γερμανία, με την Χόφενχαϊμ να ξοδεύει 6 εκατ. ευρώ για το deal.

 

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει την πολιτική των Μερένγκες, που δεν δίνει ευκαιρίες στα παιδιά της και προτιμάει να «σκοτώσει» για να εξασφαλίσει χρήματα για μεγάλες μεταγραφές.

 

Ονειρο κάθε παίκτη της Castilla είναι να αγωνιστεί κάποια μέρα με τη φανέλα της Ρεάλ στο «Μπερναμπέου», όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή και διαφορετική, αφού είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι παίκτες που κατάφεραν να κάνουν κάτι τέτοιο και να γίνουν μεγάλα αστέρια.

 

Μόνο οι Ραούλ, Κασίγιας, Γκούτι κατάφεραν να κάνουν όνομα προερχόμενοι από τα μικρότερες κατηγορίες του κλαμπ. Τουλάχιστον η ποιότητα στα τμήματα υποδομής είναι αδιαμφισβήτητη, αφού έχει εξελιχθεί σε εργοστάσιο χρυσού. Ενα εργοστάσιο που έχει κάνει τζίρο 100 εκατ. ευρώ...

πηγή: gazzetta.gr