Λένε ότι η χρήση των αριθμών είναι ο καλύτερος και πιο αποδοτικός τρόπος να πει κάποιος ψέματα. Το φύλλο της στατιστικής του δικού μας προημιτελικού, όμως, φωνάζει και μια μεγάλη αλήθεια: το ρόστερ της Εθνικής, τελικά, δεν ήταν το πιο πλήρες και δυνατό των τελευταίων ετών. Ή, για να το πούμε καλύτερα, ο Φώτης Κατσικάρης δεν αντιμετώπισε ως πλήρες το ρόστερ με το οποίο μπήκε στη μάχη με τους Ισπανούς.
Λέγαμε πριν το τζάμπολ πως οι ελπίδες μας φέτος είναι περισσότερες συγκριτικά με το παρελθόν διότι οι Ισπανοί έρχονται λειψοί. Έξω ο Αμπρίνες, έξω ο Ναβάρο, έξω ο Μαρκ Γκασόλ, έξω και ο Καλδερόν. Απουσίες που – ουσιαστικά – κόνταιναν το ροτέισον του Σκαριόλο και αύξαναν την κούραση στα πόδια του Πάου – κυρίως – αλλά και των υπερφορτωμένων από την πορεία τους με τη Ρεάλ Ροντρίγκεθ, Γιουλ, Ρούντι και Ρέγες.
Τρίχες… Τις σημαντικότερες απουσίες στο χθεσινό ματς τις είχε η Ελλάδα. Η Εθνική έπαιξε 31 λεπτά χωρίς τον καλύτερο ψηλό της στο τουρνουά κι έναν από τους καλύτερους παίκτες της στο Ευρωμπάσκετ, τον Μπουρούση. Έπαιξε 37 λεπτά χωρίς τον Περπέρογλου, 36 λεπτά χωρίς τον Σλούκα, 38 λεπτά χωρίς τον Καϊμακόγλου, και 40 λεπτά χωρίς τους Παπανικολάου και Μάντζαρη. Και αν για τον Μπουρούση η ευθύνη της περιορισμένης παρουσίας του βαραίνει τον ίδιο και οφείλεται στην ευκολία με την οποία έκανε φάουλ οι υπόλοιποι έγιναν δευτεραγωνιστές με απόφαση του κόουτς.
Ο Περπέρογλου ήταν μια από τις σημαντικότερες απουσίες της Εθνικής στο περσινό τουρνουά. Ένας παίκτης που μπορεί να βοηθήσει στην επίθεση τόσο με τα μακρινά του σουτ όσο και με την ευκολία και την αποτελεσματικότητα με την οποία ποστάρει χαμηλότερους αντιπάλους. Ένας παίκτης που σέβεται κάθε μπάλα που έρχεται στα χέρια του. Αλήθεια είναι, όμως, ότι στο ελάχιστον διάστημα που χρησιμοποιήθηκε την Τρίτη έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου. Σκουριασμένος.
Ο Σλούκας είναι ο πιο χαρισματικός επιθετικά γκαρντ μετά τον Σπανούλη. Ιδανικός να έρχεται από τον πάγκο και να αλλάζει τον ρυθμό. Είναι και στα πάνω του – υποτίθεται – επειδή αντιμετωπίζει την πρόκληση της Φενέρ. Είναι, όμως, μετά τον Σπανούλη. Και πρέπει να του το δείχνουμε σε κάθε ευκαιρία. Την Τρίτη, πάντως, το δύσκολο σουτ το έβαλε…
Ο Καϊμακόγλου είναι διατεθειμένος να παίξει άφθονο ξύλο μέσα στο παρκέ για να υπερασπιστεί το καλάθι της Ελλάδας. Ούτε αυτό δεν καταφέραμε να πάρουμε από έναν παίκτη που παλαιότερα μας έδινε και πολλά στην επίθεση. Και αν τον θεωρούμε αγωνιστικά πεσμένο γιατί τον καλέσαμε στην Εθνική και δεν προτιμήσαμε κάποιον άλλον;
Ο Μάντζαρης πέρα από βασικός πλέι μέικερ του Ολυμπιακού είναι και ο καλύτερος αμυντικός μας στην περιφέρεια. Αν δεν τον χρειάζεσαι απέναντι στους Γιουλ, Ροντρίγκεθ και σία πότε θα τον χρειαζόσουν;
Πάμε και στον Παπανικολάου. Μια από τις πιο καυτές προοπτικές του ευρωπαϊκού μπάσκετ πήγε στο ΝΒΑ για να γυρίσει «σκουριασμένος». Δεν αδικείται από τον περιορισμένο χρόνο του – γενικά – στο Ευρωμπάσκετ. Κόντρα στην Ισπανία, όμως, ένα πεντάλεπτο μπορούσε να το παίξει για να δώσει μια ανάσα στον Αντετοκούνμπο. Πυραυλοκίνητος ο πιτσιρικάς αλλά όταν κάνεις συνεχώς άλματα και σπριντ για 34 αγωνιστικά λεπτά εξαντλείσαι. Και κάνεις λάθη.
Ο Αντετοκούνμπο με τον Πρίντεζη έπαιξαν 34 λεπτά, ο Καλάθης 33, ο Σπανούλης 32 και ο Κουφός 31. Μιλάμε για ροτέισον – νάνο του (υποτίθεται) πιο πλήρους ρόστερ της Εθνικής τα τελευταία χρόνια. Οι «ελλειπείς» Ισπανοί είχαν ταβάνι τα 31 λεπτά του Γιουλ, του Μίροτιτς και του Γκασόλ, ενώ ο Σέρχι έμεινε 28’ στο παρκέ.
Πόσο λειψοί λοιπόν ήταν οι Ισπανοί στον μεταξύ μας προημιτελικό και πόσο γεμάτοι εμείς; Και δεν νομίζω πως εδώ οι αριθμοί λένε ψέματα. Ή κάναμε λάθος στην επιλογή των παικτών ή αποτύχαμε παταγωδώς στη διαχείριση του ρόστερ! Το γράφαμε και μετά τους Κροάτες: από την επιτυχία του Κατσικάρη στην προσπάθεια να βρει ρόλους για ΟΛΟΥΣ τους παίκτες του ρόστερ θα κριθεί και το μάκρος της πορείας μας στο Ευρωμπάσκετ. Προφανώς αποτύχαμε… *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου