Από την μία είναι ντροπή. Αυτό που έπαθε η εθνική ομάδα σε αυτά τα
προκριματικά του Euro αποτελεί ξεφτίλα, γιατί ναι μεν η Ελλάδα δεν
διέθετε την δέκατη καλύτερη ομάδα του κόσμου (εκεί την έφθασε ο Σάντος)
από την άλλη όμως δεν είμαστε τόσο χειρότεροι από Αλβανούς, Ουαλούς,
Ισλανδούς, Σλοβάκους, Βορειοιρλανδούς και λοιπούς που τώρα έκαναν την
έκπληξη στους ομίλους τους…
Σε κάθε περίπτωση αυτό που έγινε εδώ και 14 μήνες πρέπει να αποτελέσει καλό μάθημα για τους Έλληνες φιλάθλους. Το τονίζουμε αυτό! Τους φιλάθλους, γιατί οι παράγοντες είναι… έτσι και αλλιώς αλλού: «Χάσαμε την πρόκριση στο μουντιάλ…» είπε αυτός που ηγείται της ΕΠΟ και χαμογέλασαν μέχρι και οι οθόνες! Αλήθεια που έχει φθάσει το ποδόσφαιρό μας με αυτούς τους τύπους που το ελέγχουν; Τι άλλο μπορούν να «πετύχουν» και να μας εκπλήξουν;
ΟΛΟΙ οι Έλληνες οφείλουμε να μάθουμε κάτι παραπάνω από όσα γίνονταν, από αυτά που θεωρούσαμε αυτονόητα και ΔΕΝ εκτιμήσαμε και από αυτά που πάθαμε μετά... Πράγματα που θα βοηθήσουν την κρίση μας και το πώς βλέπουμε το ποδόσφαιρο.
Ας θυμηθούμε κάποια πράγματα, αν και αυτά που πέτυχε η εθνική Ελλάδας την περασμένη δεκαετία ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να επαναληφθούν σε τέτοιο μέγεθος και τέτοια συχνότητα.
1) Πάνω απ’ όλα στο ποδόσφαιρο είναι το αποτέλεσμα, ειδικά για εθνικές ομάδες που μαζεύονται πέντε φορές το χρόνο και δεν έχουν χρόνο για πολλά άλλα…
2) Στο ποδόσφαιρο όλες οι ομάδες χρειάζονται προπονητή! Χωρίς προπονητή-δουλειά-πλάνο δεν κερδίζεις ούτε τα Φερόε, ούτε την εθνική ελπίδων!
3) Ο πιο πιθανός τρόπος για να πάρει πολλά αποτελέσματα μία Ελληνική εθνική ομάδα και να κερδίσει προκρίσεις σε σειρά αγώνων, είναι να αμυνθεί πολύ καλά, οργανωμένα και να έχει ως πρώτο στόχο το μηδέν στην άμυνα. Τι άλλο πρέπει να δούμε για να θυμηθούμε ότι όλες οι μεγάλες Ελληνικές ποδοσφαιρικές επιτυχίες, ήρθαν μέσα από φοβερή αμυντική λειτουργία. Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ότι ΔΕΝ έχουμε την ποιότητα και τους παίκτες υψηλού επιπέδου να κοντράρουμε επιθετικά ακόμη και τους Βόσνιους τους Πολωνούς, φυσικά τους Βέλγους που θα βρούμε μπροστά μας στα προκριματικά του μουντιάλ, τους Σουηδούς, τους Πορτογάλους και πολλούς ακόμη της δεύτερης ευρωπαϊκής ταχύτητας, τόσο πιο σύντομα θα καταλάβουμε και τι πρέπει να θέλουμε…
4) Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ούτε το 13-3-0 σε φάση προκριματικών που είχε ο Σάντος, ούτε οι προκρίσεις μετά την φάση των ομίλων σε τελικές φάσεις Euro και μουντιάλ, ούτε οι προκρίσεις σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, αλλά ούτε και οι προκρίσεις με αντιπάλους Βόρειο Ιρλανδία, Ουγγαρία, Ρουμανία.
4) Η εθνική θέλει κανόνες. Θέλει προπονητή που θα σέβονται οι πάντες, άνθρωπο που δεν θα ακούει και δεν θα διαβάζει Ελληνικά.
5) Η εθνική θέλει σταθερό κορμό παικτών και όχι αλλαγές με βάση ΜΟΝΟ ένα-δύο καλά παιχνίδια μερικών νεαρών –και όχι μόνο- παικτών.
6) Η Ελλάδα θέλει προσωπικότητες (ακόμη και αν δεν είναι στην καλύτερη κατάστασή τους) που αγαπούν την εθνική και είναι οπαδοί της, όπως οι Καραγκούνης-Κατσουράνης που την οδήγησαν όλα τα περασμένα χρόνια. Θέλει ηγέτες-αρχηγούς η ομάδα που την έζησαν στις μεγάλες της στιγμές. Ο Παπασταθόπουλος έχει κάνει πολλά βήματα για να αγγίξει αυτόν τον ρόλο.
7) Η εθνική θέλει πλάνο, θέλει πρόγραμμα, θέλει προπονητή που θα δουλεύει κάθε μέρα γι’ αυτή, χωρίς να βρίσκεται σε επαφή με παράγοντες της ΕΠΟ, παρά μόνο για τα απαραίτητα.
8) Η εθνική και ο προπονητής της, θέλει συνεργάτες της δικής του επιλογής και όχι «φυτευτούς» που «πρέπει» να είναι εκεί. Αν δεν υπάρχει εκεί χημεία, που θα υπάρχει;
Από εκεί και πέρα η εθνική ομάδα και το κλίμα μέσα σε αυτή έχει ανάγκη και από καθαρό Ελληνικό πρωτάθλημα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν κόντρες ποδοσφαιριστών σε αυτό και να μην μεταφέρονται στις τάξεις της. Αλλά… Αν έχεις μεγάλο προπονητή, ακόμη και αυτό μπορείς να το μετατρέψεις από… πρόβλημα σε πλεονέκτημα.
Ακόμη και αυτό το κατάφερε ο τεράστιος προπονητής Φερνάντο Σάντος, στο μουντιάλ της Βραζιλίας!
Αυτόν που ΦΥΣΙΚΑ θα υποστηρίζουμε και στο επόμενο Euro! Γιατί πέρα από καθηγητής σωστού ποδοσφαίρου και όχι… απλής μπάλας (ακόμη και για εμάς τους δημοσιογράφους που καταφέραμε να πάρουμε πράγματα από την συνεργασία μαζί του) είναι και ΠΟΛΥ σπουδαίος άνθρωπος!
*Πηγή: gazzetta.gr*
Σε κάθε περίπτωση αυτό που έγινε εδώ και 14 μήνες πρέπει να αποτελέσει καλό μάθημα για τους Έλληνες φιλάθλους. Το τονίζουμε αυτό! Τους φιλάθλους, γιατί οι παράγοντες είναι… έτσι και αλλιώς αλλού: «Χάσαμε την πρόκριση στο μουντιάλ…» είπε αυτός που ηγείται της ΕΠΟ και χαμογέλασαν μέχρι και οι οθόνες! Αλήθεια που έχει φθάσει το ποδόσφαιρό μας με αυτούς τους τύπους που το ελέγχουν; Τι άλλο μπορούν να «πετύχουν» και να μας εκπλήξουν;
ΟΛΟΙ οι Έλληνες οφείλουμε να μάθουμε κάτι παραπάνω από όσα γίνονταν, από αυτά που θεωρούσαμε αυτονόητα και ΔΕΝ εκτιμήσαμε και από αυτά που πάθαμε μετά... Πράγματα που θα βοηθήσουν την κρίση μας και το πώς βλέπουμε το ποδόσφαιρο.
Ας θυμηθούμε κάποια πράγματα, αν και αυτά που πέτυχε η εθνική Ελλάδας την περασμένη δεκαετία ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να επαναληφθούν σε τέτοιο μέγεθος και τέτοια συχνότητα.
1) Πάνω απ’ όλα στο ποδόσφαιρο είναι το αποτέλεσμα, ειδικά για εθνικές ομάδες που μαζεύονται πέντε φορές το χρόνο και δεν έχουν χρόνο για πολλά άλλα…
2) Στο ποδόσφαιρο όλες οι ομάδες χρειάζονται προπονητή! Χωρίς προπονητή-δουλειά-πλάνο δεν κερδίζεις ούτε τα Φερόε, ούτε την εθνική ελπίδων!
3) Ο πιο πιθανός τρόπος για να πάρει πολλά αποτελέσματα μία Ελληνική εθνική ομάδα και να κερδίσει προκρίσεις σε σειρά αγώνων, είναι να αμυνθεί πολύ καλά, οργανωμένα και να έχει ως πρώτο στόχο το μηδέν στην άμυνα. Τι άλλο πρέπει να δούμε για να θυμηθούμε ότι όλες οι μεγάλες Ελληνικές ποδοσφαιρικές επιτυχίες, ήρθαν μέσα από φοβερή αμυντική λειτουργία. Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ότι ΔΕΝ έχουμε την ποιότητα και τους παίκτες υψηλού επιπέδου να κοντράρουμε επιθετικά ακόμη και τους Βόσνιους τους Πολωνούς, φυσικά τους Βέλγους που θα βρούμε μπροστά μας στα προκριματικά του μουντιάλ, τους Σουηδούς, τους Πορτογάλους και πολλούς ακόμη της δεύτερης ευρωπαϊκής ταχύτητας, τόσο πιο σύντομα θα καταλάβουμε και τι πρέπει να θέλουμε…
4) Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ούτε το 13-3-0 σε φάση προκριματικών που είχε ο Σάντος, ούτε οι προκρίσεις μετά την φάση των ομίλων σε τελικές φάσεις Euro και μουντιάλ, ούτε οι προκρίσεις σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, αλλά ούτε και οι προκρίσεις με αντιπάλους Βόρειο Ιρλανδία, Ουγγαρία, Ρουμανία.
4) Η εθνική θέλει κανόνες. Θέλει προπονητή που θα σέβονται οι πάντες, άνθρωπο που δεν θα ακούει και δεν θα διαβάζει Ελληνικά.
5) Η εθνική θέλει σταθερό κορμό παικτών και όχι αλλαγές με βάση ΜΟΝΟ ένα-δύο καλά παιχνίδια μερικών νεαρών –και όχι μόνο- παικτών.
6) Η Ελλάδα θέλει προσωπικότητες (ακόμη και αν δεν είναι στην καλύτερη κατάστασή τους) που αγαπούν την εθνική και είναι οπαδοί της, όπως οι Καραγκούνης-Κατσουράνης που την οδήγησαν όλα τα περασμένα χρόνια. Θέλει ηγέτες-αρχηγούς η ομάδα που την έζησαν στις μεγάλες της στιγμές. Ο Παπασταθόπουλος έχει κάνει πολλά βήματα για να αγγίξει αυτόν τον ρόλο.
7) Η εθνική θέλει πλάνο, θέλει πρόγραμμα, θέλει προπονητή που θα δουλεύει κάθε μέρα γι’ αυτή, χωρίς να βρίσκεται σε επαφή με παράγοντες της ΕΠΟ, παρά μόνο για τα απαραίτητα.
8) Η εθνική και ο προπονητής της, θέλει συνεργάτες της δικής του επιλογής και όχι «φυτευτούς» που «πρέπει» να είναι εκεί. Αν δεν υπάρχει εκεί χημεία, που θα υπάρχει;
Από εκεί και πέρα η εθνική ομάδα και το κλίμα μέσα σε αυτή έχει ανάγκη και από καθαρό Ελληνικό πρωτάθλημα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν κόντρες ποδοσφαιριστών σε αυτό και να μην μεταφέρονται στις τάξεις της. Αλλά… Αν έχεις μεγάλο προπονητή, ακόμη και αυτό μπορείς να το μετατρέψεις από… πρόβλημα σε πλεονέκτημα.
Ακόμη και αυτό το κατάφερε ο τεράστιος προπονητής Φερνάντο Σάντος, στο μουντιάλ της Βραζιλίας!
Αυτόν που ΦΥΣΙΚΑ θα υποστηρίζουμε και στο επόμενο Euro! Γιατί πέρα από καθηγητής σωστού ποδοσφαίρου και όχι… απλής μπάλας (ακόμη και για εμάς τους δημοσιογράφους που καταφέραμε να πάρουμε πράγματα από την συνεργασία μαζί του) είναι και ΠΟΛΥ σπουδαίος άνθρωπος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου