Μετά από μια από τις πλέον ντροπιαστικές εμφανίσεις στην ιστορία της, η ΑΕΚ γνώρισε ήττα-σοκ με σκορ 4-0 από τον Ολυμπιακό Βόλου στο ΟΑΚΑ. Δίχως αρχή και τέλος οι παίκτες της «Ένωσης» έγιναν έρμαιο στις διαθέσεις της ομάδας του Σάκη Τσιώλη, που με την επιβλητική παρουσία του Αχιλλέα Μπέου -πριν καν αρχίσει το ματς- έδειξαν πολύ νωρίς τις προθέσεις τους. Από τις 26/11/72, όταν έχασε 5-1 από τον Ολυμπιακό, έχει να γνωρίσει τέτοιο διασυρμό ο «Δικέφαλος»...
Οι Θεσσαλοί απέδειξαν πως δεν ήταν τυχαία η νίκη τους στον πρώτο γύρο αλλά και η επικράτηση επί του Παναθηναϊκού στο ίδιο γήπεδο. Αριστοτεχνικά στημένη η ομάδα του Βόλου μπορεί να πανηγυρίζει για την τεράστια και πέρα ως πέρα δίκαιη επιτυχία.
Αποδοκιμάστηκαν εν χορώ από τον κόσμο οι παίκτες της ΑΕΚ, με εξαίρεση τον Γρηγόρη Μάκο, ο οποίος ήταν ο μόνος που έδειξε να παίζει με ψυχή. Γρήγορα άδειασε το ΟΑΚΑ με τους οπαδούς να αποχωρούν απογοητευμένοι. Μεγάλη ένταση πριν τη σέντρα, με τη διοίκηση της ΑΕΚ να καταγγέλει προκλητική άφιξη του Αχιλλέα Μπέου με μπράβους, τον μεγαλομέτοχο των φιλοξενούμενων να δηλώνει ότι η παρουσία του ήταν νόμιμη, να ανταποδίδει τις κατηγορίες και οπαδούς να κάνουν "ντου" έπειτα στα επίσημα για να τον βρουν! Ούτε το πάθημα (βλέπε ήττα 3-1 στο Πανθεσσαλικό) έγινε μάθημα, ούτε η ανεβασμένη ψυχολογία από τη νίκη επί του Παναθηναϊκού (2-0 για το Κύπελλο) βοήθησε την ΑΕΚ στο ματς κόντρα στον Ολυμπιακό Βόλου. Ο «Δικέφαλος» -σε αντίθεση με το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ- έπρεπε να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και εκεί πήρε βαθμό πολύ κάτω από τη βάση.
Αιτία για το αγωνιστικό βατερλό της «Ένωσης» υπάρχει και βρισκόταν στα πλάνα του Σάκη Τσιώλη, ο οποίος είδε τους παίκτες του να ακολουθούν μεθοδικά και με υπομονή το σχέδιο εγκλωβισμού του αντιπάλου. Η τετράδα του κέντρου αποτελούμενη από τους Μόνχε, Καπετάνο, Ούμπιντες (όσο έπαιξε, αφού αποχώρησε τραυματίας) και Μπρέσκα, έτρεχαν ασταμάτητα, καλύπτοντας χώρους στην άμυνα και βγάζοντας την ομάδα ταχύτατα στην αντεπίθεση.
Ο «Δικέφαλος» δεν μπορούσε να φτιάξει παιχνίδι από τον άξονα και μοιραία η μπάλα πήγαινε στα (αδύναμα) άκρα, όπου οι παίκτες της ΑΕΚ βρίσκονταν σχεδόν «ντουμπλαρισμένοι» από δύο αντιπάλους, αφού τα πλάγια μπακ των Θεσσαλών κρατούσαν τη θέση τους και ο Αλβάρες παίζοντας ως λίμπερο, κάλυπτε ότι ξέφευγε από τους συμπαίκτες του.
Πίσω στην άμυνα, η ΑΕΚ κατάφερε να δεχτεί γκολ σχεδόν με κάθε τρόπο. Το πρώτο αποτέλεσε μια ευγενική χορηγία του Σάχα στον Σανκαρέ, το δεύτερο μετά από ωραίο ξεδίπλωμα των φιλοξενούμενων που παρακολουθούσαν με περίσσια διακριτικότητα τον Ούμπιντες να σκοράρει και το τρίτο από ταχύτατη αντεπίθεση που κανένας «κιτρινόμαυρος» δεν μπορούσε να ακολουθήσει, επιτρέποντας στον Μόνχε να προσθέσει και το δικό του όνομα στον πίνακα των σκόρερ.
Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε στο 80’ με τον Καπετάνο, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό 4-0 και έγραψε και επίσημα μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της ΑΕΚ. ΕΚ (Μανόλο Χιμένεθ): Σάχα, Καράμπελας, Νασούτι, Δέλλας (20' λ.τ. Αργυρίου), Γιάχιτς, Μάκος (74’ Γκερέιρο), Ντιόπ, Λαγός (38' Λεονάρντο), Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Μπλάνκο
Στον πάγκο: Αραμπατζής, Νταντόμο, Έντερ, Κλωναρίδης
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ (Σάκης Τσιώλης): Γιακούποβιτς, Τόμας, Ούμπιντες (51’ Μητρόπουλος), Μπρέσκα, Καπετάνος, Άλβαρες, Σανκαρέ, Ρόκας, Ζέλεσι, Μόνχε, Σολάκης
Στον πάγκο: Ρόκα, Ζέρης, Μαρτίν, Αναστασίου, Ακόστα, Γκοτοβός
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Μάνταλος (Αθηνών)
ΒΟΗΘΟΙ: Μπαλτάς (Αχαΐας), Μαγιάννης (Άρτας)
Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου