Ο Βασίλης Σαμπράκος σχολιάζει τον τρόπο που σήκωσε η Μπάρτσα το τρόπαιο του Champions League στον ουρανό του Λονδίνου…
Αυτό το τρόπαιο το σήκωσαν μαζί του εκατομμύρια άνθρωποι που πάλεψαν ή παλεύουν ακόμη με τον καρκίνο, άνθρωποι που πάλεψαν ή παλεύουν ακόμη να τον νικήσουν, άνθρωποι που καθημερινά ζουν με την αγωνία της επόμενης εξέτασης ή του επόμενου ραντεβού με τον γιατρό τους, με τη λαχτάρα να τη βγάλουν ζωντανή.Μετά και από αυτό, που έγινε μπροστά στα μάτια όλου του πλανήτη, στην κορυφαία στιγμή του ποδοσφαίρου για το 2011, ο Ερικ Αμπιντάλ γίνεται σύμβολο όλων αυτών που αγωνίζονται να νικήσουν τον καρκίνο, ή οποιαδήποτε άλλοι ασθένεια. Όλοι αυτοί οι νικητές της ζωής δεν σηκώνουν τροπαια, κι ας τους αξίζει. Έχουν όμως πλέον το καμάρι τους, το κουράγιο τους, ένα παιδί που 72 ημέρες μετά την εγχείρηση, αφού έβγαλε το κακό από μέσα του, σήκωσε το champions league.
Ο Γκουαρδιόλα έβαλε τον Πουγιόλ στο τερέν για να σηκώσει, όπως του έπρεπε, το τρόπαιο. Αυτός όμως επέλεξε να δώσει αυτη τη χαρά στον Αμπιντάλ. Στη συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων ο Πουγιόλ είναι σαν να σήκωσε όλα τα τρόπαια του κόσμου μαζι.
Μπράβο ρε μαγκα! Σ' ευχαριστώ πολυ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου