Η ιστορική νίκη που πέτυχε η Καβάλα κόντρα στον
Παναθηναϊκό, υπό άλλες συνθήκες θα έβαζε "βόμβα" στα θεμέλια του
πρωταθλήματος ή θα αποδείκνυε πως αυτό δεν είναι δύο "ταχυτήτων".
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας.
Επειδή είναι μόλις η πρώτη μεγάλη και ηχηρή έκπληξη των τελευταίων χρόνων στην Α1, θα πρέπει να βρει και ταίρι για να μιλήσουμε για…εκρηκτικούς μηχανισμούς και άλλα τέτοια. Ως τότε, η πόλη μπορεί να πανηγυρίζει για ένα δίκαιο, παλικαρίσιο και γεμάτο υπερηφάνεια ροζ φύλλο αγώνα.
Μία νίκη, που εκτός των άλλων, αποτελεί μία ηθική ανταμοιβή και επιβράβευση των κόπων της διοίκησης, του κόσμου που γεμίζει ανελλιπώς το κλειστό της Καλαμίτσας, του ταλαντούχου προπονητή, Δημήτρη Πρίφτη και των παικτών. Δύο βαθμοί που ούτε κατά διάνοια δεν υπολόγιζαν στον προγραμματισμό της σεζόν οι συντελεστές των «αργοναυτών», αλλά πλέον τους έχουν και τους γεμίζουν με αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια.
Η Καβάλα έδειξε και σε άλλες ομάδες τον δρόμο. Τους φώναξε ηχηρά, πως αν προσπαθήσουν σκληρά, έχουν οργάνωση και φερεγγυότητα, αποπνέουν υγεία στο γήπεδο, έξω από αυτό, αλλά και στις εξέδρες, τα πάντα είναι πιθανά. Κανείς δεν είναι ανίκητος αν υπερβάλεις εαυτό στον αθλητισμό.
Αν «διαβάσεις» καλά τα ατού του μεγάλου αντιπάλου, εφαρμόσεις σωστά το πλάνο και ευτυχίσεις να σε δει λιγάκι αφ’ υψηλού, ή βρεθεί σε κακή μέρα, μπορείς να ζήσεις στιγμές ανάλογες με αυτές της Καβάλας και να γράψεις ιστορία, έστω και για μια φορά. Η σπανιότητα κάνει το κατόρθωμα του Δημήτρη Πρίφτη και των παικτών του, ακόμα πιο γλυκό και σημαντικό. Αποδεικνύει επίσης πως η «καραμέλα» των μειωμένων μπάτζετ, μπορεί να λιώσει άμεσα, αν με λίγα λεφτά κάνεις σωστές επιλογές και «χτίσεις» καλό ρόστερ.
Για να γίνει αυτή η μεγάλη έκπληξη, ο Δημήτρης Πρίφτης που είναι σίγουρο πως θα μας απασχολήσει στο μέλλον και στο υψηλότερο επίπεδο, έφτιαξε ένα μαεστρικό σχέδιο «μάχης». Εκμεταλλεύτηκε όλες τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού, είχε έτοιμους και ψυχομένους παίκτες που δεν άφησαν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη.
Πόνταρε στην κούραση και το «άδειασμα» των «πράσινων» από τον τρόπο που ήρθε η νίκη στη Μάλαγα και δικαιώθηκε. Τέιλορ, Πάσαλιτς και Ο’ Μπράιαντ έκαναν εκπληκτικό ματς, οι υπόλοιποι βοηθούσαν σε όλους τους τομείς και τα τρίποντα έβρισκαν στόχο το ένα μετά το άλλο. Το πάθος που είχαν οι γηπεδούχοι, αντικατοπτρίζονται στην τεράστια διαφορά των ριμπάουντ, αλλά και στην καταστροφή της δημιουργίας του Παναθηναϊκού, που είχε ξεχάσει το κοστούμι της καλής του άμυνας στα αποδυτήρια.
Η Καβάλα κυνηγούσε με λύσσα κάθε διεκδικησιμη μπάλα, την ώρα που ο Παναθηναϊκός είχε σε καλή κατάσταση μόνο τον Σμιθ και καθόλου καθαρό μυαλό.
Τα μακρινά του σουτ και οι βολές έβρισκαν σίδερο, τα ατού (κυρίως ο Διαμαντίδης) ήταν καλά περιορισμένα, ενώ οι ψηλοί προσέφεραν μόλις 13 πόντους στη συγκομιδή. Παρότι όλοι όσοι παρακολουθούσαμε το ματς, πιστεύαμε πως δεν μπορεί, κάποια στιγμή οι πρωταθλητές θα παίξουν σοβαρά και σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και θα ανατρέψουν την κατάσταση, στο τέλος έδινε την εντύπωση πως ακόμα ένα δεκάλεπτο να υπήρχε, πάλι η Καβάλα θα έβγαινε νικήτρια.
Στο δια ταύτα, αυτή η ήττα είναι σίγουρο ότι θα έχει καλή διαχείριση –Ομπράντοβιτς γαρ- και θα αποβεί ευεργετική για τον Παναθηναϊκό, όπως έχει συμβεί και σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Ο ενθουσιασμός για τη νίκη στην Ισπανία ήταν μεγάλος, αλλά γράφαμε για τα μεγάλα προβλήματα που δείχνει στο παιχνίδι της η ομάδα και την υπερβολική εξάρτηση από τον Διαμαντίδη.
Για την Καβάλα, μπορεί να αποβεί καταστροφική αν πιστέψει ότι «ψήλωσε» πολύ λόγω του μίνι-θαύματος. Θα είναι κρίμα να αποπροσανατολιστεί γιατί μόνο θετική είναι η παρουσία της για το πρωτάθλημα. Όσο για αυτό, μακάρι να έχει και άλλες τέτοιες γκέλες «αιωνίων», γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει ξανά την χαμένη του αίγλη.
Πηγή: sport-fm.gr
Επειδή είναι μόλις η πρώτη μεγάλη και ηχηρή έκπληξη των τελευταίων χρόνων στην Α1, θα πρέπει να βρει και ταίρι για να μιλήσουμε για…εκρηκτικούς μηχανισμούς και άλλα τέτοια. Ως τότε, η πόλη μπορεί να πανηγυρίζει για ένα δίκαιο, παλικαρίσιο και γεμάτο υπερηφάνεια ροζ φύλλο αγώνα.
Μία νίκη, που εκτός των άλλων, αποτελεί μία ηθική ανταμοιβή και επιβράβευση των κόπων της διοίκησης, του κόσμου που γεμίζει ανελλιπώς το κλειστό της Καλαμίτσας, του ταλαντούχου προπονητή, Δημήτρη Πρίφτη και των παικτών. Δύο βαθμοί που ούτε κατά διάνοια δεν υπολόγιζαν στον προγραμματισμό της σεζόν οι συντελεστές των «αργοναυτών», αλλά πλέον τους έχουν και τους γεμίζουν με αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια.
Η Καβάλα έδειξε και σε άλλες ομάδες τον δρόμο. Τους φώναξε ηχηρά, πως αν προσπαθήσουν σκληρά, έχουν οργάνωση και φερεγγυότητα, αποπνέουν υγεία στο γήπεδο, έξω από αυτό, αλλά και στις εξέδρες, τα πάντα είναι πιθανά. Κανείς δεν είναι ανίκητος αν υπερβάλεις εαυτό στον αθλητισμό.
Αν «διαβάσεις» καλά τα ατού του μεγάλου αντιπάλου, εφαρμόσεις σωστά το πλάνο και ευτυχίσεις να σε δει λιγάκι αφ’ υψηλού, ή βρεθεί σε κακή μέρα, μπορείς να ζήσεις στιγμές ανάλογες με αυτές της Καβάλας και να γράψεις ιστορία, έστω και για μια φορά. Η σπανιότητα κάνει το κατόρθωμα του Δημήτρη Πρίφτη και των παικτών του, ακόμα πιο γλυκό και σημαντικό. Αποδεικνύει επίσης πως η «καραμέλα» των μειωμένων μπάτζετ, μπορεί να λιώσει άμεσα, αν με λίγα λεφτά κάνεις σωστές επιλογές και «χτίσεις» καλό ρόστερ.
Για να γίνει αυτή η μεγάλη έκπληξη, ο Δημήτρης Πρίφτης που είναι σίγουρο πως θα μας απασχολήσει στο μέλλον και στο υψηλότερο επίπεδο, έφτιαξε ένα μαεστρικό σχέδιο «μάχης». Εκμεταλλεύτηκε όλες τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού, είχε έτοιμους και ψυχομένους παίκτες που δεν άφησαν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη.
Πόνταρε στην κούραση και το «άδειασμα» των «πράσινων» από τον τρόπο που ήρθε η νίκη στη Μάλαγα και δικαιώθηκε. Τέιλορ, Πάσαλιτς και Ο’ Μπράιαντ έκαναν εκπληκτικό ματς, οι υπόλοιποι βοηθούσαν σε όλους τους τομείς και τα τρίποντα έβρισκαν στόχο το ένα μετά το άλλο. Το πάθος που είχαν οι γηπεδούχοι, αντικατοπτρίζονται στην τεράστια διαφορά των ριμπάουντ, αλλά και στην καταστροφή της δημιουργίας του Παναθηναϊκού, που είχε ξεχάσει το κοστούμι της καλής του άμυνας στα αποδυτήρια.
Η Καβάλα κυνηγούσε με λύσσα κάθε διεκδικησιμη μπάλα, την ώρα που ο Παναθηναϊκός είχε σε καλή κατάσταση μόνο τον Σμιθ και καθόλου καθαρό μυαλό.
Τα μακρινά του σουτ και οι βολές έβρισκαν σίδερο, τα ατού (κυρίως ο Διαμαντίδης) ήταν καλά περιορισμένα, ενώ οι ψηλοί προσέφεραν μόλις 13 πόντους στη συγκομιδή. Παρότι όλοι όσοι παρακολουθούσαμε το ματς, πιστεύαμε πως δεν μπορεί, κάποια στιγμή οι πρωταθλητές θα παίξουν σοβαρά και σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και θα ανατρέψουν την κατάσταση, στο τέλος έδινε την εντύπωση πως ακόμα ένα δεκάλεπτο να υπήρχε, πάλι η Καβάλα θα έβγαινε νικήτρια.
Στο δια ταύτα, αυτή η ήττα είναι σίγουρο ότι θα έχει καλή διαχείριση –Ομπράντοβιτς γαρ- και θα αποβεί ευεργετική για τον Παναθηναϊκό, όπως έχει συμβεί και σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Ο ενθουσιασμός για τη νίκη στην Ισπανία ήταν μεγάλος, αλλά γράφαμε για τα μεγάλα προβλήματα που δείχνει στο παιχνίδι της η ομάδα και την υπερβολική εξάρτηση από τον Διαμαντίδη.
Για την Καβάλα, μπορεί να αποβεί καταστροφική αν πιστέψει ότι «ψήλωσε» πολύ λόγω του μίνι-θαύματος. Θα είναι κρίμα να αποπροσανατολιστεί γιατί μόνο θετική είναι η παρουσία της για το πρωτάθλημα. Όσο για αυτό, μακάρι να έχει και άλλες τέτοιες γκέλες «αιωνίων», γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει ξανά την χαμένη του αίγλη.
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου