Θα την πάρεις τη ντόπα γιατί θέλεις να νικήσεις. Ετσι είναι η φτιαξιά
σου. Δεν μπορείς να το αποβάλλεις. Πάνω σε αυτή την αγωνία, γιγαντώθηκε η
βιομηχανία. Γράφει ο αποδυτηριάκιας
Ενα χρόνο τιμωρία έφαγε ο Αμερικανός Τάισον Γκέι για τα φαρμάκια που πήρε.
Τα ίδια κοκτέηλ χρησιμοποίησε κι ο Τζαμαϊκανός Ασάφα Πάουελ, μόνο που αυτόν τον έστειλαν σπίτι του 1,5 χρόνο.
Τα πήρε στο κρανίο αυτό το θηρίο, ο Μπόλτ και τα είπε ένα χεράκι στις
αρχές. «Γιατί αυτή η διαφορά; Επειδή ο Αμερικάνος συνεργάστηκε. Ωραίο
παράδειγμα για όλους του υπόλοιπους». Ο μάγκας σου λέει Μεταξύ
κατεργαρέων ειλικρίνεια, όχι ρουφιανιλίκι.
Ο Μπολτ μέχρι εκεί μπορεί να το φτάσει, δεν μπορεί να το πάει παρά πέρα
γιατί δεν τον συμφέρει. Είναι μέρος του συστήματος. Το ντόπινγκ είναι
τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά από το αντιντόπινγκ. Νόμος, για να ρολάρει
το γρανάζι. Γνωρίζει ότι όλοι παίρνουν το βοήθημά τους, όμως όπως έλεγε
κι ο Πύρρος Δήμας: «Οση ντόπα και να δώσεις σε ένα γαϊδούρι δεν μπορεί
να γίνει άλογο».
Το πιο φυσιολογικό για να αντιμετωπιστεί η ντόπα θα ήταν να επιτραπεί.
Δεν γίνεται αυτό, γιατί θα ξεχαρβαλωθεί η μηχανή που κόβει το χρήμα.
ΜΟΝΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ του γείτονα πηδιέται γράφει, ο apodytiriakias.gr
Θα την πάρεις την πρέζα και θα πείσεις τον εαυτό σου πως δεν σου κάνει
ζημιά. Ότι την ελέγχεις. Την κόβεις όποτε θέλεις. Εσένα δεν σε πιάνει
τίποτα, τα ραδίκια ανάποδα είναι για τους άλλους. Έτσι το μοντάρεις στο
κεφάλι σου, σ' αυτό το καταραμένο εργαλείο, το μυαλό που περισσότερο σε
σκοτεινιάζει, παρά σε φωτίζει.
“Το ντόπινγκ είναι παντού στον
αθλητισμό, αλλά όχι στο ποδόσφαιρο” είχε πει σε ανύποπτη στιγμή ο
παικταράς ο Τσάβι της Μπαρτσελώνα. Μας δουλεύει. Και δεν αποκλείεται να
έχει πείσει τον εαυτό του, ότι το φάρμακο δεν περνάει την πόρτα του
ποδοσφαίρου. Οι βιταμίνες, τα συμπληρώματα, τα βάρη και οι μπριζόλες με
τα μακαρόνια κάνουν τη δουλειά, για να παίζεις μέχρι εβδομήντα ματς το
χρόνο.
Σου πηδιέται η γυναίκα και το μυρίζεις στην ατμόσφαιρα.
Άμα δεν είσαι εντελώς μαλάκας το ξέρεις. Κυττάς αλλού όμως, για να
αποφύγεις το μαντάτο. Αν δεν το ξέρεις, αν δεν το βλέπεις, τότε δεν
υπάρχει.
Και στο ντόπινγκ, άλλωστε, ο μαλάκας είναι αυτός που
πιάνεται. Αυτός ο ίδιος άμα κατουράει αγιασμό στο μπουκαλάκι είναι
ήρωας. Αλλοιώς τον ξεκρεμάμε απο το κάδρο, τρώει μια μούντζα και πάμε
στον επόμενο.
Τα έχουμε πει για το φάρμακο. Άστο ελεύθερο. Ο
Κουμπερτέν και τα δάφνινα στεφάνια ανήκουν στον αιώνα τους. Δεν είναι
μόνο το χρήμα. Όσο υπάρχει άνθρωπος θέλει να κερδίσει τον άλλονα και
πάντα θα ψάχνει τους τρόπους να το πετύχει.
Πηγή: sportdog.gr
Σάββατο 26 Ιουλίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου