Τι έχεις στο μυαλό σου ρε Αλέξη...!!

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για μία γνήσια έκφραση της δημοκρατίας, το δημοψήφισμα, στο οποίο όμως οι πολίτες πρέπει να μπορούν να αποφασίσουν ελεύθερα και όχι με πιστόλι στον κρόταφο των παιδιών τους...  

Και φτάσαμε λοιπόν στη στιγμή που κάποια στιγμή θα φτάναμε. Στη στιγμή της τελικής απόφασης, στη στιγμή που θα μπει ένα “τέλος” όποιο κι' αν είναι αυτό, με όποιον τρόπο κι' αν μπει αυτό, όσο δυσάρεστο κι' αν είναι.

ADVERTISEMENT

Και το “τέλος” αυτό θα το γράψει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του μέσα από ένα δημοψήφισμα. Ενα δημοψήφισμα που είναι πράγματι η πιο καθαρή και γνήσια έκφραση της δημοκρατίας, παρά τα όσα αντίθετα προσπαθούν να μας πουν κάποιοι, οι οποίοι το χαρακτήρισαν ακόμη και “πραξικόπημα”. Μα “πραξικόπημα” το δημοψήφισμα, ρε Σαμαρά...

Για να είναι όμως το δημοψήφισμα γνήσιο και καθαρό, όποιος πάρει μέρος σε αυτό, θα πρέπει να είναι ελεύθερος και ανεπηρέαστος να αποφασίσει. Θα πρέπει να έχει όλα τα δεδομένα πάνω στο τραπέζι και να διαλέξει. Να διαλέξει παίρνοντας και την ευθύνη για αυτό που διάλεξε.

Δυστυχώς οι Ελληνες θα πάμε να ψηφίσουμε σε αυτό το δημοψήφισμα και τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Ποιός Ελληνας γνωρίζει το πραγματικό διακύβευμα αυτού του δημοψηφίσματος και τις συνέπειες ενός “ναι” ή ενός “όχι” (κυρίως δε του “όχι”) και πόσοι είναι ελεύθεροι και ανεπηρέαστοι να αποφασίσουν με τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί;

Και εδώ είναι κατά την άποψη μου είναι η στιγμή που προκύπτει το μεγάλο ερώτημα.

Τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου ρε Αλέξη Τσίπρα;

Ποιο είναι το διακύβευμα και ποιές οι συνθήκες που δημιούργησες;

Οδηγείς και σωστά κατά την άποψη μου, τον Ελληνα σε ένα δημοψήφισμα, αλλά ποιες συνθήκες του δημιουργείς για να πάρει μέρος σε αυτό; Να πάει να ψηφίσει ο Ελληνας με τις τράπεζες του κλειστές για τουλάχιστον μία εβδομάδα; Και επειδή εδώ θα μου απαντήσει κάποιος το ασφυκτικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί δεν είναι ευθύνη του Αλέξη αλλά όλων των υπολοίπων, ακόμη κι' αν απαντήσω “ναι έτσι είναι”, θα προσθέσω, “αλλά μόνο ένας ηλίθιος δεν το ήξερε ότι οι άλλοι αυτό το κλίμα θα διαμόρφωναν”. Συνεπώς με δική του ή όχι ευθύνη, ο Τσίπρας το ήξερε το ασφυκτικό κλίμα που θα δημιουργηθεί. Τι έκανε για αυτό; Προφανώς τίποτα.

Ο Ελληνας θα πάει να ψηφίσει στο δημοψήφισμα με τις τράπεζες του κλειστές, με αρκετούς από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα απλήρωτους, με τους περισσότερους ταλαιπωρημένους σε καθημερινή βάση από ουρές. Ουρές στα ATΜ για να πάρουν 60 ευρώ, ουρές στα Super market για να πάρουν γάλα, ουρές στο βενζινάδικο για να βάλουν βενζίνη.

Και δεν το ήξερες Αλέξη ότι αυτό θα συμβεί; Περίμενες δηλαδή ότι αυτοί που “μας κήρυξαν τον πόλεμο” όπως είπες μόνος σου το Σάββατο το βράδυ στην ομιλία σου στην Βουλή, ότι την Κυριακή θα μας έδιναν μία εβδομάδα καιρό για να προετοιμαστούμε για αυτόν; Και τους εγκαλείς που δεν το έκαναν; Ποιοί να σου δώσουν παράταση μίας εβδομάδας ρε Αλέξη; Η Μέρκελ, ο Γιούνκερ, ποιος;

Η μήπως Αλέξη δεν είχες υποψιαστεί τον πανικό που θα προκαλούσαν οι πάντες σε αυτή την χώρα; Επεσες μήπως από τα σύννεφα με την στάση της αντιπολίτευσης, τα έχασες με τον τρόπο που προσπαθούν να χειραγωγήσουν τον Ελληνα τα media ή μήπως τα έχασες με την άγνοια του Ελληνα που ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα πανικοβληθεί. Από ποιόν σκατά πλανήτη μας ήρθες σε αυτή τη χώρα ρε Αλέξη και δεν τα περίμενες όλα αυτά;

Στέλνεις λοιπόν την Κυριακή τον Ελληνα στην κάλπη και του ζητάς να δείξει θάρρος και να μην φοβηθεί, ενώ στην πραγματικότητα ο Ελληνας θα ψηφίσει βλέποντας στον κρόταφο όχι τον δικό του, αλλά του παιδιού του, ένα περίστροφο. Και πίστεψε με, μικρή σημασία έχει αν όντως υπάρχει στην πραγματικότητα ή είναι στην φαντασία του αυτό το περίστροφο. Οι Ελληνες στην πλειοψηφία τους έτσι αισθάνονται και αυτό έπρεπε να φροντίσεις να μην συμβεί...

Ολα αυτά λοιπόν Αλέξη τα ήξερες και δεν φρόντισες να προστατεύσεις τον Ελληνα. Είτε να να παίξεις άμυνα και μέχρι την Κυριακή τα πάντα να λειτουργούν κανονικά στην χώρα ώστε να ψηφίσει ανεπηρέαστος, είτε να το έχεις κάνει νωρίτερα αυτό το δημοψήφισμα.

Να κάνουμε επανάσταση, αλλά πώς;

Το αφήνω στην άκρη αυτό όμως ρε Αλέξη. Το αφήνω στην άκρη και πάω και στην ουσία του πράγματος. Μας καλείς ως έθνος να κάνουμε την επανάστασή μας. Μία επανάσταση που την έχουμε αργήσει πολύ, αλλά ας πούμε κάλλιο αργά παρά ποτέ. Να την κάνουμε ρε Αλέξη, αλλά πώς; Και δεν θα αναρωτηθώ με πόσες πιθανότητες γιατί πάντα μία επανάσταση έχει λίγες (αν και στην περίπτωση μας έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα δεν τις βλέπω ούτε τις λίγες) πιθανότητες να πετύχει, ούτε θα αναρωτηθώ με τι κόστος, γιατί πάντα η επανάσταση έχει μεγάλο κόστος και πολύ αίμα, δεν γίνεται αλλιώς. Θα αναρωτηθώ όμως με ποιόν ηγέτη; Πως στο διάολο θα σταθούμε πίσω σου ή δίπλα σου ρε Αλέξη σε αυτή την επανάσταση που μας καλείς να κάνουμε. Τι μας έδειξες για να μας πείσεις; Μήπως την προετοίμασες σωστά; Ας μην το συζητήσουμε καλύτερα... Εδώ δεν μπόρεσες να προετοιμάσεις σωστά ένα γαμημένο δημοψήφισμα και θα το κάνουμε σε καθεστώς τρομοκρατίας, επανάσταση θα προετοίμαζες;

Αλλά ας την αφήσω στην άκρη και την προετοιμασία και ας πάω στην ουσία. Εσύ ρε Αλέξη μας ζητάς να κάνουμε μία επανάσταση που εσύ ο ίδιος μέχρι προχθές δεν την πίστευες και πρότεινες να συμφωνήσουμε με το μνημόνιο το δικό σου και όχι των θεσμών. Το υπέγραψες κιόλας ρε Αλέξη. Και αν σου είχαν πει “ναι” τώρα δεν θα υπήρχε κανένας λόγος για... επανάσταση.

Ρε Αλέξη δεν μπορείς να μας εφοδιάσεις ούτε με σφεντόνες για να πάμε σε έναν πόλεμο τον οποίο δεν πιστεύεις καν ότι πρέπει να κάνουμε και περιμένεις να σε ακολουθήσει ποιός; Οι απελπισμένοι. Και ποντάρεις στην απελπισία για να κερδίσεις, όσο μεγάλη κι' αν είναι αυτή. Οσους κι' αν έχει κυριεύσει.

Το ακόμη χειρότερο όλων όμως Αλέξη είναι η επόμενη ημέρα. Για πες μας Αλέξη ποια είναι η επόμενη ημέρα για την χώρα που έχει ασφαλώς την μεγαλύτερη σημασία, αλλά και για την αξιοπρέπεια των πολιτών της, αλλά και την ίδια την αριστερά. Την αριστερά όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Ποια είναι η επόμενη ημέρα με “ναι” την Κυριακή και ποια είναι η επόμενη ημέρα με “όχι” την Κυριακή. Εγώ πολύ φοβάμαι ότι θα συμβεί το εξής.

Στην περίπτωση που οι Ελληνες ψηφίσουν “ναι”.

Η επόμενη ημέρα είναι η Μέρκελ να σε περιμένει Αλέξη με την εξής φράση. “Καλώς τον Πρωθυπουργό που δεν ήξερε τι θέλει ο λαός που κυβερνά και που ο λαός του τον έστειλε σε εμάς να τον...”. Θα πας ρε Αλέξη να πεις τι και να κάνεις τι; Αλλά μικρή σημασία έχει αν θα πας ή αν θα παραιτηθείς και θα πάει κάποιος άλλος στη θέση σου.

Σημασία έχει το μήνυμα που θα περάσει σε όλο τον πλανήτη και αυτό δυστυχώς θα είναι: “Αυτά παθαίνουν όσοι σηκώνουν κεφάλι ή μάλλον όσοι νομίζουν ότι μπορούν να σηκώσουν κεφάλι, αυτό συμβαίνει στις χώρες που ο λαός νομίζει ότι ψηφίζοντας αριστερά μπορεί να αλλάξει κάτι”. Θα καταδικάσεις την αριστερά πανευρωπαϊκά Αλέξη, εκτός ότι θα οδηγήσεις και τους Ελληνες σε ένα “ναι” για το οποίο θα ντρέπονται όχι μόνο αυτοί αλλά και τα παιδιά των παιδιών τους που το ψήφισαν.

Αργά ή γρήγορα θα πέσεις από την Κυβέρνηση, αργά ή γρήγορα θα οδηγηθείς σε εκλογές που θα τις χάσεις. Αργά ή γρήγορα ο Άδωνις και ο κάθε Άδωνις θα γίνει αυτός που “σας τα έλεγα εγώ...” και αυτός που θα ξανακυβερνήσει. Πολλά μπορώ να σου συγχωρέσω Αλέξη αυτό όχι.

Ο Ελληνας πριν 5 μήνες την έκανε την επανάσταση του... Την νίκησε την τρομοκρατία, τον νίκησε τον φασισμό των media, την νίκησε την άποψη “αν βγουν οι αριστεροί θα σας κόψουν το λαιμό με το κονσερβοκούτι και θα σας πάρουν τα σπίτια...”, άποψη που κρατούσε 40 χρόνια και μέσα σε 5 μήνες αυτός ο λαός που σε στήριξε Αλέξη καλείται να κάνει τι ακριβώς;

Καλείται να σε ακολουθήσει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα; Το “πίστευε και μη ερεύνα” που λες στο λαό σου Αλέξη δεν είναι για τους αριστερούς, είναι ξέρεις πολύ καλά για ποιους.

Αν το σχέδιο είναι να πάμε στη δραχμή πρώτον να μας το πεις και δεύτερον και βασικότερον ας ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο σαν αυτό που πρότεινε ο Αλαβάνος. Είχε μία στις 100 να πετύχει, αλλά ήταν ένα σχέδιο. Τώρα ποιό είναι το σχέδιο;

Και για να τελειώνω κάποια στιγμή...

Ποιός αμφιβάλλει Αλέξη ότι έχεις δίκιο; Ποιός σοβαρός δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που σου ζητούν να υπογράψεις είναι πέρα από κάθε λογική; Αλλά η απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να είναι “εσύ και ο γρύλος σου..”, ούτε μπορεί να είναι “θα το κάνω κούγκι και όποιον πάρει ο χάρος...”. Αυτό δεν είναι πολιτική, αυτό δεν είναι σχέδιο, αυτό δεν είναι αριστερά. Στην αριστερά Αλέξη και στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και εσύ δημιούργησες ένα τέτοιο.

Και την Κυριακή αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι εν τέλει πρέπει να επιλέξω δύο πολιτικές. Την μία που την εκφράζουν δειλοί και λαμόγια και την άλλη που την εκφράζουν παντελώς ανίκανοι και ανεύθυνοι. Και δεν ξέρω σε ποιους πρέπει να πω “ναι” και σε ποιούς πρέπει να πω “όχι”, ξέρω όμως ποιος είναι αυτός που μου έβαλε αυτό το δίλημμα, ποιος με έβαλε σε αυτό το αδιέξοδο.

Και ζητάς με την ψήφο μου να σε βγάλω εγώ από αυτό το αδιέξοδο. Υπερβολική απαίτηση Αλέξη. Ο λαός επιλέγει τον ηγέτη του και ο ηγέτης του τις λύσεις.

Αν ο λαός επιλέγει τις λύσεις γιατί δεν μπορεί ο ηγέτης του να τις βρει, τότε δεν είναι κακός ο λαός, είναι κακός ο ηγέτης...

*Πηγή: gazzetta.gr*