Ο Κλοπ πολλές φορές πέρυσι βρέθηκε κοντά στα δάκρυα στην καταστροφική σεζόν της Ντόρτμουντ, πριν αποχωρήσει στο τέλος και φαίνεται ότι οι φιλόσοφοι της γραμμής περνάνε δύσκολες στιγμές στο σημερινό ποδόσφαιρο.
Ξαφνικά, δεν δείχνουν και τόσο καλά. Δεν είναι τόσο αποτελεσματικοί όσο στο παρελθόν. Ή δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες ή σιγά-σιγά χάνουν τη λάμψη τους.
Total hoofball
Το θαύμα του Μαρσέλο Μπιέλσα στην Μαρσέιγ κράτησε μόλις για 6 μήνες, πριν έρθει η 4η θέση στο τέλος. Γυρίστε το ανάποδα και κάπως έτσι ήταν η σεζόν για τον Κλοπ. Κάπως έτσι ήρθαν τα πράγματα και για την Επανάσταση του Anfield για τον Μπρένταν Ρότζερς.
Από την άλλη οι «εχθροί» του κάθε ποδοσφαιρόφιλου χίπστερ, όπως ο Πούλις και ο Άλαρνταϊς, τα πήγαν εξαιρετικά για τα δικά τους δεδομένα. Οι πρώτοι είναι οι θιασώτες του Total football και οι δεύτεροι του Total hoofball. Οι πραγματιστές αρχίζουν και κερδίζουν έδαφος σε σχέση με τους ιδεολόγους.
Πλέον, αυτός που κερδίζει είναι αυτός που είναι διατεθειμένος να το κάνει με κάθε κόστος. Πάρτε ως παράδειγμα τον Ζοσέ Μουρίνιο. Πλέον, η φιλοσοφία του Πορτογάλου είναι η ίδια η νίκη και όχι η τακτική. Ο Νίτσε μάλλον θα συμφωνούσε με αυτό...
Φυσικά, στο τέλος όλα είναι για τα χρήματα. Αυτοί που έχουν τις τύχες των ομάδων, δεν ενδιαφέρονται τόσο για την τακτική, όσο για τα αποτελέσματα. Ο μοντέρνος οπαδός πάντα ζητάει τα χρήματα που πληρώνει να μεταφράζονται σε νίκες. Στην πρώτη σημαντική αποτυχία, οι οπαδοί ξεσηκώνονται. Ο πλούσιος ιδιοκτήτης αρχίζει να τρώγεται με τα ρούχα του. Και ο προπονητής είναι πιο εύκολο να προσποιείται ότι τον ενδιαφέρει περισσότερο η τακτική...
Λουίς, Λουίς και Πεπ
Ο Λουίς Ενρίκε έκανε ξανά την Μπαρτσελόνα φόβητρο σε ολόκληρη την Ευρώπη με όπλο την άμυνα. Παρότι τα ποσοστά κατοχής παραμένουν εντυπωσιακά υψηλά, η φιλοσοφία ήταν η μπάλα να περνάει στην επιθετική τριπλέτα με οποιονδήποτε τρόπο και όσο πιο συχνά γινόταν. Φυσικά, αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Άλλωστε, δεν υπήρχε και ο Χουτ στην άμυνα να βγάζει 60άρες μπαλιές στον Μέσι...
Από την άλλη ο κόσμος του ποδοσφαίρου σοκαρίστηκε, όταν είδε τον Πεπ να παρατάσσει την Μπάγερν με τον τρόπο που έκανε στην Μπαρτσελόνα. Ο Φαν Χάαλ στην Γιουνάιτεντ αρχικά δεν ήξερε τι σύστημα θέλει να παίζει. Ακολούθησε στο 3-5-2, με το οποίο η Ολλανδία έκανε πολύ καλές εμφανίσεις στο Μουντιάλ, για να καταλάβει ότι στην Αγγλία τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Οι προπονητές με μικρότερους στόχους, όμως, παρέμειναν πιστοί στις ιδέες τους. Ο Μονκ στη Σουόνσι, ο Μπιέλσα στην Μαρσέιγ, ο Χιουζ στη Στόουκ, ο Κούμαν στη Σαουθάμπτον, ο Σμιντ στη Λεβερκούζεν έδειξαν ότι υπάρχει χώρος για φρέσκες ιδέες στον σημερινό σκληρό ρεαλισμό. Υπάρχει πολύς χώρος για να τους ακολουθήσουν και άλλοι, με τους Ποκετίνο και Ρότζερς να είναι οι πρώτοι της λίστας. Μένει να δούμε αν έχουν το σθένος να το κάνουν στη σεζόν που ξεκινάει σε λίγες εβδομάδες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου