Το ποδόσφαιρο στο Μεξικό έφτασε όπως και στις άλλες χώρες της
Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής: μέσω θαλάσσης. Μόνο που στην προκειμένη
περίπτωση, σε αυτή τη χώρα δεν το διέδωσαν οι Αγγλοι, μα οι Γάλλοι
(κυρίως) και οι Βέλγοι. Δυο τέτοιοι λοιπόν ήταν που έθεσαν τις βάσεις
για να δημιουργηθεί ένας από τους σπουδαιότερους συλλόγους του Μεξικού, η
Club Deportivo Guadalajara, που χρόνια αργότερα θα γινόταν διάσημη ως
Chivas.
Η ομάδα λοιπόν που είναι μαζί με την Αμέρικα οι πιο επιτυχημένες στο άθλημα της χώρας, έχει έναν τεράστιο λόγο για να υπερηφανεύεται ότι είναι διαφορετική. Πρόκειται για το ίδιο περίπου project, την ίδια λογική και τρέλα μαζί που ανυψώνει ηθικά στη συνείδηση όλων μας την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Τη φανέλα της Chivas την έχουν φορέσει μοναχά Μεξικανοί. Βέβαια στην περίπτωση της Μπιλμπάο το κάνουν μόνο Βάσκοι, ενώ εδώ επιτρέπονται παίκτες από κάθε άκρη της πατρίδας. Αρκεί να μην έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό.
Η ιστορία τους λοιπόν ξεκίνησε ως εξής: Το 1904 η εταιρεία «Casa Gas, L. Gas y Cía» έστησε επιχείρηση στο Μεξικό και προσέλκυσε εξειδικευμένους εργάτες από την Ευρώπη. Ο Γάλλος Καλίστο Γκας και ο Βέλγος Εντγκαρ Εβερέρ έγιναν αμέσως φίλοι και σκέφτηκαν να στήσουν μία ομαδούλα, για να παίζουν το καινούργιο σπορ που εξελισσόταν σε μανία στην Γηραιά ήπειρο. Βρήκαν και κάποιους άλλους συναδέλφους και ξεκίνησαν. Σταδιακά έβαλαν στο παιχνίδι και γηγενείς. Χρειάστηκε βέβαια αρκετή προσπάθεια για να τους μάθουν τους κανόνες. Πλέον δεν θα υπήρχε γυρισμός: μόνο εξέλιξη...
Αρχικά είπαν την ομάδα Union στη λογική της ένωσης των εθνικοτήτων που έπαιζαν σε αυτήν. Στη συνέχεια όμως ο Εβερέρ σκέφτηκε ότι για να τους υποστηρίξει ο πληθυσμός της Γκουαδαλαχάρα, θα έπρεπε το όνομα να είναι το ίδιο με της πόλης. Οπως δηλαδή συνέβαινε και στα δικά του μέρη. Ετσι το 1908 την είπαν Club Deportivo Guadalajara. Με τα χρόνια άλλαξαν πολλά. Ο σύλλογος γιγαντώθηκε και γέμισε επιτυχίες. Ακόμα και το πως την αποκαλούν άλλαξε. Ηταν το 1948 όταν σε ένα ματς οι οπαδοί φώναξαν ένα σύνθημα για την Chivas και της έμεινε.
Ενα πράγμα όμως έμεινε το ίδιο. Το κράτησαν με νύχια και με δόντια. Ηταν η αγάπη για το παιχνίδι και τους Μεξικανούς. Κανείς ποτέ ξένος δεν ντύθηκε με την κυανόλευκη ριγέ φανέλα. Αντεξαν, το κράτησαν ακόμα και σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας τους. Οταν δεν υπήρχαν τίτλοι, αλλά αντιξοότητες ή ακόμα και υποβιβασμοί. Στην εποχή μας μάλιστα έχουν καταφέρει κάτι ακόμα πιο ιδιαίτερο. Οι 20 από τους 33 ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο ρόστερ, έχουν ξεκινήσει την καριέρα τους από τις ακαδημίες της Chivas. Κάποιοι έχουν μείνει εκεί ισόβια, άλλοι έφυγαν και επέστρεψαν. Και πάλι όμως όλοι εκεί είναι Μεξικανοί και καμαρώνουν γι' αυτό: όπως και οι οπαδοί τους.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Η ομάδα λοιπόν που είναι μαζί με την Αμέρικα οι πιο επιτυχημένες στο άθλημα της χώρας, έχει έναν τεράστιο λόγο για να υπερηφανεύεται ότι είναι διαφορετική. Πρόκειται για το ίδιο περίπου project, την ίδια λογική και τρέλα μαζί που ανυψώνει ηθικά στη συνείδηση όλων μας την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Τη φανέλα της Chivas την έχουν φορέσει μοναχά Μεξικανοί. Βέβαια στην περίπτωση της Μπιλμπάο το κάνουν μόνο Βάσκοι, ενώ εδώ επιτρέπονται παίκτες από κάθε άκρη της πατρίδας. Αρκεί να μην έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό.
Η ιστορία τους λοιπόν ξεκίνησε ως εξής: Το 1904 η εταιρεία «Casa Gas, L. Gas y Cía» έστησε επιχείρηση στο Μεξικό και προσέλκυσε εξειδικευμένους εργάτες από την Ευρώπη. Ο Γάλλος Καλίστο Γκας και ο Βέλγος Εντγκαρ Εβερέρ έγιναν αμέσως φίλοι και σκέφτηκαν να στήσουν μία ομαδούλα, για να παίζουν το καινούργιο σπορ που εξελισσόταν σε μανία στην Γηραιά ήπειρο. Βρήκαν και κάποιους άλλους συναδέλφους και ξεκίνησαν. Σταδιακά έβαλαν στο παιχνίδι και γηγενείς. Χρειάστηκε βέβαια αρκετή προσπάθεια για να τους μάθουν τους κανόνες. Πλέον δεν θα υπήρχε γυρισμός: μόνο εξέλιξη...
Αρχικά είπαν την ομάδα Union στη λογική της ένωσης των εθνικοτήτων που έπαιζαν σε αυτήν. Στη συνέχεια όμως ο Εβερέρ σκέφτηκε ότι για να τους υποστηρίξει ο πληθυσμός της Γκουαδαλαχάρα, θα έπρεπε το όνομα να είναι το ίδιο με της πόλης. Οπως δηλαδή συνέβαινε και στα δικά του μέρη. Ετσι το 1908 την είπαν Club Deportivo Guadalajara. Με τα χρόνια άλλαξαν πολλά. Ο σύλλογος γιγαντώθηκε και γέμισε επιτυχίες. Ακόμα και το πως την αποκαλούν άλλαξε. Ηταν το 1948 όταν σε ένα ματς οι οπαδοί φώναξαν ένα σύνθημα για την Chivas και της έμεινε.
Ενα πράγμα όμως έμεινε το ίδιο. Το κράτησαν με νύχια και με δόντια. Ηταν η αγάπη για το παιχνίδι και τους Μεξικανούς. Κανείς ποτέ ξένος δεν ντύθηκε με την κυανόλευκη ριγέ φανέλα. Αντεξαν, το κράτησαν ακόμα και σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας τους. Οταν δεν υπήρχαν τίτλοι, αλλά αντιξοότητες ή ακόμα και υποβιβασμοί. Στην εποχή μας μάλιστα έχουν καταφέρει κάτι ακόμα πιο ιδιαίτερο. Οι 20 από τους 33 ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο ρόστερ, έχουν ξεκινήσει την καριέρα τους από τις ακαδημίες της Chivas. Κάποιοι έχουν μείνει εκεί ισόβια, άλλοι έφυγαν και επέστρεψαν. Και πάλι όμως όλοι εκεί είναι Μεξικανοί και καμαρώνουν γι' αυτό: όπως και οι οπαδοί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου