Μία από τα ίδια...!!

Ο Γιώργος Κοντογεώργης γράφει για την -για ακόμα μία χρονιά κακή- Μίλαν, τις αρνητικές επιδόσεις, τον Σίνισα Μιχαΐλοβιτς και τους αντικαταστάτες.

Τα αρνητικά ρεκόρ έχουν πάψει να σοκάρουν τους Ροσονέρι τα τελευταία χρόνια. Από το φινάλε του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, στις μέρες του Πίπο Ιντζάγκι, μέχρι και σήμερα. Σε μία σεζόν που δαπανήθηκαν κοντά στα 100 εκατ. ευρώ για μεταγραφές και που όλοι πίστεψαν ξανά σε ένα διαφορετικό ξεκίνημα, ο Μιχαΐλοβιτς βρίσκει και αυτός τον εαυτό του στην ίδια θέση με τους προκατόχους του, πλην του Κλάρενς Ζέεντορφ, ο οποίος είχε τα καλύτερα αποτελέσματα στη μικρή διάρκεια της παρουσίας του.
Τα -5 γκολ συντελεστής είναι ο χειρότερος για την Μίλαν ύστερα από 7 αγωνιστικές από το 1938-39, όμως πέρα από το σταθερό πρόβλημα στην άμυνα, το πράγμα δεν τραβάει ούτε στην επίθεση. Οι Diavoli απέτυχαν να σκοράρουν σε δεύτερο διαδοχικό ματς στην Serie A για πρώτη φορά από τον Μάρτιο του 2014, ενώ εξαιρετικά ανησυχητικό είναι ότι κόντρα στις μεγάλες ομάδες έχουν χάσει χωρίς να πετύχουν ούτε γκολ (Φιορεντίνα, Ιντερ, Νάπολι). Το 0-4 ήταν η μεγαλύτερη νίκη ever των Παρτενοπέι στο San Siro και από τις μεγαλύτερες στην έδρα των Ροσονέρι (1-6 Γιούβε, 0-4 Ιντερ, 1-5 Ιντερ, 1-5 Τζένοα).

Ηταν η τέταρτη ήττα στη σεζόν για την Μίλαν, η οποία βάσει των χρημάτων που βγήκαν από τα ταμεία δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο από την 3η θέση. Οχι ότι βάσει της εικόνας της μπορεί να κοιτάζει εκεί ψηλά, αλλά όταν έχεις δώσει αυτά τα χρήματα, είναι υποχρεωτικό ο στόχος να μην είναι το Europa League. Ηδη μετά το τέλος της 7ης αγωνιστικής, το Νο3 της Serie A είναι 6 βαθμούς μακριά, τη στιγμή που δεν υπάρχει φως στο τούνελ με τα 13 γκολ παθητικό να είναι η 2η χειρότερη άμυνα στην κατηγορία.
Η όλη κατάσταση και η άμεση ανάγκη για αποτελέσματα, έχουν φέρει γρήγορα τον Μιχαΐλοβιτς υπό πίεση. Ρομανιόλι και Ελι έχουν προλάβει να αποβληθούν από μία φορά, ο δεύτερος πέτυχε και αυτογκόλ στο τελευταίο ματς, με τον Ματία Ντε Σίλιο να αποτελεί έρμαιο στις ορέξεις του Λορέντζο Ινσίνιε που ήταν 100% καταστροφικός για την ομάδα του Σέρβου.
Οπως και αρκετές άλλες φορές τα τελευταία χρόνια, οι τιφόζι τα έριξαν στον Αντριάνο Γκαλιάνι φωνάζοντας «ευχαριστούμε», με τον CEO του κλαμπ να αποχωρεί από το San Siro πριν καν ολοκληρωθεί η ταπεινωτική ήττα. Τα σενάρια δεν λείπουν από την τραγική κατάσταση στους Ροσονέρι και τα ονόματα των Ρομπέρτο Ντοναντόνι και Λουτσιάνο Σπαλέτι να έχουν ήδη γραφτεί. Σε περίπτωση πάντως που η διοίκηση αποφασίσει να αλλάξει ξανά allenatore είναι αναγκασμένη να σπάσει παγκόσμιο ρεκόρ εξόδων για ταυτόχρονη πληρωμή μισθών τεσσάρων προπονητών, αφού ήδη πληρώνει τρεις (Ζέεντορφ, Ιντζάγκι).

Παρά τις «υποσχέσεις» για φέτος, οι φίλοι της Μίλαν δεν βλέπουν κάτι άλλο παρά μία από τα ίδια. Μια ομάδα-χαρά για κάθε επιθετικό, χωρίς αυτοματισμούς, χωρίς κίνηση εκτός μπάλας, χωρίς κορμό που να δουλεύεται και με επιλογές -τύπου Ντε Γιονγκ- που προκαλούν απορία. Είπαμε, για μία ομάδα που έχει χαλάσει 100 εκατ. ευρώ, η τρίτη θέση θα ήταν ο ρεαλιστικός στόχος, όμως και φέτος δείχνει δύσκολη ακόμα και η έξοδος στο Europa League.
Υστερα από την ήττα από την Τζένοα ο Γκαλιάνι συναντήθηκε με τους παίκτες αλλά αυτό δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα. Πλέον, αυτό που μπορεί να κάνει η Μίλαν είναι να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τη διακοπή για τους αγώνες των Εθνικών ομάδων για να μαζέψει τα κομμάτια της και να βρει τρόπο να παρουσιαστεί ανταγωνιστική στον αγώνα με την εξαιρετική και πολύ επικίνδυνη, Τορίνο.

*Πηγή: gazzetta.gr*