Ενας Κύπριος γεννημένος στο Λονδίνο έβαλε τέλος στην 57ετή αναμονή
για παρουσία σε μεγάλη διοργάνωση. Το νικητήριο γκολ του Τζέισον
Δημητρίου χάρισε νίκη 1-2 στην Κύπρο κόντρα στο Ισραήλ και στην Ουαλία
την παρουσία στο rendez-vous της Γαλλίας το ερχόμενο καλοκαίρι. Οι
πανηγυρισμοί των 700 οπαδών που έκαναν το ταξίδι στην Ζένιτσα φανέρωσαν
ότι η ήττα από την Βοσνία ήταν... «μάλλον η καλύτερη» όπως είπε ο Μπέιλ.
Ο υπερπαίκτης της Ρεάλ, ήταν το Νο1 εργαλείο στα χέρια του Κρις
Κόουλμαν σε αυτή την κάθε άλλο παρά τυχαία ιστορική πρόκριση των
Βρετανών. «Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα» είπε μετά το τέλος του
ματς ο Ουαλός coach.
Πριν το γκολ του Τζούριτς, η Ουαλία δεν είχε δεχθεί γκολ σε 5 παιχνίδια και με μεγαλύτερη ακρίβεια, 574 αγωνιστικά λεπτά. «Ο Σπιντ έχει παίξει τον ρόλο του και είμαι σίγουρος ότι θα μας κοιτάζει από εκεί που βρίσκεται και θα χαμογελάει» είπε ο Κόουλμαν για τον άνθρωπο του οποίου πήρε τη θέση το 2011, όταν αυτοκτόνησε λόγω κατάθλιψης. «Τα πάντα έγιναν χάρη στους παίκτες, ευτυχώς για εμάς, κατάφεραν να κόψουν το νήμα. Είχαμε καλό team-spirit και καλό συνδυασμό έμπειρων και νεαρών παικτών».
Η Ουαλία ξεκίνησε να είναι περισσότερο ανταγωνιστική από το τότε που ανέλαβε ο Γκάρι Σπιντ, όμως το τραγικό φινάλε που έγραψε τον Νοέμβριο του 2011 έφερε τα ηνία στα χέρια του Κόουλμαν. Ο τελευταίος δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει την διαχοχή του παιδικού του φίλου και έκανε το λάθος να προσπαθήσει να τον 'μιμηθεί'. «Οταν πήρα τη δουλειά, δεν έκανα τα πράγματα που πίστευα. Προσπάθησα να κρατήσω πράγματα με τον τρόπο που τα άφησε ο Γκάρι, όμως έπρεπε να τα κάνω με τον δικό μου τρόπο. Προσπάθησα να κάνω ό,τι κι εκείνος, αλλά δεν μπορούσα. Τώρα έχω αρχίσει να ενεργώ με τον δικό μου τρόπο».
Στην εκπληκτική πορεία των προκριματικών, ο πρώην τεχνικός της Λάρισας χρησιμοποίησε πολλά διαφορετικά συστήματα και έχοντας στόχο να πάρει ό,τι καλύτερο από τον Γκάρεθ Μπέιλ, δεν τον χρησιμοποίησε μόνο στην επίθεση. Ο Ουαλός, πρώην ποδοσφαιριστής των Σουόνσι, Κρίσταλ Πάλας, παρέταξε 4-4-1-1, 5-3-2, 4-1-4-1 και 4-3-3, με τον σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης να παίζει δεξί χαφ, δεύτερος επιθετικός, κεντρικός μέσος, αριστερό εξτρέμ, όμως πάντα να έχει τεράστια ελευθερία να βγει μπροστά και να εκμεταλλευτεί το εντυπωσιακό σπριντ του.
Ο Μπέιλ έκανε ντεμπούτο με την Εθνική ομάδα το 2006, όμως στα πρώτα βήματα της καριέρας του έπαιζε αριστερό μπακ. Το «μπαμ» με την Τότεναμ και η μεταγραφή-ρεκόρ στην Ρεάλ Μαδρίτης άλλαξαν τα δεδομένα και τον μετέτρεψαν σε απόλυτο πρωταγωνιστή της Ουαλίας. Ακόμα και σε αγώνες που δεν ήταν καλός, βρήκε τρόπο να κάνει τη διαφορά. Ο αριστεροπόδαρος άσος έγραψε 6 γκολ και 2 ασίστ στα προκριματικά και όσο κι η ομαδικότητα ήταν το βασικό όπλο των Ουαλών, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα την έπαιρναν χωρίς εκείνον. Υπήρξαν πάντως κάποιες off-scenes αποφάσεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε βάθος χρόνου.
Οι αγώνες των Βρετανών γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια στο Millennium του Κάρντιφ, όμως οι παίκτες είχαν εκφράσει δυσαρέσκεια κυρίως για την 'ουδέτερη' ατμόσφαιρα αλλά και την κατάσταση του τερέν. Η μετακόμιση στο Cardiff City Stadium είχε καλύτερα αποτελέσματα, αφού σε ένα μικρότερο και καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο, τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα για τους φιλοξενούμενους. Πλέον, μία πιθανή επιστροφή δεν είναι καν στα πλάνα των ανθρώπων της Ουαλίας.
Σε ηλικία μόλις 20 ετών, ο Ααρον Ράμσεϊ της Αρσεναλ πήρε το 2011 το περιβραχιόνιο από τον Γκάρι Σπιντ. Ο Κόουλμαν, όταν ανέλαβε, δεν προχώρησε σε αλλαγή, όμως τον Σεπτέμβριο του 2012, ύστερα από τον διασυρμό από την Σερβία με 6-1, έκανε αρχηγό τον Ασλεϊ Γουίλιαμς. Ο κεντρικός αμυντικός της Σουόνσι ήταν σαφώς πιο ηγετική φυσιογνωμία και ασκούσε μεγαλύτερη επιρροή στους συμπαίκτες του.
Παλαιότερα, οι σχέσεις της Ουαλίας με τις ομάδες δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές. Αυτό είχε ως συνέπεια οι διεθνείς να αποχωρούν από την αποστολή με 'ύποπτους' τραυματισμούς όμως ο Σπιντ, δούλεψε και σε αυτό το κομμάτι. Δημιούργησε ομάδα υποστήριξης, η οποία ουστιαστικά ζητούσε βοήθεια από τους συλλόγους. Σήμερα, άνθρωποι που δουλεύουν σε κλαμπ της Premier League όπως ο Λίβερπουλ και Σουόνσι, είναι στελέχη του staff της Ουαλίας.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Πριν το γκολ του Τζούριτς, η Ουαλία δεν είχε δεχθεί γκολ σε 5 παιχνίδια και με μεγαλύτερη ακρίβεια, 574 αγωνιστικά λεπτά. «Ο Σπιντ έχει παίξει τον ρόλο του και είμαι σίγουρος ότι θα μας κοιτάζει από εκεί που βρίσκεται και θα χαμογελάει» είπε ο Κόουλμαν για τον άνθρωπο του οποίου πήρε τη θέση το 2011, όταν αυτοκτόνησε λόγω κατάθλιψης. «Τα πάντα έγιναν χάρη στους παίκτες, ευτυχώς για εμάς, κατάφεραν να κόψουν το νήμα. Είχαμε καλό team-spirit και καλό συνδυασμό έμπειρων και νεαρών παικτών».
Η Ουαλία ξεκίνησε να είναι περισσότερο ανταγωνιστική από το τότε που ανέλαβε ο Γκάρι Σπιντ, όμως το τραγικό φινάλε που έγραψε τον Νοέμβριο του 2011 έφερε τα ηνία στα χέρια του Κόουλμαν. Ο τελευταίος δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει την διαχοχή του παιδικού του φίλου και έκανε το λάθος να προσπαθήσει να τον 'μιμηθεί'. «Οταν πήρα τη δουλειά, δεν έκανα τα πράγματα που πίστευα. Προσπάθησα να κρατήσω πράγματα με τον τρόπο που τα άφησε ο Γκάρι, όμως έπρεπε να τα κάνω με τον δικό μου τρόπο. Προσπάθησα να κάνω ό,τι κι εκείνος, αλλά δεν μπορούσα. Τώρα έχω αρχίσει να ενεργώ με τον δικό μου τρόπο».
Στην εκπληκτική πορεία των προκριματικών, ο πρώην τεχνικός της Λάρισας χρησιμοποίησε πολλά διαφορετικά συστήματα και έχοντας στόχο να πάρει ό,τι καλύτερο από τον Γκάρεθ Μπέιλ, δεν τον χρησιμοποίησε μόνο στην επίθεση. Ο Ουαλός, πρώην ποδοσφαιριστής των Σουόνσι, Κρίσταλ Πάλας, παρέταξε 4-4-1-1, 5-3-2, 4-1-4-1 και 4-3-3, με τον σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης να παίζει δεξί χαφ, δεύτερος επιθετικός, κεντρικός μέσος, αριστερό εξτρέμ, όμως πάντα να έχει τεράστια ελευθερία να βγει μπροστά και να εκμεταλλευτεί το εντυπωσιακό σπριντ του.
Ο Μπέιλ έκανε ντεμπούτο με την Εθνική ομάδα το 2006, όμως στα πρώτα βήματα της καριέρας του έπαιζε αριστερό μπακ. Το «μπαμ» με την Τότεναμ και η μεταγραφή-ρεκόρ στην Ρεάλ Μαδρίτης άλλαξαν τα δεδομένα και τον μετέτρεψαν σε απόλυτο πρωταγωνιστή της Ουαλίας. Ακόμα και σε αγώνες που δεν ήταν καλός, βρήκε τρόπο να κάνει τη διαφορά. Ο αριστεροπόδαρος άσος έγραψε 6 γκολ και 2 ασίστ στα προκριματικά και όσο κι η ομαδικότητα ήταν το βασικό όπλο των Ουαλών, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα την έπαιρναν χωρίς εκείνον. Υπήρξαν πάντως κάποιες off-scenes αποφάσεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε βάθος χρόνου.
Οι αγώνες των Βρετανών γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια στο Millennium του Κάρντιφ, όμως οι παίκτες είχαν εκφράσει δυσαρέσκεια κυρίως για την 'ουδέτερη' ατμόσφαιρα αλλά και την κατάσταση του τερέν. Η μετακόμιση στο Cardiff City Stadium είχε καλύτερα αποτελέσματα, αφού σε ένα μικρότερο και καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο, τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα για τους φιλοξενούμενους. Πλέον, μία πιθανή επιστροφή δεν είναι καν στα πλάνα των ανθρώπων της Ουαλίας.
Σε ηλικία μόλις 20 ετών, ο Ααρον Ράμσεϊ της Αρσεναλ πήρε το 2011 το περιβραχιόνιο από τον Γκάρι Σπιντ. Ο Κόουλμαν, όταν ανέλαβε, δεν προχώρησε σε αλλαγή, όμως τον Σεπτέμβριο του 2012, ύστερα από τον διασυρμό από την Σερβία με 6-1, έκανε αρχηγό τον Ασλεϊ Γουίλιαμς. Ο κεντρικός αμυντικός της Σουόνσι ήταν σαφώς πιο ηγετική φυσιογνωμία και ασκούσε μεγαλύτερη επιρροή στους συμπαίκτες του.
Παλαιότερα, οι σχέσεις της Ουαλίας με τις ομάδες δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές. Αυτό είχε ως συνέπεια οι διεθνείς να αποχωρούν από την αποστολή με 'ύποπτους' τραυματισμούς όμως ο Σπιντ, δούλεψε και σε αυτό το κομμάτι. Δημιούργησε ομάδα υποστήριξης, η οποία ουστιαστικά ζητούσε βοήθεια από τους συλλόγους. Σήμερα, άνθρωποι που δουλεύουν σε κλαμπ της Premier League όπως ο Λίβερπουλ και Σουόνσι, είναι στελέχη του staff της Ουαλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου