Ο Κώστας Μιαούλης γράφει για το ισόπαλο 1-1 της ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη, την κακή μέρα πολλών παικτών της, αλλά και για τα όσα περίμενε κι έγιναν από πλευράς του διαιτητή.
Το πώς θ’ αντιμετώπιζε την ΑΕΚ ο συγκεκριμένος διαιτητής, ήταν
αναμενόμενο. Ξέρετε πως λίγες φορές γράφω από πριν για διαιτητές, το
έπραξα στο κείμενο της Παρασκευής και έπεσα μέσα. Δέχομαι πως έγιναν
φάσεις που και ο αντίπαλος δικαιούται να έχει παράπονα. Για παράδειγμα
θα πει κανείς πως ο Τζιμπούρ επηρεάζει στη φάση του γκολ την ορατότητα
του Διούδη, ενώ είναι εκτεθειμένος. Μόνο που η πρώτη φάση που είναι μαρς
πέναλτι με γυμνό μάτι, σε ένα τόσο κλειστό ματς, πάντοτε έχει παραπάνω
σημασία, διότι διαμορφώνει και δεδομένα, αλλά και την ψυχολογία των
παικτών στη συνέχεια. Δυστυχώς η «Ένωση» θα πρέπει να μάθουν να ζουν με
αυτό οι ποδοσφαιριστές της ομάδας. Από εκεί και πέρα όμως, η όλη εικόνα
που έβγαλαν πολλοί από τους ποδοσφαιριστές της, δεν ήταν η αναμενόμενη.
Και στο παιχνίδι της Νέας Σμύρνης ήταν και ο Πογέτ που δεν βρέθηκε στη
μέρα του. Έτσι όπως διαμορφώθηκαν τα δεδομένα του ματς, το 1-1, όπως το
έζησα από μέσα, είναι να λέμε, πάλι καλά που δεν πάθαμε και χειρότερη
ζημιά.
Ασφαλώς και θα πείτε, πως πιθανότατα να έγραφα άλλα, αν ο Στυλιαράς δεν είχε «καθαρίσει» τη φάση με το γκολ του Αραβίδη στο τέλος με επιθετικό φάουλ. Αλλά όλοι κρίνονται παντού από το αποτέλεσμα. Αυτή τη νίκη όφειλε να την πάρει η ΑΕΚ ακόμα κι έτσι, διότι χτυπάει άσχημα με το πέρας του πρώτου γύρου, να μην έχεις πάρει νίκη, με κάποια από τις υπόλοιπες πέντε ομάδες της πρώτης εξάδας. Η «Ένωση» και σε αυτό το εκτός έδρας ματς, έβγαλε συγκεκριμένες αδυναμίες και είναι ανησυχητικό, πως αρκετοί ποδοσφαιριστές της, κινούνται σε μετριότητα. Επίσης είναι αρνητικά εντυπωσιακό, πως οι δύο πιο ηχηρές σου μεταγραφές, σε ένα ματς που καίει, επιλέγεται και απ’ αυτόν τον προπονητή και αυτή τη φορά και οι δύο να μην είναι καν στην ενδεκάδα. Μάλιστα έτσι που τα έκανε ο Άρθο, δεν μπόρεσαν να περάσουν ούτε σαν αλλαγή.
Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Την στιγμή που πολλοί έμοιαζαν να έχουν βγάλει τα σωθικά τους στο γήπεδο, ο Πογέτ διάλεξε να κάνει άλλη μια αλλαγή, πέρα από την υποχρεωτική του Λαμπρόπουλου, αφού έπρεπε να βάλει στόπερ, μετά την αποβολή του Άρθο. Ακόμα κι εδώ είμαι αντίθετος, στην επιλογή να βγει ο Μπαρμπόσα, την στιγμή που υπήρχαν στο γήπεδο, παίκτες που ήταν σχεδόν αόρατοι. Αλλά να πρέπει να φτάσει το 85’ για να βάλεις έστω έναν παίκτη να βοηθήσει, την στιγμή που μοιραία πιεζόταν η ομάδα, ήταν κάτι αδύνατο να το καταλάβει κάποιος που βρισκόταν στο γήπεδο.
Από εκεί και μετά το 4-3-3 με τον Μάνταλο μέσα, ουσιαστικά είναι δώρο-άδωρο. Προσέξτε αυτό, δεν μπορεί ν’ αποτελέσει δικαιολογία για το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του 24χρονου ποδοσφαιριστή. Όμως ή έπρεπε να μην τον ξεκινήσει αφού είχε επιλέξει το συγκεκριμένο σύστημα για το παιχνίδι ή να επιλέξει κάποιο άλλο σύστημα από τη στιγμή που θα τον έβαζε ενδεκάδα. Η ΑΕΚ έπαιξε αυτό το παράξενο 4-4-2 μόλις ξεκίνησε το δεύτερο μέρος, χωρίς να έχει ουσιαστικά αριστερό χαφ, αφού ο Μάνταλος έπαιζε ελεύθερος και χωρίς να κινείται αριστερά. Αυτό το διάστημα και μέχρι το 65’ περίπου ήταν και το μόνο καλό της στο παιχνίδι.
Από εκεί και μετά είδαμε τον Άρθο στο πρώτο ματς με πραγματική πίεση να μην μπορεί ν’ ανταποκριθεί. Όχι γιατί αποβλήθηκε, αλλά γιατί δεν μπορούσε να δώσει την μπάλα, με κοντινή πάσα, ούτε στα 3 μέτρα στο πρώτο μέρος, αλλά και γιατί στη φάση της κόκκινης κάρτας είναι πολύ πιο κοντά από τον Καραμάνο στην μπάλα και αυτός τον προλαβαίνει του τσιμπάει την μπάλα και τον φορτώνει με δεύτερη κίτρινη.
Όσο για τα γκολ, η ΑΕΚ εξακολουθεί να δέχεται ίδια γκολ, ειδικά εκτός έδρας με τον ίδιο τρόπο. Απώλεια της μπάλας από τον Ντίντακ, λίγο πιο πάνω από το κέντρο, μία πάσα από τον Σιώπη στον Μπουμάλ, που κάνει σουλάτσο και πιάνει ένα ασύλληπτο σουτ. Οι αντιδράσεις στο αμυντικό transition εξακολουθούν να είναι προβληματικές.
Καταλήγω με το εξής: Στόπερ σοβαρό και γρήγορο εξακολουθεί να καίει την ΑΕΚ. Όσο δεν παίρνει θα χάνει τζάμπα βαθμούς. Ο Πογέτ πρέπει να βασίζει πλέον τα πλάνα του, πάνω στο τι ποδόσφαιρο θέλει να παίξει και όχι στο ποιούς πρέπει να χωρέσει και γιατί στην ενδεκάδα.
ΥΓ: Σήμερα η ΑΕΚ οφείλει πολλά στον Σιμόες που έφυγε με ισοπαλία από τη Νέα Σμύρνη. Παρά τα 2-3 λάθη του στο τέλος, έχει παίξει εναντίον όλου του Πανιωνίου. Μπράβο και στον Μπαρόχα για τις δύο πολύ καλές επεμβάσεις του.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Ασφαλώς και θα πείτε, πως πιθανότατα να έγραφα άλλα, αν ο Στυλιαράς δεν είχε «καθαρίσει» τη φάση με το γκολ του Αραβίδη στο τέλος με επιθετικό φάουλ. Αλλά όλοι κρίνονται παντού από το αποτέλεσμα. Αυτή τη νίκη όφειλε να την πάρει η ΑΕΚ ακόμα κι έτσι, διότι χτυπάει άσχημα με το πέρας του πρώτου γύρου, να μην έχεις πάρει νίκη, με κάποια από τις υπόλοιπες πέντε ομάδες της πρώτης εξάδας. Η «Ένωση» και σε αυτό το εκτός έδρας ματς, έβγαλε συγκεκριμένες αδυναμίες και είναι ανησυχητικό, πως αρκετοί ποδοσφαιριστές της, κινούνται σε μετριότητα. Επίσης είναι αρνητικά εντυπωσιακό, πως οι δύο πιο ηχηρές σου μεταγραφές, σε ένα ματς που καίει, επιλέγεται και απ’ αυτόν τον προπονητή και αυτή τη φορά και οι δύο να μην είναι καν στην ενδεκάδα. Μάλιστα έτσι που τα έκανε ο Άρθο, δεν μπόρεσαν να περάσουν ούτε σαν αλλαγή.
Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Την στιγμή που πολλοί έμοιαζαν να έχουν βγάλει τα σωθικά τους στο γήπεδο, ο Πογέτ διάλεξε να κάνει άλλη μια αλλαγή, πέρα από την υποχρεωτική του Λαμπρόπουλου, αφού έπρεπε να βάλει στόπερ, μετά την αποβολή του Άρθο. Ακόμα κι εδώ είμαι αντίθετος, στην επιλογή να βγει ο Μπαρμπόσα, την στιγμή που υπήρχαν στο γήπεδο, παίκτες που ήταν σχεδόν αόρατοι. Αλλά να πρέπει να φτάσει το 85’ για να βάλεις έστω έναν παίκτη να βοηθήσει, την στιγμή που μοιραία πιεζόταν η ομάδα, ήταν κάτι αδύνατο να το καταλάβει κάποιος που βρισκόταν στο γήπεδο.
Από εκεί και μετά το 4-3-3 με τον Μάνταλο μέσα, ουσιαστικά είναι δώρο-άδωρο. Προσέξτε αυτό, δεν μπορεί ν’ αποτελέσει δικαιολογία για το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του 24χρονου ποδοσφαιριστή. Όμως ή έπρεπε να μην τον ξεκινήσει αφού είχε επιλέξει το συγκεκριμένο σύστημα για το παιχνίδι ή να επιλέξει κάποιο άλλο σύστημα από τη στιγμή που θα τον έβαζε ενδεκάδα. Η ΑΕΚ έπαιξε αυτό το παράξενο 4-4-2 μόλις ξεκίνησε το δεύτερο μέρος, χωρίς να έχει ουσιαστικά αριστερό χαφ, αφού ο Μάνταλος έπαιζε ελεύθερος και χωρίς να κινείται αριστερά. Αυτό το διάστημα και μέχρι το 65’ περίπου ήταν και το μόνο καλό της στο παιχνίδι.
Από εκεί και μετά είδαμε τον Άρθο στο πρώτο ματς με πραγματική πίεση να μην μπορεί ν’ ανταποκριθεί. Όχι γιατί αποβλήθηκε, αλλά γιατί δεν μπορούσε να δώσει την μπάλα, με κοντινή πάσα, ούτε στα 3 μέτρα στο πρώτο μέρος, αλλά και γιατί στη φάση της κόκκινης κάρτας είναι πολύ πιο κοντά από τον Καραμάνο στην μπάλα και αυτός τον προλαβαίνει του τσιμπάει την μπάλα και τον φορτώνει με δεύτερη κίτρινη.
Όσο για τα γκολ, η ΑΕΚ εξακολουθεί να δέχεται ίδια γκολ, ειδικά εκτός έδρας με τον ίδιο τρόπο. Απώλεια της μπάλας από τον Ντίντακ, λίγο πιο πάνω από το κέντρο, μία πάσα από τον Σιώπη στον Μπουμάλ, που κάνει σουλάτσο και πιάνει ένα ασύλληπτο σουτ. Οι αντιδράσεις στο αμυντικό transition εξακολουθούν να είναι προβληματικές.
Καταλήγω με το εξής: Στόπερ σοβαρό και γρήγορο εξακολουθεί να καίει την ΑΕΚ. Όσο δεν παίρνει θα χάνει τζάμπα βαθμούς. Ο Πογέτ πρέπει να βασίζει πλέον τα πλάνα του, πάνω στο τι ποδόσφαιρο θέλει να παίξει και όχι στο ποιούς πρέπει να χωρέσει και γιατί στην ενδεκάδα.
ΥΓ: Σήμερα η ΑΕΚ οφείλει πολλά στον Σιμόες που έφυγε με ισοπαλία από τη Νέα Σμύρνη. Παρά τα 2-3 λάθη του στο τέλος, έχει παίξει εναντίον όλου του Πανιωνίου. Μπράβο και στον Μπαρόχα για τις δύο πολύ καλές επεμβάσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου