Αρκετοί ήταν οι παίκτες από τη «γενιά του 2004» που στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης, οι οποίοι εξαργύρωσαν την επιτυχία εκείνη με μια καλή μεταγραφή στο εξωτερικό.Αντίθετα, από τους 22 που πήγαν στο Μουντιάλ των ΗΠΑ, μόνο ο Νίκος Μαχλάς δυο χρόνια μετά έφυγε για το εξωτερικό για να κάνει αξιόλογη καριέρα στην Ολλανδία. Πρέπει βέβαια να αναλογιστούμε πως το 1994 δεν υπήρχε «νόμος Μποσμάν», ενώ αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές μας ήταν σε προχωρημένη-ποδοσφαιρικά-ηλικία.
Ο sportdog σας παρουσιάζει έναν προς έναν τι απέγιναν οι παίκτες που στελέχωσαν εκείνη την Εθνική ομάδα.
1. Αντώνης Μήνου (4/5/58-Απόλλων Αθηνών)
Ο πολύπειρος γκολκίπερ ήταν ο βασικός τερματοφύλακας στα περισσότερα ματς των προκριματικών, μαζί με τον Γιώργο Μύρτσο. Συνέχισε για άλλα δύο χρόνια και «κρέμασε» τα γάντια του το 1996 στον Απόλλωνα Αθηνών.
Στα τέλη της σεζόν 1997-98 ανέλαβε υπηρεσιακός τεχνικός στην ΑΕΚ μετά την απόλυση του Ντουμίτρου Ντουμιτρίου, ενώ δούλεψε και ως συνεργάτης του Σάντος στο πρώτο του πέρασμα από τον πάγκο της Ένωσης τη σεζόν 2001-02.
2. Στράτος Αποστολάκης (11/5/64-Παναθηναϊκός)
Το «τούρμπο» της Εθνικής μας συνέχισε σε Παναθηναϊκό κι Εθνική ομάδα, κερδίζοντας με τους πράσινους άλλα δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ενώ ήταν παρών και στην πορεία του τριφυλλιού ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 1995-96. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1999.
Ηταν στο τεχνικό τιμ του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα και αργότερα του Αγγελου Αναστασιάδη, τον οποίο και αντικατέστησε τον Φεβρουάριο του 2001, ολοκληρώνοντας τη σεζόν. Αργότερα ανέλαβε προπονητής στην Ολυμπιακή ομάδα ποδοσφαίρου του 2004. Αυτή τη στιγμή ασχολείται με επιχειρηματικές δραστηριότητες.
3. Θανάσης Κολιτσιδάκης (20/11/66-Παναθηναϊκός)
Ο δυναμικός κεντρικός αμυντικός το καλοκαίρι του Μουντιάλ πήγε στον Παναθηναϊκό και με τους πράσινους κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο. Τη σεζόν 1998-1999 επέστρεψε για μια χρονιά στον Απόλλωνα και από το 1999 έως το 2005 αγωνίστηκε στον ΟΦΗ, οπότε και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Ασχολήθηκε με την προπονητική, ξεκινώντας από τα τοπικά του Ηρακλείου στην Κρήτη. Το φθινόπωρο του 2009 ανέλαβε τον Ατσαλένιο και ολοκλήρωσε τη σεζόν ως προπονητής της Καλαμάτας.
4. Στέλιος Μανωλάς (13/7/61-ΑΕΚ)
Στο Μουντιάλ των ΗΠΑ έπεσε η αυλαία της καριέρας του στην Εθνική, αλλά ο Μανωλάς συνέχισε στην αγαπημένη του ΑΕΚ ως το 1998 κατακτώντας άλλα δύο Κύπελλα.
Μετά την ολοκλήρωση της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής, εργάστηκε σαν προπονητής της Εθνικής Ελπίδων, ενώ υπήρξε για ένα διάστημα τεχνικός διευθυντής της Α.Ε.Κ., θέση από την οποία παραιτήθηκε το καλοκαίρι του 2009.
5. Γιάννης Καλλιτζάκης (10/2/66-Παναθηναϊκός)
Ο «Νίντζα», παρατσούκλι που του κόλλησαν για το δυναμικό στυλ παιχνιδιού του, μετά το Μουντιάλ έμεινε ως το 1997 στον Παναθηναϊκό, κατακτώντας άλλα δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ενώ ήταν παρών και στην πορεία του τριφυλλιού ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Το 1997 πήγε στην ΑΕΚ για τρία χρόνια και έκλεισε την καριέρα το 2001 στον Εθνικό Αστέρα.
Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με τις ακαδημίες στην ομάδα της Αγίας Παρασκευής, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 2009 μαζί με τους παλιούς του συμπαίκτες Καπουράνη και Καφέ είναι υπεύθυνοι της Green Football Development, των νεαρών δηλαδή ταλέντων του Παναθηναϊκού που είναι στις ακαδημίες.
6. Γιώτης Τσαλουχίδης (30/3/63 – Ολυμπιακός)
Ο έμπειρος μέσος του Ολυμπιακού έμεινε για άλλον ένα χρόνο στους ερυθρόλευκους και μετά έπαιξε για άλλα δύο χρόνια σε ΠΑΟΚ και Βέροια, ώσπου το 1997 κρέμασε τα παπούτσια του.
Εργάζεται πλέον ως προπονητής και έχει περάσει από τον πάγκο πολλών ομάδων σε Β` και Γ` Εθνική (Τρίκαλα, Εορδαϊκός, Φλώρινα), ενώ δούλεψε και στη Βέροια τη σεζόν 2007-08, όταν η «βασίλισσα του Βορρά» ήταν στη Σούπερ Λίγκα.
7. Δημήτρης Σαραβάκος (26/7/61 – Παναθηναϊκός)
Ο «μικρός» μετά το Μουντιάλ πήγε στην ΑΕΚ την οποία έβαλε για πρώτη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ με δικά του γκολ εναντίον της Ρέιντζερς, ενώ στα τρία χρόνια του στην Ενωση κατέκτησε και ένα Κύπελλο (1996). Το 1997 γύρισε στον Παναθηναϊκό όπου τερμάτισε άδοξα την καριέρα του.
Μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα ασχολήθηκε με το beach soccer, παράλληλα με επιχειρηματικές δραστηριότητες, ενώ αθρογραφεί σε αθλητική εφημερίδα. Συμμετείχε για λίγο στο διοικητικό σχήμα του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού.
8. Νίκος Νιόπλιας (17/1/65-Παναθηναϊκός)
Ο νυν τεχνικός του Παναθηναϊκού συνέχισε τον Παναθηναϊκό με τον οποίο κέρδισε δύο Πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα, ενώ ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε ως τα ημιτελικά του Champions League το 1995-96. Το 1996 επέστρεψε στον ΟΦΗ όπου αγωνίστηκε έως το 2002, ενώ το καλοκαίρι του 2002 έως το 2004 αγωνίστηκε στη Χαλκηδόνα όπoυ και κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Μετά το τέλος της καριέρας του ακολούθησε την προπονητική και ανέλαβε την Εθνική Νέων, την οποία οδήγησε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων της Αυστρίας το 2007. Στη συνέχεια ανέλαβε την Εθνική Ελπίδων, ενώ από τον Δεκέμβριο του 2009 είναι προπονητής του Παναθηναϊκού με τον οποίο κατέκτησε το νταμπλ τη σεζόν 2009-10.
9. Νίκος Μαχλάς (16/6/73-Παναθηναϊκός)
Το «κοπέλι» έφτιαξε το όνομα του στον ΟΦΗ και το 1996 έφυγε για την Ολλανδία και τη Φίτεσε. Το 1998 κέρδισε το «χρυσό παπούτσι» πετυχαίνοντας 32 γκολ και την επόμενη χρονιά πήγε στον Άγιαξ μένοντας ως το 2002. Ακολούθησε η Σεβίλλη στην οποία αγωνίστηκε ως δανεικός από τον Άγιαξ, ενώ το 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα αγωνιζόμενος για ένα χρόνο στον Ηρακλή και έπειτα για δυο χρονιές στον ΟΦΗ.
Εκλεισε την καριέρα του στον ΑΠΟΕΛ το 2008, στον οποίο αγωνίστηκε δύο σεζόν.
Από το καλοκαίρι του 2009 μετέχει στη διοίκηση του ΟΦΗ, έχοντας το πόστο του υπεύθυνου του ποδοσφαιρικού τμήματος.
10. Τάσος Μητρόπουλος (23/8/57-ΑΕΚ)
Ο «γερόλυκος» και αρχηγός της Εθνικής ομάδας σε εκείνο το Μουντιάλ στα 37 του συνέχισε μετά το Μουντιάλ, περνώντας για λίγο από τον Παναθηναϊκό. Κατόπιν αγωνίστηκε σε Απόλλωνα, Ηρακλή, Βέροια για να κλείσει την καριέρα στον αγαπημένο του Ολυμπιακό τη σεζόν 1997-98.
Μετά το τέλος της ποδοσφαρικής του καριέρας εργάστηκε στον Ολυμπιακό σαν βοηθός του Αλμπερτίνο Μπιγκόν, ενώ ασχολήθηκε και με την τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά.
11. Νίκος Τσιαντάκης (20/10/63 – Ολυμπιακός)
Ο αριστεροπόδαρος μεσοεπιθετικός του Ολυμπιακού αγωνίστηκε στους ερυθρόλευκους μετά το Μουντιάλ για άλλο ένα εξάμηνο. Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Αρη, Ιωνικό και ΟΦΗ για να κλείσει την καριέρα του το 1999 στον Εθνικό Αστέρα.
Μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε με επιχειρηματικές δραστηριότητες και διατηρεί καφετέρια στο κέντρο της Αθήνας.
12.Σπύρος Μαραγκός (20/2/67 – Παναθηναϊκός)
Το «μηχανάκι» της Εθνικής παρέμεινε στον Παναθηναϊκό μετά το Μουντιάλ ως τον Δεκέμβριο του 1996, κατακτώντας 2 πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα. Το καλοκαίρι του 1996 μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ όπου και αγωνίστηκε έως το 1998, οπότε μεταγράφηκε στην Ομόνοια . Το 1999 επέστρεψε στον ΠΑΟΚ για ένα ακόμα χρόνο, ενώ το 2000 πήγε στον ΑΠΟΕΛ μεχρι το 2002, οπότε και ολοκλήρωσε την καριέρα του.
Εχει εργαστεί σαν προπονητής στην Δόξα Κύπρου, στην Προοδευτική, στη Θήβα, στον Παναιτωλικό και στο Κορωπί, ενώ διατηρεί και τη δική του ποδοσφαιρική ακαδημία. Αυτή τη στιγμή δουλεύει και στα τμήματα υποδομής του Παναθηναϊκού.
13. Βάιος Καραγιάννης (25/6/68- ΑΕΚ)
Γνωστός για το δυναμικό στυλ παιχνιδιού του, ο τότε αμυντικός της ΑΕΚ συνέχισε για πολλά χρόνια στην Ενωση, μέχρι το 2002, κατακτώντας μαζί της τέσσερα Κύπελλα. Το 2002 αγωνίστηκε με τον Ποσειδώνα Πειραιά και το 2004 επέστρεψε στην Αναγέννηση Καρδίτσας, ομάδα στην οποία ξεκίνησε την καριέρα του για άλλα δύο χρόνια, οπότε και κρέμασε τα παπούτσια του.
Ασχολήθηκε με την προπονητική και εργάστηκε με ιδιαίτερη επιτυχία στην Αναγέννηση Καρδίτσας, με την οποία το 2008 κέρδισε την άνοδο από τη Γ` στη Β` Εθνική. Εργάστηκε και στον ΑΟ Τρικάλων, ενώ αυτή τη στιγμή είναι τεχνικός στον ΑΟ Καρδίτσας.
14.Βασίλης Δημητριάδης (1/2/66-ΑΕΚ)
Ο αγαπημένος «Μπίλαρος» των οπαδών της ΑΕΚ, πρωταγωνιστής και σκόρερ στα τρία πρωταθλήματα της Ενωσης παρέμεινε στους «κιτρινόμαυρους» ως το 1996 και μετά πήγε για ένα χρόνο στον Αρη, κλείνοντας την καριέρα του στην ομάδα στην οποία ξεκίνησε το 1997.
Τον Σεπτέμβριο του 2009 επέστρεψε στην ΑΕΚ κι ανέλαβε τη θέση του Γενικού Αρχηγού του ποδοσφαιρικού τμήματος.
15. Χρήστος Καρκαμάνης (22/9/69 – Αρης)
Ο τρίτος στην ιεραρχία γκολκίπερ της Εθνικής μετά τους Μήνου, Ατματζίδη συνέχισε να υπερασπίζεται την εστία του Αρη ως το 1997. Για μια διετία πήγε στον Ηρακλή, ενώ ακολούθως αγωνίστηκε σε Εδεσσαϊκό, Τρίκαλα, Κοζάνη, Ποσειδώνα Νέων Πόρων, Ολυμπιακό Βόλου για να ολοκληρώσει την καριέρα του το 2008 στον Εθνικό Κατερίνης σε ηλικία 39 ετών.
Ουσιαστικά η καριέρα του στο ηψηλό επίπεδο τερματίστηκε τον Μάϊο του 1999, όταν στον αγώνα Ηρακλής-ΑΕΚ 2-3 κατηγορήθηκε για «μειωμένη απόδοση» για να ευνοηθεί η Ένωση.
16. Αλέξης Αλεξούδης (20/6/72 – ΟΦΗ)
Από τους «Βενιαμίν» της τότε Εθνικής ομάδας, η κλήση του θεωρήθηκε μια μικρή έκπληξη εκείνη την εποχή. Εκείνο το καλοκαίρι πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό από τον ΟΦΗ. Στους πράσινους κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα. «Χαϊλάιτ» της καριέρας του παραμένει το γεγονός πως έχει πετύχει ένα από τα πιο γρήγορα γκολ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ στις 22 Νοεμβρίου 1995 στον αγώνα με την Άαλμποργκ στο ΟΑΚΑ στο 28ο δευτερόλεπτο.
Επαιξε χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία σε Εθνικό Αστέρα και ΟΦΗ και λόγω τραυματισμών τερμάτισε νωρίς την καριέρα του. Μέχρι πρόσφατα διατηρούσε ποσοστό σε καφετέρια στην Κηφισιά μαζί με τον επίσης πρώην παίκτη τού Παναθηναϊκού, Στέφανο Κοτσόλη.
17. Μηνάς Χατζίδης (4/7/66 – Ολυμπιακός)
Ο «Γερμανός», προσωνύμιο που προήλθε λόγω του ότι ο παλαίμαχος μέσος είναι ομογενής από τη Γερμανία. Μετά το Μουντιάλ αγωνίστηκε για άλλα δύο χρόνια στον Ολυμπιακό κι εν συνεχεία έπαιξε σε Καστοριά, Ηρακλή και Βέροια.
Το 1998 επέστρεψε στη Γερμανία και έκλεισε την καριέρα του αγωνιζόμενος σε ερασιτεχνικές ομάδες μέχρι την ηλικία των 41 το 2007! Συμμετέχει ανελλιπώς στο ετήσιο ραντεβού του Ταλαιπωριακού με τον Βραδυποριακό όπου συνεχίζει να εντυπωσιάζει!
18. Κυριάκος (Κούλης) Καραταϊδης (4/7/65 – Ολυμπιακός)
Ο δημοφιλής αρχηγός του Ολυμπιακού και μέλος της ομάδας από τα «πέτρινα χρόνια» έβαλε τέλος στην 13ετή καριέρα του το 2001, κατακτώντας 5 πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα.
Μετά την αποχώρησή του ασχολήθηκε με την προπονητική (Εθνική Παίδων), εργάστηκε στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού, ενώ ασχολείται ενεργά και με το beach soccer.
19. Σάββας Κωφίδης (21/3/61 – Άρης)
Στο γενικότερο «ναυάγιο» της Εθνικής, ο έμπειρος μέσος ήταν αυτός που διακρίθηκε περισσότερο στο Μουντιάλ του `94. Για τα επόμενα δύο χρόνια συνέχισε την καριέρα του στον Αρη και το 1996 επέστρεψε στον Ηρακλή όπου κι έκλεισε την καριέρα του.
Ασχολείται με την προπονητική και αυτή τη στιγμή είναι τεχνικός στην κυπριακή ΑΕ Πάφος. Μεγαλύτερη επιτυχία της προπονητικής του καριέρας είναι η 4η θέση που κατέλαβε με τον Ηρακλή τη σεζόν 2005-06.
20. Ηλίας Ατματζίδης (24/4/69 – ΑΕΚ)
Εκείνη την εποχή θεωρούταν-όχι άδικα-κι ήταν ο καλύτερος Έλληνας τερματοφύλακας. Μετά το Μουντιάλ συνέχισε στην ΑΕΚ μέχρι το 2002, πλουτίζοντας την τροπαιοθήκη του με άλλα τέσσερα Κύπελλα. Στη συνέχεια πήγε στον ΠΑΟΚ, όπου και κρέμασε τα γάντια του το 2005.
Αυτή τη στιγμή σχολείται παραγοντικά με την ομάδα της Αγίας Παρασκευής.
21. Αλέκος Αλεξανδρής (21/10/68 – ΑΕΚ)
Το 1994 ήταν κομβικό για την καριέρα του Έλληνα γκολτζή, καθώς μετά από μια επιτυχημένη πορεία στην ΑΕΚ πήγε στον Ολυμπιακό. Στους ερυθρόλευκους έκανε δεύτερη σπουδαία καριέρα, κατακτώντας 7 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ως το 2003. Μετά από ένα πέρασμα στη Β` Εθνική με την φανέλα της Λάρισας, έκλεισε τον κύκλο του στα γήπεδα με την Καλλιθέα την σεζόν 2004-05.
Είναι προπονητής της ομάδας Νέων του Ολυμπιακού από το καλοκαίρι του 2009 και την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος τη φετινή σεζόν.
22. Αλέξης Αλεξίου (8/9/63 – ΠΑΟΚ)
Ο έμπειρος μεσοαμυντικός που αγωνιζόταν από το 1990 στον ΠΑΟΚ συνέχισε στον «Δικέφαλο» για άλλα τρία χρόνια και τερμάτισε την καριέρα του το 2007.
Εργάζεται ως προπονητής στην ομάδα Νέων του ΠΑΟΚ από το καλοκαίρι του 2009, ενώ έχει διατελέσει και προπονητής στην Εθνική Νέων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου