Λένε ότι πολλά από τα ακριβά εστιατόρια σερβίρουν κατεψυγμένα κρέατα και τα χρεώνουν ως γκουρμέ.
Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.
Συνήθως συμβαίνει στο θέρος και στα τουριστικά μαγαζιά, τα οποία προωθούν «πουλώντας» οτιδήποτε άλλο εκτός από το προϊόν με το οποίο οφείλουν να ικανοποιούν τον πελάτη.
Ο οποίος πάλι, εκστασιασμένος από τη θέα της θάλασσας ή το τραπέζι πάνω στο κύμα, συχνά είναι διατεθειμένος να πληρώσει ακριβά γι' αυτό που βλέπει κι όχι γι' αυτό που τρώει.
Το να πουλάς το προϊόν σου θέλει τέχνη. Κι ο πωλητής σήμερα, στην εποχή των ισχνών και πεινασμένων αγελάδων, χρειάζεται να διαθέτει εκτός από ικανότητα και αρκετή τύχη για να προωθήσει την πραμάτεια του. Στο ποδόσφαιρο, πριν από τέσσερα χρόνια, πολλοί μακάριζαν τον Ζαγοράκη και τον Βρύζα για την «ευκολία» με την οποία μέσα σε ένα καλοκαίρι μοσχοπούλησαν τον Χριστοδουλόπουλο, τον Φερνάντεζ και τον Μελίσση, και με τα χρήματα που πήραν δημιούργησαν έναν ισχυρό κορμό παικτών στον οποίο βασίζονται μέχρι και σήμερα.
Τότε, η συγκυρία ήταν διαφορετική και εντυπωσιακά καλύτερη από τη σημερινή. Οι «αγοραστές» ήταν πολλοί, κυρίως από την εγχώρια αγορά. Οπότε και η πώληση «προϊόντος» ήταν ευκολότερη υπόθεση. Δεν χρειαζόταν καν διαφήμιση του ποδοσφαιριστή σε μια αγορά που ήταν κοινή για όλους. Ο ΠΑΟΚ κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί την όρεξη των μετόχων του Παναθηναϊκού, που εξιδανίκευαν το πολυμετοχικό μοντέλο διοίκησης, και να εξαργυρώσει την αντιπαράθεση των «αιωνίων» επ’ ωφελεία του. Χρόνια, αυτό το μοντέλο ακολουθούσε ο Χρήστος Πανόπουλος της Ξάνθης, ο οποίος χαρακτηρίστηκε μετρ στις πωλήσεις παικτών, τους οποίους σχεδόν πάντοτε αγόραζε φθηνά και πουλούσε ακριβότερα.
Χθες, η διοίκηση του ΠΑΟΚ αρνήθηκε πρόταση της Μπλάκμπερν για τον Βιεϊρίνια 2 εκατ. ευρώ ως μικρή για την αξία του παίκτη. Η αξία είναι σχετικό μέγεθος. Πάντοτε τη βρίσκεις αρκεί να είναι σωστή η χρονική συγκυρία. Πριν από τρία χρόνια πιθανόν ο Βιεϊρίνια να μπορούσε να πωληθεί στην τριπλάσια τιμή απ' ό,τι σήμερα, εφόσον είχαμε εικόνα περί των ικανοτήτων του ανάλογη με αυτήν που έχουμε τώρα. Τα 2 εκατ. ευρώ για τον ΠΑΟΚ είναι τιμή απαγορευτική, όχι μόνο γιατί από αυτά θα χάσει το 1/3 υπέρ της Πόρτο, αλλά κυρίως γιατί με τα χρήματα που θα αποκτήσει ούτε παίκτη ανάλογης κλάσης μπορεί να αγοράσει ούτε πολλές τρύπες θα καλύψει.
Την ίδια στιγμή στον Ολυμπιακό κοστολογούν τον Τοροσίδη σίγουρα πάνω από 4 εκατ. ευρώ. Το πόσο καλύτερος μπορεί να θεωρηθεί ο Τοροσίδης από τον Βιεϊρίνια δεν εξαρτάται από το πόσο θα κοστολογηθεί από τις «αγορές», αλλά από το προφίλ της ομάδας που αγωνίζεται. Γιατί όταν θα πάρουν τα στατιστικά οι αγοραστές, θα δουν έναν βασικό παίκτη της Εθνικής της χώρας του και αναντικατάστατο στην ομάδα που αγωνίζεται, η οποία τυγχάνει να είναι η πρωταθλήτρια Ελλάδας. Στον άλλον θα δουν ότι δεν είναι διεθνής με την Εθνική της χώρας του, έχει συμμετοχές με την Ελπίδων και η ομάδα του δεν είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας, δεν αγωνίστηκε σε Τσάμπιονς Λιγκ, παρά μόνο σε ένα παιχνίδι προκριματικής φάσης, άρα έχει λιγότερες ευρωπαϊκές παραστάσεις. Είναι κι αυτό από τα παράδοξα της θεωρίας της σχετικότητας.
Το ζήτημα δεν είναι πλέον αν θα βρεθεί η Μπλάκμπερν ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα για να προσφέρει περισσότερα από 2 εκατ. ευρώ για να αγοράσει τον Βιεϊρίνια, αλλά αν πλέον οι διοικούντες την ΠΑΕ ΠΑΟΚ έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι χρονιά χωρίς πώληση πρωτοκλασάτου παίκτη δεν βγαίνει. Μετά την απώλεια του Βιτόλο η οποία, όσο κι αν επιχειρήθηκε να υποβαθμιστεί ή και να συμψηφιστεί με τη μεταγραφή του Γεωργιάδη, δεν αλλάζει η ουσία της απουσίας ενός πολύτιμου μέσου και επιπλέον καθίσταται δυσκολότερη οποιαδήποτε σκέψη πώλησης ακόμη ενός ενδεκαδάτου ποδοσφαιριστή.
Αν πρόκειται για τον κορυφαίο της ομάδας Βιεϊρίνια, η συζήτηση αλλάζει ως προς το ποια μορφή θα έχει μια ομάδα, ο προπονητής της οποίας κατά δήλωσή του έχει εισηγηθεί την παραμονή του και επίσης κατά δήλωσή του εξέφρασε την άποψη ότι ο ΠΑΟΚ χρήζει ενίσχυσης ακριβώς στη θέση που είχε μέχρι πέρυσι ο Βιτόλο. Αλλωστε, κάποιες φορές είναι προτιμότερο να κρατάς το «γκουρμέ» σου περιμένοντας έναν καλό πελάτη για να το μοσχοπουλήσεις από το να το πουλάς για «κατεψυγμένο».
Πηγή: Eξέδρα
Συνήθως συμβαίνει στο θέρος και στα τουριστικά μαγαζιά, τα οποία προωθούν «πουλώντας» οτιδήποτε άλλο εκτός από το προϊόν με το οποίο οφείλουν να ικανοποιούν τον πελάτη.
Ο οποίος πάλι, εκστασιασμένος από τη θέα της θάλασσας ή το τραπέζι πάνω στο κύμα, συχνά είναι διατεθειμένος να πληρώσει ακριβά γι' αυτό που βλέπει κι όχι γι' αυτό που τρώει.
Το να πουλάς το προϊόν σου θέλει τέχνη. Κι ο πωλητής σήμερα, στην εποχή των ισχνών και πεινασμένων αγελάδων, χρειάζεται να διαθέτει εκτός από ικανότητα και αρκετή τύχη για να προωθήσει την πραμάτεια του. Στο ποδόσφαιρο, πριν από τέσσερα χρόνια, πολλοί μακάριζαν τον Ζαγοράκη και τον Βρύζα για την «ευκολία» με την οποία μέσα σε ένα καλοκαίρι μοσχοπούλησαν τον Χριστοδουλόπουλο, τον Φερνάντεζ και τον Μελίσση, και με τα χρήματα που πήραν δημιούργησαν έναν ισχυρό κορμό παικτών στον οποίο βασίζονται μέχρι και σήμερα.
Τότε, η συγκυρία ήταν διαφορετική και εντυπωσιακά καλύτερη από τη σημερινή. Οι «αγοραστές» ήταν πολλοί, κυρίως από την εγχώρια αγορά. Οπότε και η πώληση «προϊόντος» ήταν ευκολότερη υπόθεση. Δεν χρειαζόταν καν διαφήμιση του ποδοσφαιριστή σε μια αγορά που ήταν κοινή για όλους. Ο ΠΑΟΚ κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί την όρεξη των μετόχων του Παναθηναϊκού, που εξιδανίκευαν το πολυμετοχικό μοντέλο διοίκησης, και να εξαργυρώσει την αντιπαράθεση των «αιωνίων» επ’ ωφελεία του. Χρόνια, αυτό το μοντέλο ακολουθούσε ο Χρήστος Πανόπουλος της Ξάνθης, ο οποίος χαρακτηρίστηκε μετρ στις πωλήσεις παικτών, τους οποίους σχεδόν πάντοτε αγόραζε φθηνά και πουλούσε ακριβότερα.
Χθες, η διοίκηση του ΠΑΟΚ αρνήθηκε πρόταση της Μπλάκμπερν για τον Βιεϊρίνια 2 εκατ. ευρώ ως μικρή για την αξία του παίκτη. Η αξία είναι σχετικό μέγεθος. Πάντοτε τη βρίσκεις αρκεί να είναι σωστή η χρονική συγκυρία. Πριν από τρία χρόνια πιθανόν ο Βιεϊρίνια να μπορούσε να πωληθεί στην τριπλάσια τιμή απ' ό,τι σήμερα, εφόσον είχαμε εικόνα περί των ικανοτήτων του ανάλογη με αυτήν που έχουμε τώρα. Τα 2 εκατ. ευρώ για τον ΠΑΟΚ είναι τιμή απαγορευτική, όχι μόνο γιατί από αυτά θα χάσει το 1/3 υπέρ της Πόρτο, αλλά κυρίως γιατί με τα χρήματα που θα αποκτήσει ούτε παίκτη ανάλογης κλάσης μπορεί να αγοράσει ούτε πολλές τρύπες θα καλύψει.
Την ίδια στιγμή στον Ολυμπιακό κοστολογούν τον Τοροσίδη σίγουρα πάνω από 4 εκατ. ευρώ. Το πόσο καλύτερος μπορεί να θεωρηθεί ο Τοροσίδης από τον Βιεϊρίνια δεν εξαρτάται από το πόσο θα κοστολογηθεί από τις «αγορές», αλλά από το προφίλ της ομάδας που αγωνίζεται. Γιατί όταν θα πάρουν τα στατιστικά οι αγοραστές, θα δουν έναν βασικό παίκτη της Εθνικής της χώρας του και αναντικατάστατο στην ομάδα που αγωνίζεται, η οποία τυγχάνει να είναι η πρωταθλήτρια Ελλάδας. Στον άλλον θα δουν ότι δεν είναι διεθνής με την Εθνική της χώρας του, έχει συμμετοχές με την Ελπίδων και η ομάδα του δεν είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας, δεν αγωνίστηκε σε Τσάμπιονς Λιγκ, παρά μόνο σε ένα παιχνίδι προκριματικής φάσης, άρα έχει λιγότερες ευρωπαϊκές παραστάσεις. Είναι κι αυτό από τα παράδοξα της θεωρίας της σχετικότητας.
Το ζήτημα δεν είναι πλέον αν θα βρεθεί η Μπλάκμπερν ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα για να προσφέρει περισσότερα από 2 εκατ. ευρώ για να αγοράσει τον Βιεϊρίνια, αλλά αν πλέον οι διοικούντες την ΠΑΕ ΠΑΟΚ έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι χρονιά χωρίς πώληση πρωτοκλασάτου παίκτη δεν βγαίνει. Μετά την απώλεια του Βιτόλο η οποία, όσο κι αν επιχειρήθηκε να υποβαθμιστεί ή και να συμψηφιστεί με τη μεταγραφή του Γεωργιάδη, δεν αλλάζει η ουσία της απουσίας ενός πολύτιμου μέσου και επιπλέον καθίσταται δυσκολότερη οποιαδήποτε σκέψη πώλησης ακόμη ενός ενδεκαδάτου ποδοσφαιριστή.
Αν πρόκειται για τον κορυφαίο της ομάδας Βιεϊρίνια, η συζήτηση αλλάζει ως προς το ποια μορφή θα έχει μια ομάδα, ο προπονητής της οποίας κατά δήλωσή του έχει εισηγηθεί την παραμονή του και επίσης κατά δήλωσή του εξέφρασε την άποψη ότι ο ΠΑΟΚ χρήζει ενίσχυσης ακριβώς στη θέση που είχε μέχρι πέρυσι ο Βιτόλο. Αλλωστε, κάποιες φορές είναι προτιμότερο να κρατάς το «γκουρμέ» σου περιμένοντας έναν καλό πελάτη για να το μοσχοπουλήσεις από το να το πουλάς για «κατεψυγμένο».
Πηγή: Eξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου