ADVERTISEMENT
Τέλος πάντων, αλλού είναι το ζήτημα. Ότι για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε πως το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η μεγαλύτερη και καλύτερη διαφήμιση που μπορεί να γίνει σε κάθε παίκτη. Σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο κι η εθνική ομάδα. Αλλά το Τσάμπιονς Λιγκ είναι που σε ανεβάζει και σε κατεβάζει.
Πιστεύει κανείς ότι ο Μήτρογλου θα πήγαινε στην Αγγλία αν δεν είχε το χατ τρικ στις Βρυξέλλες και τα άλλα του γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ;
Θεωρεί κανείς ότι ο Μανωλάς θα πήγαινε στην Ιταλία αν δεν έπαιζε δύο χρόνια τώρα τόσο καλά σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ;
Έχει κανείς ερωτηματικό για το ότι ο Σάμαρης αποκτήθηκε από την Μπενφίκα, ακριβώς για όσα είδε η Μπενφίκα από αυτόν ακριβώς στα δύο παιχνίδια της εναντίον του Ολυμπιακού για το Τσάμπιονς Λιγκ;
Επαναλαμβάνω έπαιξε ρόλο κι η εθνική ομάδα, με τα πλέϊ οφς του Μουντιάλ και τα τελικά στα γήπεδα της Βραζιλίας. Όμως, το καθοριστικό σημείο ήταν πως αυτά τα παιδιά έκαναν τη διαφορά στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Για σκεφθείτε, άλλωστε, ότι ο Μιραλάς δεν πήρε μεταγραφή λόγω εθνικής Βελγίου, αλλά λόγω Ολυμπιακού. Κι ας μην έβαλε ούτε ένα γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως, ήταν πειστικές οι εμφανίσεις του κόντρα σε Ντόρτμουντ, Άρσεναλ και Μαρσέϊγ.
Ούτε ο Βάϊς πήρε μεταγραφή λόγω εθνικής Σλοβακίας. Οι Άραβες τον χρυσοπλήρωσαν, για την γκολάρα του με την Παρί και τα ζογκλερικά με την Άντερλεχτ.
Ούτε ο Τζιμπούρ με τον Αμπντούν πήγαν στην Αγγλία, λόγω εθνικής Αλγερίας. Πήγαν γιατί έκαναν ένα-δύο καλά Τσάμπιονς Λιγκ με τον Ολυμπιακό.
Ούτε ο Μασάντο έκανε μεταγραφή στην Ντινάμο Ζάγκρεμπ (1,8 εκ. Ευρώ) λόγω εθνικής Πορτογαλίας. Τα έσκασαν οι Κροάτες γιατί τον είδαν στα καλά παιχνίδια που έκανε φέτος με Παρί κι Άντερλεχτ στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Μόνο ο Φέϊσα έκανε μεταγραφή, στην Μπενφίκα, στηριζόμενος κύρια στην παρουσία του στην εθνική Σερβίας, αφού στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν έπαιξε πολύ. Αν και όποιος τον είχε δει στο Άρσεναλ-Ολυμπιακός επί Βαλβέρδε, θα είχε τρέξει να τον πάρει!
Ο δε Φετφατζίδης αποτελεί μία ξεχωριστή περίπτωση, αφού οι Ιταλοί τον πήραν βλέποντάς τον στα φιλικά του περασμένου καλοκαιριού! Ποιο είναι, όμως, το χάϊλαϊτ της καριέρας του; Το γκολ στο Μαρσέϊγ-Ολυμπιακός 0-1…
Η, μήπως νομίζετε ότι η εμφάνιση του Κάμπελ στο Ολυμπιακός-Γιουνάϊτεντ 2-0 δεν έκανε τον Βενγκέρ να δει αλλιώτικα την περίπτωση του.
Και πόσοι άλλοι παίκτες συνέχισαν να παίζουν σε σημαντικά πρωταθλήματα, μέσα από την χρυσόσκονη του Τσάμπιονς Λιγκ, που τους πρόσφερε ο Ολυμπιακός, ένα κλαμπ που με διάφορους τρόπους (αγωνιστικούς, μεταγραφικούς, οργανωτικούς) έχει καταφέρει εδώ και κάποια χρόνια κι έχει ανελιχθεί σε ψηλότερα ευρωπαϊκά σκαλοπάτια. Από τον Μακούν και τον Μοντέστο, έως τον Γκρέκο και τον Μαρκάνο. Ακόμη και έμπειρους παίκτες, όπως τον Μέλμπεργκ και τον Ορμπάϊθ, που δείχνοντας ότι βαστάνε τα πόδια τους σε τέτοιο επίπεδο, έκαναν μεταγραφές σε πολύ προχωρημένη ηλικία.
Μην την ψάχνετε φίλοι μου. Είναι τεράστια υπόθεση το Τσάμπιονς Λιγκ. Και τεράστια επιτυχία του Ολυμπιακού, που παίζει σε αυτή τη διοργάνωση σχεδόν κάθε χρόνο. Με τους παίκτες του να ανταγωνίζονται τον Ιμπραϊμοβιτς, τον Φαν Πέρσι, τον Λεβαντόφσκι και όλα τα μεγάλα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Απλά, καμιά φορά αναρωτιόμαστε πως οι παίκτες του Ολυμπιακού εμφανίζονται σούπερ στο Τσάμπιονς Λιγκ και αλλιώτικοι σε αρκετά παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος, ενώ την απάντηση κατά βάθος την ξέρουμε…Γι΄αυτό και πάντα πιστεύω ότι ένα καλό ροτέϊσον σε πολλά ματς της ελληνικής Λίγκας, με το ρόστερ που έχει ο Ολυμπιακός, μπορεί να είναι πραγματικά πολύ χρήσιμο…
Παρεμπιπτόντως, ας τα σκεφθούν περισσότερο αυτά τα πράγματα κι οι άλλες ομάδες μας κι ας προσπαθήσουν να παίξουν κι αυτές στο Τσάμπιονς Λιγκ, έστω μέσα από τα προκριματικά, αφού δεν μπορούν να πάρουν το ελληνικό πρωτάθλημα. Ας επενδύσουν, ας φτιάξουν τέλος πάντων με κάποιο τρόπο καλύτερες ομάδες, ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να μπουν στους ομίλους και τότε θα έχουν και τα ανάλογα μεγάλα οφέλη σε όλους τους τομείς. Αλλά όσο δεν επενδύουν κι απλά λένε τα δικά τους, ζημιωμένοι θα βγαίνουν οι ίδιοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου