Συλλέκτες εμπειριών!!

Ο Γιώργος Κογκαλίδης γράφει για τη νίκη επί των Φιλιππίνων που δίνει πρόκριση και στρέφεται στα... σπουδαία που έρχονται με Κροατία και Αργεντινή. Εντάξει, πλάκα έχει ως τώρα το Μουντομπάσκετ για μας. Και, βέβαια, η Εθνική μας είναι αυτή που δεν έχει δώσει το δικαίωμα, ούτε στους Σενεγαλέζους, ούτε στους Φιλιππινέζους, να πιστέψουν ότι μπορούν να πάρουν κάτι από τη συνάντηση, άρα πιστωνόμαστε ότι… πήγαμε στην πηγή για να πιούμε νερό. Όμως για την ώρα, μετά από δύο αγώνες, δεν έχουμε μπει σε ρυθμούς… πραγματικού Μουντομπάσκετ, κάτι που -μάλλον- δεν προβλέπεται να γίνει ούτε αύριο, αφού το αποδεκατισμένο Πουέρτο Ρίκο μοιάζει να είναι του χεριού μας.

Μ' αυτά και μ' αυτά, αφενός εξασφαλίσαμε την πρόκριση στους "16", αφετέρου με νίκη αύριο πάμε για το 1-3 στον όμιλο, γεγονός που σημαίνει πως μάλλον αποφεύγουμε την Ισπανία, που ήταν και ο κατ' αρχήν στόχος μας.

Το ματς με τους φιλότιμους, υπέροχους Φιλιππινέζους ΦΥΣΙΚΑ και δεν αντέχει σε κριτική. Ακόμα και σε επίπεδο ΕΣΚΑ δύσκολα βρίσκεις ομάδες να αντιμετωπίζουν έτσι το παιχνίδι. Άγνωστη λέξη το πικ & ρολ, ο έχων την μπάλα σουτάρει, στο ύψος οι περιφερειακοί ήταν λίγο πάνω από την κόρη μου, που είναι 10 χρονών.

Μια μικρή παρένθεση, αυτός ο καημένος ο Αντρέι Μπλατς αξίζει κάθε δολάριο που παίρνει. Μπορεί από τα χρόνια της… γαλέρας κι αυτούς που έκαναν κουπί, να έχω να δω άνθρωπο να δουλεύει ακατάπαυστα, ακόμα και μ' ένα πόδι.

Βεβαίως, μόνο χειροκρότημα αξίζει στους ηττημένους, κυρίως για την αγάπη που δείχνουν στο άθλημα, για το πάθος τους, για τον δυναμισμό τους. Αυτό που μπορούν παίζουν και το κάνουν με τον δικό τους τρόπο, διασκεδάζοντας, ζώντας το με ένταση. Είναι ίσως οι πιο τρυφεροί εραστές του αθλήματος, που εμφανίστηκαν σε Μουντομπάσκετ, από το 1986 που παρακολουθώ.

Στα δικά μας τώρα: Η Εθνική ήταν γι' άλλη μια φορά συγκεντρωμένη, είχε "σημάδια" στην επίθεση, δούλεψε στην άμυνα και αν είχε καλύτερα ποσοστά στα τρίποντα θα είχε ακόμα μεγαλύτερες διαφορές. Μοναδικό… παραστράτημα το γεγονός ότι μπήκε στον ρυθμό των αντιπάλων της, ακολούθησε στο άναρχο μπάσκετ που έπαιξαν, τους κράτησε όχι τόσο μέσα στο παιχνίδι, όσο στο δικαίωμα να ακολουθούν, με τη διαφορά κάπου πάνω από τους 10 πόντους.

Λεπτομέρειες για τέτοιου είδους συναντήσεις, άλλωστε η εικόνα του αντιπάλου ενίοτε σου δίνει το δικαίωμα να χαλαρώσεις λίγο. Κι επίσης, οποιαδήποτε αναγωγή του σήμερα στο αύριο (π.χ. αν κόντρα στους Κροάτες δεν μπουν τα τρίποντα, ή αν ο Μπατς έβαλε τόσους πόντους, πόσους θα βάλει ο Σκόλα) είναι παντελώς άστοχες. Σε τουρνουά με καθημερινούς αγώνες, το… αύριο μπορεί να περιμένει.

Επί της ουσίας: Κάνοντας αύριο το 3/3 έχουμε πετύχει στο εύκολο σκέλος της προσπάθειάς μας. Κι όταν πρόσφατα… χάθηκε η μπάλα κόντρα σε Νιγηρία και Φιλανδία, κι αυτό ασήμαντο δεν είναι. Τα σοβαρά και σπουδαία είναι κόντρα σε Κροατία και Αργεντινή, για να δούμε το πλασάρισμα και να μάθουμε τον αντίπαλό μας, αν κι όπως φαίνεται από τον άλλο όμιλο κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει ποιος εκ των Βραζιλία / Γαλλία / Σερβία (η σειρά είναι τυχαία) είναι καλύτερος αντίπαλος για μας στο νοκ άουτ παιχνίδι, εκεί που θα κριθούν τα πάντα…
*Πηγή: sportdog.gr*