Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Για το... θαύμα-θαυμάτων!

Ο Μιχάλης Τσαμπάς γράφει το restart που δεν έγινε στην Bουδαπέστη και για την εθνική που καλείται να απαντήσει στο ερώτημα «γίνονται θαύματα στο ποδόσφαιρο;»!
Η νέα αρχή που έψαχνε η εθνική Ελλάδος μετά το... κάζο από τα Νησιά Φερόε και το καταστροφικό τρίμηνο Σαρρή-Ρανιέρι τελικά δεν ήρθε. Ψυχρά βαθμολογικά αν το δει κανείς, μετά από 5 αγώνες οι μόλις δύο βαθμοί δεν μπορεί να σου δίνουν ελπίδες ούτε καν για την 3η θέση που οδηγεί στα μπαράζ.
Μια θέση που θυμίζουμε ότι την μέρα της κλήρωσης αν έλεγε κανείς ότι θα δώσει... μάχη να την πάρει η εθνική θα τον περνούσαν για τρελό. Η εθνική δεν ήταν απογοητευτική στην Βουδαπέστη. Το αντίθετο. Έκανε ένα πολύ καλό δεύτερο μέρος, έκλεισε στο μισό γήπεδο τους Ούγγρους, είχε ένα 25λεπτο με συνεχόμενες φάσεις, αλλά το γκολ δεν ήρθε.
Και δυστυχώς για την Ελλάδα αυτό το βράδυ ήταν το ζητούμενο μόνο το γκολ. Ούτε η τακτική, ούτε η λογική, ούτε η πειθαρχία στο παιχνίδι της. Ας ήταν για τα πανηγύρια κι ας σκόραρε. Δεν έγινε όμως και πλέον το όνειρο για μια ακόμη συμμετοχή σε τελικά Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος μοιάζει πολύ μακρινό.
Άλλωστε όταν μετά από 5 ματς είσαι ακόμη πίσω κι από τους... ψαράδες και τους μαραγκούς των Φερόε, τότε δεν μπορείς καν να κάνεις όνειρα. Μόνο τον σταυρό σου γιατί η Ελλάδα προσδοκά... θαύμα-θαυμάτων! Αν γίνονται αυτά στο ποδόσφαιρο. Στα θετικά σίγουρα η εμφάνιση. Αυτή η ομάδα... έμοιαζε ξανά στην Ελλάδα που για μια 10ετία βρέθηκε στο top του κόσμου και συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις.
Κανείς δεν θεωρεί ότι ο «παππούς» Σέρχιο Μαρκαριάν μέσα σε μια βδομάδα είχε το μαγικό ραβδί που θα μεταμόρφωνε την ομάδα, αλλά είναι προφανές ότι πέρασε το αυτονόητο στους παίκτες. Ποδοσφαιρικό εγωισμό και τακτική. Οι πάντες κατάλαβαν ότι είδαν κάτι καλύτερο από προηγούμενα ματς, αλλά και πάλι μείναμε με το «αχ».
Αυτό το «αχ» που είπαμε όλοι στα σουτ του Φετφατζίδη και του Κατσουράνη ή στο... τσαφ του Αθανασιάδη (που σε ακόμη ένα ματς με την «γαλανόλευκη» φανέλα κινήθηκε σε... ρηχά νερά).
Η νέα αυτή εθνική ομάδα είναι βέβαιο ότι έχει μέλλον. Αν θα έχει και... παρών στο Euro2016 θα φανεί σύντομα πια... Μόλις ένας γύρος απέμεινε. Ένας γύρος που δεν έχει 10 ή 15 ματς για να πούμε με σιγουριά ότι πολλά θα αλλάξουν. Απομένουν μόλις 5 αγώνες.
Δύο στο Φάληρο και 3 ματς εκτός Ελλάδος. Δεν χρειάζεται να βγάλουμε κομπιουτεράκια και να κάνουμε υπολογισμούς. Τα πράγματα (δυστυχώς) είναι πολύ ξεκάθαρα. «3x5=15». Αυτοί είναι οι βαθμοί που πρέπει να μαζέψει η Ελλάδα, κάνοντας δηλαδή το απόλυτο στον 2ο γύρο κι από κει και πέρα να περιμένει και γκέλες των άλλων. Κυρίως της Ουγγαρίας.
Μιας ομάδας που την έπαιζε περίπου 1 ώρα στο μισό γήπεδο και όμως είναι έξι βαθμούς πίσω της! Πληρώνει φυσικά το κακό ξεκίνημα και πάνω από όλα εκείνη την... εξευτελιστική ήττα στο Καραϊσκάκη από τα Νησιά Φερόε.
Το ευχάριστο αν μη τι άλλο κι από τις δηλώσεις του νέου ομοσπονδιακού τεχνικού, αλλά και των παικτών είναι ότι ακόμη και τώρα δεν το παρατάνε. Μέχρι να βγει η ψυχή της εθνικής, που έλεγε και ο τίτλος του gazzetta. Εξάλλου είναι γνωστό πια. Όταν αυτή η ομάδα έχει κερδίσει το Euro, ποτέ μην την υποτιμάς και ποτέ μην λες ποτέ!

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: