Φέτος, η χρονιά δεν εξελίσσεται τόσο καλά για τον Γκάρεθ Μπέιλ. Για την ακρίβεια, έχει γίνει... μαύρο πρόβατο. Σε σημείο που στο πρώτο λάθος θ' ακούσει αποδοκιμασίες. Θα του χτυπήσουν το αυτοκίνητο όπως το έκαναν μετά το ντέρμπι με τη Μπαρτσελόνα, έξω από το προπονητικό κέντρο.
Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι η μοναδική ομάδα στην οποία συμβαίνουν όλα αυτά με τους οπαδούς, ούτε ο Γκάρεθ Μπέιλ είναι ο μοναδικός αποδέκτης κριτικής, αποδοκιμασιών και αντιδράσεων.
Μεταγραφές, εισιτήρια και... πελατειακή σχέση
Το χρήμα κινεί τα νήματα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Κανείς δεν επένδυσε επειδή μονάχα αγαπούσε την ομάδα και κανείς δεν αφήνει να του πάρουν το σπίτι αρκεί η ομάδα να προχωράει... Με συνεχείς αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, με χορηγικές εταιρείες και με απίστευτα έσοδα από τηλεοπτικά, (βλ. το νέο deal για την Πρέμιερ Λιγκ), οι οπαδοί αισθάνονται πλέον... πελάτες των συλλόγων τους και όχι άνθρωποι που απολαμβάνουν τον σεβασμό από τους συλλόγους τους. Δεν υπολογίζονται όσο θα έπρεπε και το αισθάνονται αυτό. Για να δει μια οικογένεια τεσσάρων μελών ένα παιχνίδι του κορυφαίου πρωταθλήματος, θα πρέπει να στερηθεί αρκετές εκατοντάδες ευρώ και να κάνει... υπολογισμούς επί υπολογισμών ανάμεσα σε όλους τους υπόλοιπους λογαριασμούς που έχει να πληρώσει. Μεγάλο μέροις των δικών τους χρημάτων βοηθούν και στις μεταγραφές έναντι εξωπραγματικών ποσών, που όμως πολλές φορές δεν πιάνουν τόπο και «πονάει» πολύ όταν αυτά τα λεφτά χαρακτηρίζονται... πεταμένα.
Δεν έχει να κάνει με την κοινωνική τάξη
Λένε ότι το... κράξιμο από τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης προέρχεται από εκείνους που κατοικούν στις καλές οικονομικά άνετες περιοχές της ισπανικής πρωτεύουσας. Σε συνδυασμό αυτού, αρκετοί είναι εκείνοι που κάνοντας αναφορά στους οπαδούς της Άρσεναλ που όταν βλέπουν την ομάδα τους να μην αποδίδει και να παρουσιάζει αγωνιστικό τέλμα αποτυγχάνοντας να πετύχει τους στόχους που θέτει στην αρχή της σεζόν, λένε πως πρόκειται για την πιο χαμηλή κοινωνική τάξη. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα και το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά το... όπιο του λαού και το άθλημα για το οποίο αδιαφορούν οι πλούσιοι πέρα από αυτούς που βάζουν τα λεφτά τους στους συλλόγου. Δεν είναι τόσο θέμα... του απέδαιυτου ανθρώπου ή της ανωτερότητας και του ύφους που μπορεί να έχει κάποιος που δεν τον νοιάζει πόσα θα δίνει κάθε εβδομάδα για να πηγαίνει στο γήπεδο. Έχει να κάνει με τον ιδρώτα που βγάζει ο καθένας το εισόδημά του και με τις σκέψεις που κάνει για να το διαθέσει στην ομάδα του. Όσο σημαντικό κι αν είναι το ποδόσφαιρο, όμως στα δευτερεύοντα πράγματα στη ζωή...
Θέμα απαιτήσεων
Τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των οπαδών τις δημιουργεί η ομάδα. Όπως αυτή με τη σειρά της περιμένει πράγματα και θέλει να βλέπει ότι η επένδυση που έκανε με τις μεταγραφές και την εμπιστοσύνη που δείχνει σε ποδοσφαιριστές στην πράξη, αμοίβοντάς τους αδρά, άξιζε τον κόπο. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τους οπαδούς. Θα στηρίξουν, θα κάνουν υπομονή, θα «πνίξουν» τον πόνο τους, όμως θα έρθει το ξέσπασμα κάποια στιγμή. Πάντα έρχεται. Έτσι έγινε για παράδειγμα όταν η Τότεναμ επί Αντρέ Βίλας – Μπόας ήταν ισόπαλη στο 0-0 στο ημίχρονο ενός αγώνα με τη Γουίγκαν, μόλις έναν μήνα μετά το «διπλό» επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ το έχει βιώσει ακόμα και η Μπάγερν Μονάχου σε παιχνίδι κόντρα στη Μπορούσια Ντόρτμουντ απλά και μόνο λόγω της αντιπαλότητας και όχι εξαιτίας των συνεπειών στη βαθμολογική κατάταξη.
Βέβαια, υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπως είναι αυτή των φίλων της ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ που αξίζουν τον σεβασμό ολόκληρου του ποδοσφαιρικού πλανήτη με την υπομονή τους, τη στήριξη, το πάρτι σε κάθε εντός έδρας ματς και την ασύγκριτη αγάπη προς την ομάδα. Βέβαια, έχουν περάσει πολλά κι αυτοί για να δουν τη Ντόρτμουντ εκεί που θέλουν, ενώ και φέτος έδειξαν όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν τη σχέση οπαδού – ομάδας μοναδική. Έχουν τον σύλλογο στα χέρια τους, αφού στηρίζεται στη λαϊκή βάση.
Το ποδόσφαιρο, πέρα από τη σημασία που έχει για τον καθένα στη ζωή του και το χρόνο που του αφιερώνει, είναι διασκέδαση. Είναι ψυχαγωγία, είναι ξεγνοιασιά. Όταν, λοιπόν, ο οπαδός αισθάνεται ότι αυτό το στερείται στο γήπεδο, για να πάει στο οποίο όντως «ματώνει» οικονομικά ή παλεύει με τις ανάγκες του για να μπορεί ν' αγοράσει εισιτήριο, τότε θα συγχωρήσει την ομάδα μια, δυο, τρεις φορές... Κάποια στιγμή όμως θα απαιτήσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου