Ήταν χαρακτηριστικό το ότι ο Φέργκιουσον έπεισε τον Σκόουλς να ξεκρεμάσει τα παπούτσια του για να βοηθήσει στη συνέχεια, ενώ τελευταίος αμυντικός μέσος που απέκτησε ο ΣΑΦ ήταν ο Χάργκριβς. Με δεδομένη την δυναμική των άμεσων αντιπαλών τους σε ευρωπαϊκό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο, ήταν φυσικό οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ να μην μένουν ικανοποιημένοι από το επίπεδο. Η συνέχεια ήταν στα ίδια επίπεδα.
Ο Μαρουάν Φελαϊνί έφτασε έναντι 27.5 εκατομμυρίων λιρών και στα χέρια του ανθρώπου που τον ανέδειξε, του Ντέιβιντ Μόγιες, αναμενόταν να εξελιχθεί σε πολυεργαλείο. Χάθηκε στην μετριότητα του συνόλου. Οι περσινές αφίξεις των Ερέρα, Μπλιντ, Ντι Μαρία ενίσχυσαν την μεσαία γραμμή, όχι όμως και να την κάνουν world class, παρά την πολύτιμη προσφορά του Κάρικ, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να κρατήσει τον ρυθμό σε όλο τον Μαραθώνιο της σεζόν. Η ασθένεια του Φλέτσερ του έκοψε τα φτερά, η αποχώρηση του Πογκμπά έφερε γκρίνια και δικαιολογημένα, αν αναλογιστεί κανείς την πορεία του στη Γιουβέντους.
Η διπλή προσθήκη των Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ και Μόργκαν Σνάιντερλεν αλλάζει για τα καλά τα δεδομένα. Σε μια κίνηση ουσίας όσο και εντυπωσιασμού, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» ανακοίνωσαν λίγο πριν πετάξουν για το tour προετοιμασίας στις ΗΠΑ τις back to back μεταγραφές, εκτοξεύοντας πλέον τη δυναμική του συλλόγου και κάνοντας την Γιουνάιτεντ την ομάδα με τις πιο εντυπωσιακές κινήσεις στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στροφή.
Η απόκτηση του Σβάινι από μόνη της πιθανόν δεν θα ήταν αρκετή, γιατί ακόμα θα υπήρχε το ζήτημα του εξαριού με τα στοιχεία που χρειάζονται για να θωρακίσει την υπόλοιπη ομάδα. Και το εξάρι αυτό ήρθε λίγο μετά, στο πρόσωπο του Σνάιντερλεν. Τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά τα είχαμε περιγράψει πριν από λίγο καιρό, όπως και τους λόγους που αποτελεί μια κίνηση γεμάτη ουσία. Ο Γάλλος έχει όλο το πακέτο που του ολοκληρωμένου σύγχρονου αμυντικού μέσου.
Ο Σβάινσταϊγκερ μετά το Μουντιάλ έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς, αλλά στα 30 του πηγαίνει στο Old Trafford για να φέρει την ηγετική ικανότητα, την εμπειρία, την λάμψη των τίτλων. Η Γιουνάιτεντ απέκτησε έναν ποδοσφαιριστή-σύμβολο στη σύγχρονη ιστορία της Μπάγερν Μονάχου, ο οποίος έχει σηκώσει τα πάντα σε επίπεδο συλλόγου και εθνικής, ενώ έχει συνεργαστεί με επιτυχία και με τον Φαν Χάαλ. Ήταν εκείνος που τον καθιέρωσε σε κεντρικό ρόλο στους Βαυαρούς, δίπλα στο αμυντικό χαφ, εκμεταλλευόμενος την ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι, τα σωματικά και τα τεχνικά του χαρίσματα. Ο Ολλανδός του προσφέρει κίνητρο κι ο Γερμανός αποτελεί πλέον τον πιο ποιοτικό ποδοσφαιριστή στο χώρο του κέντρου, η αύρα του οποίου μπορεί να απλωθεί και στους υπόλοιπους. Και να φέρει αυτή τη νοοτροπία νικητή που χάθηκε στη μετάβαση.
Πλέον, αν συνυπολογιστούν και οι ακραίοι, μαζί με τους Περέιρα και Γιανουζάι, ο Φαν Χάαλ έχει 11 παίκτες για τρεις θέσεις, ανάλογα και με το σύστημα. Μετά από τόσα χρόνια όπου στα μέσα της χρονιάς γίνονταν αλχημείες ή επιλογές δεύτερης γραμμής, ο Ολλανδός έχει ένα οπλοστάσιο γεμάτο, με τρομερό βάθος, ικανό να ανταπεξέλθει σε όλες τις δυσκολίες της απαιτητικής Premier και της Ευρώπης. Με όποιον σχηματισμό κι αν αποφασίσει να πορευτεί η Γιουνάιτεντ, δείχνει γεμάτη.
Το τρίγωνο των Σνάιντερλεν-Ερέρα-Σβάινσταϊγκερ και η προσαρμογή του ανάλογα με την περίσταση, δείχνει έτοιμο για μεγάλα πράγματα. Ακόμα κι αν τελικά ο πρώην τεχνικός της Μπάγερν καταλήξει ότι τα ταιριάσματα ίσως είναι καλύτερα χωρίς να συνυπάρχουν και οι τρεις στην 11άδα, με διαδοχικό rotation. Και μπορεί να βοηθήσει αφενός στην αποσυμφόρηση της άμυνας, αφετέρου στην μεγαλύτερη δημιουργία. Γύρω τους θα ανέβουν επίπεδο και οι υπόλοιποι. Και ο Φαν Χάαλ έχει δείξει ότι έχει τον τρόπο της σωστής διαχείρισης. Μένει να το δούμε και επί χόρτου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου