H σημαντικότερη στιγμή της χθεσινής βραδιάς, στην Ξάνθη, ήταν όταν πλησίασε στο μικρόφωνο της ΕΡΤ ο Γιάννης Μπουρούσης."Πρέπει όλοι να βελτιώσουμε τη νοοτροπία μας", είπε, αφήνοντας στην άκρη τα φληναφήματα. "Να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε".
Υποψιάζομαι ότι το μήνυμα απευθύνεται στον Γιάννη Αντετοκούνμπο και έχει τη ρίζα του σε ένα παλαιότερο, μάλλον ασήμαντο, περιστατικό, από αυτά που συμβαίνουν καθημερινά στις προπονήσεις. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ούτε αξίζει να ανιχνευτεί περισσότερο.
Η ουσία είναι, ότι η φετινή πολυπολιτισμική Εθνική καλείται να συγκεράσει δύο κόσμους, που τους χωρίζει -κυριολεκτικά- ένας ωκεανός.
Τα παιδιά που ζουν στην Αμερική παίζουν άλλο μπάσκετ από τους "Ευρωπαίους" και σκέφτονται με τρόπο διαφορετικό. Όσο περισσότερο πλησιάσουν μεταξύ τους ο αριθμητής με τον παρονομαστή, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.
Ανήκομεν εις την Δύσιν, είπε κάποιος, κάποτε. Ή μήπως εις την Ανατολήν, που μας ταιριάζει και καλύτερα;
Για καλή μας τύχη, ο προπονητής πατάει και στις δύο βάρκες. Ο Φώτης Κατσικάρης είναι και Έλληνας και Αμερικανός και Ευρωπαίος! Δεν έχει όμως πολύ χρόνο για να βελτιώσει τις ισορροπίες. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Εθνικής.
Ο Αντετοκούνμπο είναι όπλο μαζικής καταστροφής, αλλά συχνά παρασύρεται και παίζει μόνος του, έξω από την ομάδα. Το πρόβλημα μετριάζεται όταν ο νεαρός σταρ χρησιμοποιείται στη θέση "4", αλλά μαζί του μειώνεται τότε η συμμετοχή του Γιάννη στο παιχνίδι.
Χθες, ο Κατσικάρης τον δοκίμασε στη θέση "3", αφού απουσίαζε ο Περπέρογλου. Το κόλπο δεν έπιασε, μολονότι ο Αντετοκούνμπο έβαλε τρία τρίποντα. Η ομάδα έγινε βαριά και ασύνδετη, αφού έλειπε και το λάδι που της προσφέρει ο Σπανούλης.
Όλα τα προβλήματα λύθηκαν μεμιάς μόλις βρήκε τον ρυθμό του ο Κώστας Παπανικολάου. Δεν υπάρχει βέβαια πιθανότητα να "κοπεί" από τη δωδεκάδα αυτός, όσο ντεφορμέ κι αν εμφανίστηκε στα προηγούμενα φιλικά. Η παρουσία του κάνει την πεντάδα πιο γρήγορη, πιο αθλητική και πιο αποτελεσματική στα μετόπισθεν.
Ο Περπέρογλου θα είναι το ταίρι του Παπανικολάου στο "3", ο Αντετοκούνμπο θα κουμπώσει με τον Πρίντεζη στο "4", ο Γιάνκοβιτς θα μείνει στην Αθήνα (παρά τους πόντους που κέρδισε στο φιλικό με την Τσεχία) και ο Καϊμακόγλου θα κληθεί να γίνει υπηρεσιακός τρίτος σέντερ, εάν αποκλειστεί ο Αγραβάνης. Αυτό το τελευταίο μένει να το δούμε.
Ο Βαγγέλης Μάντζαρης έχει, ή είχε, το ίδιο πρόβλημα που ταλανίζει, ή ταλάνιζε, τον Παπανικολάου. Ψάχνει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και προσπαθεί υπερβολικά, λες και είναι από αυτούς που έχουν κάτι να αποδείξουν.
Σκέφτεται κάθε κίνηση περισσότερο απ'όσο θά'πρεπε, λες και παίζει σκάκι. Αυτός ο ζήλος τον οδηγεί σε λάθη και σε αχρείαστες πρωτοβουλίες.
Όταν όμως αφήνει το παιχνίδι να έρθει συντεταγμένα στα χέρια του, κάνει την ομάδα καλύτερη. Στο χθεσινό δεύτερο ημίχρονο έδεσε θαυμάσια με τον επί χρόνια συνοδοιπόρο Σλούκα και έκανε τους Βόσνιους να μαρτυρήσουν με την άμυνά του.
Ο δε Σλούκας μπορεί να αποδειχθεί ιδανικός δέκτης της εντολής Κατσικάρη για γρήγορο παιχνίδι. Ιδίως στο 5-εναντίον-5, είναι ο πιο σβέλτος από τους πέντε γκαρντ της ομάδας. Και έχει πάντοτε το βλέμμα στραμμένο στον αιφνιδιασμό.
Το μεγάλο στοίχημα της ομάδας είναι η ομαλή ένταξη του Βασίλη Σπανούλη και η μετατροπή του σε τέλειο γρανάζι, χωρίς να κρέμεται από τα χέρια του το Α και το Ω της ομάδας.
Στον αγώνα με τους Τσέχους (πιθανούς αντιπάλους της Εθνικής στη φάση των "16", επισημαίνω), ο αρχηγός του Ολυμπιακού μοίρασε καταπληκτικές πάσες, έδωσε ζωτικό χώρο στον σχεδόν έτοιμο Καλάθη και αξιοποίησε θαυμάσια τον αρχικά πελαγωμένο Κουφό.
Δεν βρήκε όμως ρυθμό ούτε φάνηκε να πλησιάζει τον καλύτερο εαυτό του. Ο ίδιος ξέρει πώς να προετοιμάσει το κορμί και το μυαλό του.
Στην περίπτωσή του Σπανούλη, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Μάλλον ο Ζήσης είναι αυτός που δυσκολεύεται να βρει ρόλο στην περιφέρεια, παρά οποιοσδήποτε άλλος.
Για τον Κουφό, που έμαθε και ελληνικά, ας κρατήσουμε καλύτερα μικρό καλάθι. Όσο καλά κι αν έπαιξε στον αγώνα της Παρασκευής, έχει ακόμα πολύ δρόμο για να διεκδικήσει θέση βασικού.
Τα 15-18 λεπτά που θα δώσει είναι φυσικά απείρως προτιμότερα από τα αντίστοιχα των Βουγιούκα-Γλυνιαδάκη (ή του Ζόριτς ή του Κουζίν ή του Κούζμιτς ή του Γιαβτόκας), αλλά δεν παύει ο Κώστας να χρειάζεται πυξίδα για να ξεχωρίσει την ανατολή από τη δύση στο παρκέ.
Δεν ξέρω ποιος σέντερ θα ξεκινάει τους αγώνες στο Ευρωμπάσκετ, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα τους τελειώνει ο Μπουρούσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου