Η
αποχώρηση του Τσάβι από την Μπαρτσελόνα δεν άφησε κενό μόνο στη μεσαία
γραμμή των «μπλαουγκράνα», αλλά και στην αρχηγία του συλλόγου. Μετά από
ψηφοφορία μεταξύ των ποδοσφαιριστών, διάδοχος του Ισπανού είναι ο Αντρές
Ινιέστα, ο οποίος αποτελεί πλέον τον πιο παλιό παίκτη της ομάδας και
είναι αυτός που θα φορά το περιβραχιόνιο την επόμενη σεζόν. Ο Λιονέλ
Μέσι μπορεί να είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα (και όχι
μόνο), όμως περιορίστηκε στη δεύτερη θέση. Ωστόσο, ο Αργεντινός δεν
αποτελεί το μοναδικό ηγέτη εντός αγωνιστικού χώρου, που δεν έγινε πρώτος
αρχηγός στην ομάδα του. Το FourFourTwo του gazzetta.gr βρήκε δέκα
τέτοιες περιπτώσεις και τις παρουσιάζει.
Ζινεντίν Ζιντάν (Γιουβέντους, Ρεάλ Μαδρίτης)
Ιδιαίτερες συστάσεις δε χρειάζονται για το μεγάλο «Ζιζού», ο οποίος για μια δεκαετία ήταν ο ηγέτης σε Γιουβέντους, Ρεάλ Μαδρίτης και εθνική Γαλλίας. Και μπορεί στους «τρικολόρ» να ήταν ο διάδοχος των Ντεσάμπ και Ντεσαγί στην αρχηγία, εντούτοις δεν έγινε ποτέ πρώτος αρχηγός ούτε στη Γιουβέντους, ούτε στη Ρεάλ. Οι λόγοι; Περούτσι και Κόντε στη «Μεγάλη Κυρία», Ιέρο και Ραούλ στη «βασίλισσα».
Ντέιβιντ Μπέκαμ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Μεγάλη καριέρα τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων για τον Άγγλο σούπερ σταρ, που έχει αγωνιστεί σε κάποιες από τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Σε μια ομάδα, πάντως, αποτέλεσε τη σημαία και αυτή δεν ήταν άλλη από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 1992 έως το 2003. Όσον αφορά το περιβραχιόνιο, όμως, ο Μπέκαμ ήταν πίσω (σε διάφορες περιόδους) από Καντονά, Έργουιν, Σμάιχελ και Κιν.
Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι)
Από το 2001 έως το 2014 βρισκόταν στη «σκιά» του Τζον Τέρι, όσον αφορά την αρχηγία της Τσέλσι. Κάθε άλλο παρά... δεύτερος ήταν, όμως, αυτά τα 13 χρόνια στους «μπλε» ο Φρανκ Λάμπαρντ, ο οποίος αποτελεί τον πρώτο σκόρερ όλων των εποχών του συλλόγου.
Ρονάλντο (Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης)
Μια ομάδα μόνος του ήταν το «φαινόμενο», όταν δεν είχε προβλήματα τραυματισμών. Ηγέτης σε εθνική Βραζιλίας, Ίντερ και Ρεάλ Μαδρίτης ο... αυθεντικός Ρονάλντο δεν ήταν ποτέ του πρώτος αρχηγός. Παλιούκα, Μπέργκομι και Ζανέτι είχαν προτεραιότητα στους «νερατζούρι», Ιέρο και Ραούλ στη «βασίλισσα».
Μισέλ Πλατινί (Γιουβέντους)
Ο νυν πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ ήταν ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές τη δεκαετία του ’80. Με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο οδήγησε την εθνική Γαλλίας στην κατάκτηση του Euro 1984, όμως ως ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους δεν ήταν ποτέ πρώτος αρχηγός. Αρχικά ο αδικοχαμένος Γκαετάνο Σιρέα και εν συνεχεία ο Αντόνιο Καμπρίνι είχαν προτεραιότητα στην αρχηγία της «Μεγάλης Κυρίας».
Μάρκο Φαν Μπάστεν (Μίλαν)
Ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές της δεκαετίας του ’90 οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες εθνική Ολλανδίας, Άγιαξ και Μίλαν. Στους «ροσονέρι» ο Φαν Μπάστεν βρισκόταν από το 1987 έως το 1995 (τα τελευταία δύο χρόνια δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμών), όμως παρά το γεγονός ότι ήταν το πρώτο βιολί της ομάδας του, το περιβραχιόνιο φορούσε ο εμβληματικός αρχηγός, Φράνκο Μπαρέζι.
Φέρεντς Πούσκας, Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Ρεάλ Μαδρίτης)
Δύο από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών αποτέλεσαν τη δεκαετία του ’50 και του 60’ τους ηγέτες της Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία τότε έφτασε στην κατάκτηση έξι κυπέλλων πρωταθλητριών (τρία πήρε ο Πούσκας και πέντε ο Ντι Στέφανο). Κι όμως, κανείς από τους δύο δε φορούσε το περιβραχιόνιο της «βασίλισσας». Αρχηγοί ήταν αρχικά ο Χοσέ Μαρία Θάραγκα και μετέπειτα ο Φρανθίσκο Χέντο, ο οποίος ακόμη και σήμερα αποτελεί το μοναδικό ποδοσφαιριστή που έχει κατακτήσει έξι κύπελλα πρωταθλητριών.
Κριστιάνο Ρονάλντο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Μαδρίτης)
Ο δεύτερος καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου έχει την ίδια τύχη... με τον πρώτο. Όπως ο Λιονέλ Μέσι στην Μπαρτσελόνα, έτσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ δεν είναι πρώτος αρχηγός. Ούτε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 2003 έως το 2009. Ρόι Κιν και Ράιαν Γκιγκς φορούσαν το περιβραχιόνιο στους «μπέμπηδες», Ραούλ και Κασίγιας στη «βασίλισσα».
Άριεν Ρόμπεν (Μπάγερν Μονάχου)
Ένας ακόμη σημερινός ηγέτης στην ομάδα του εντός αγωνιστικού χώρου δε φορά το περιβραχιόνιο. Ο Άριεν Ρόμπεν βρίσκεται από το 2009 στην Μπάγερν Μονάχου, όμως ποτέ του δεν ήταν πρώτος αρχηγός. Αρχικά ήταν ο συμπατριώτης του, Μάρκ Φαν Μπόμελ και στη συνέχεια (μέχρι και σήμερα) ο Φίλιπ Λαμ.
Ζινεντίν Ζιντάν (Γιουβέντους, Ρεάλ Μαδρίτης)
Ιδιαίτερες συστάσεις δε χρειάζονται για το μεγάλο «Ζιζού», ο οποίος για μια δεκαετία ήταν ο ηγέτης σε Γιουβέντους, Ρεάλ Μαδρίτης και εθνική Γαλλίας. Και μπορεί στους «τρικολόρ» να ήταν ο διάδοχος των Ντεσάμπ και Ντεσαγί στην αρχηγία, εντούτοις δεν έγινε ποτέ πρώτος αρχηγός ούτε στη Γιουβέντους, ούτε στη Ρεάλ. Οι λόγοι; Περούτσι και Κόντε στη «Μεγάλη Κυρία», Ιέρο και Ραούλ στη «βασίλισσα».
Ντέιβιντ Μπέκαμ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Μεγάλη καριέρα τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων για τον Άγγλο σούπερ σταρ, που έχει αγωνιστεί σε κάποιες από τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Σε μια ομάδα, πάντως, αποτέλεσε τη σημαία και αυτή δεν ήταν άλλη από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 1992 έως το 2003. Όσον αφορά το περιβραχιόνιο, όμως, ο Μπέκαμ ήταν πίσω (σε διάφορες περιόδους) από Καντονά, Έργουιν, Σμάιχελ και Κιν.
Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι)
Από το 2001 έως το 2014 βρισκόταν στη «σκιά» του Τζον Τέρι, όσον αφορά την αρχηγία της Τσέλσι. Κάθε άλλο παρά... δεύτερος ήταν, όμως, αυτά τα 13 χρόνια στους «μπλε» ο Φρανκ Λάμπαρντ, ο οποίος αποτελεί τον πρώτο σκόρερ όλων των εποχών του συλλόγου.
Ρονάλντο (Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης)
Μια ομάδα μόνος του ήταν το «φαινόμενο», όταν δεν είχε προβλήματα τραυματισμών. Ηγέτης σε εθνική Βραζιλίας, Ίντερ και Ρεάλ Μαδρίτης ο... αυθεντικός Ρονάλντο δεν ήταν ποτέ του πρώτος αρχηγός. Παλιούκα, Μπέργκομι και Ζανέτι είχαν προτεραιότητα στους «νερατζούρι», Ιέρο και Ραούλ στη «βασίλισσα».
Μισέλ Πλατινί (Γιουβέντους)
Ο νυν πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ ήταν ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές τη δεκαετία του ’80. Με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο οδήγησε την εθνική Γαλλίας στην κατάκτηση του Euro 1984, όμως ως ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους δεν ήταν ποτέ πρώτος αρχηγός. Αρχικά ο αδικοχαμένος Γκαετάνο Σιρέα και εν συνεχεία ο Αντόνιο Καμπρίνι είχαν προτεραιότητα στην αρχηγία της «Μεγάλης Κυρίας».
Μάρκο Φαν Μπάστεν (Μίλαν)
Ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές της δεκαετίας του ’90 οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες εθνική Ολλανδίας, Άγιαξ και Μίλαν. Στους «ροσονέρι» ο Φαν Μπάστεν βρισκόταν από το 1987 έως το 1995 (τα τελευταία δύο χρόνια δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμών), όμως παρά το γεγονός ότι ήταν το πρώτο βιολί της ομάδας του, το περιβραχιόνιο φορούσε ο εμβληματικός αρχηγός, Φράνκο Μπαρέζι.
Φέρεντς Πούσκας, Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Ρεάλ Μαδρίτης)
Δύο από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών αποτέλεσαν τη δεκαετία του ’50 και του 60’ τους ηγέτες της Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία τότε έφτασε στην κατάκτηση έξι κυπέλλων πρωταθλητριών (τρία πήρε ο Πούσκας και πέντε ο Ντι Στέφανο). Κι όμως, κανείς από τους δύο δε φορούσε το περιβραχιόνιο της «βασίλισσας». Αρχηγοί ήταν αρχικά ο Χοσέ Μαρία Θάραγκα και μετέπειτα ο Φρανθίσκο Χέντο, ο οποίος ακόμη και σήμερα αποτελεί το μοναδικό ποδοσφαιριστή που έχει κατακτήσει έξι κύπελλα πρωταθλητριών.
Κριστιάνο Ρονάλντο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Μαδρίτης)
Ο δεύτερος καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου έχει την ίδια τύχη... με τον πρώτο. Όπως ο Λιονέλ Μέσι στην Μπαρτσελόνα, έτσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ δεν είναι πρώτος αρχηγός. Ούτε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 2003 έως το 2009. Ρόι Κιν και Ράιαν Γκιγκς φορούσαν το περιβραχιόνιο στους «μπέμπηδες», Ραούλ και Κασίγιας στη «βασίλισσα».
Άριεν Ρόμπεν (Μπάγερν Μονάχου)
Ένας ακόμη σημερινός ηγέτης στην ομάδα του εντός αγωνιστικού χώρου δε φορά το περιβραχιόνιο. Ο Άριεν Ρόμπεν βρίσκεται από το 2009 στην Μπάγερν Μονάχου, όμως ποτέ του δεν ήταν πρώτος αρχηγός. Αρχικά ήταν ο συμπατριώτης του, Μάρκ Φαν Μπόμελ και στη συνέχεια (μέχρι και σήμερα) ο Φίλιπ Λαμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου