Οι
επιθετικές επιδόσεις του Ολυμπιακού, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν
μπορεί να αφήνουν κανένα φίλο του παραπονεμένο. Σε εφτά επίσημα
παιχνίδια, έχει μία πεντάρα, τέσσερις τριάρες και μία φορά έχει βάλει
δύο γκολ. Μόνο κατά της Μπάγερν δεν έχει σκοράρει.
Σίγουρα του λείπει ακόμη η διάρκεια, αφού βλέπεις
ότι οι τριάρες πέφτουν και με τον Πλατανιά στο Καραϊσκάκη και με την
Άρσεναλ στο Έμιρεϊτς (!), αλλά βλέπεις κι ότι δυστοκία εμφανίζεται και
με την Μπάγερν, αλλα και με το Λεβαδειακό, όπου χρειάστηκαν τελικά δύο
γκολ με τύχη μετά το 88’ για να έρθει το τρίποντο.
Όμως, εκεί που αναμφισβήτητα θέλει καλύτερη ισορροπία η ομάδα είναι αμυντικά. Ο Ολυμπιακός έχει δεχθεί γκολ και στα πέντε τελευταία παιχνίδια του, όχι δηλαδή μόνο από την Μπάγερν και την Άρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά κι από Πλατανιά και Γιάννινα στο Καραϊσκάκη κι από Ξάνθη στην Θράκη.
Βεβαίως μία τόσο επιθετική ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, που σκοράρει και με τέτοια συχνότητα, δεν είναι παράλογο να έχει τα «θέματά» της αμυντικά, όμως επειδή δεν είναι…εύκολο να βάζεις κάθε φορά τρία γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ κι επειδή θα έρθουν και ματς που θα πρέπει να τα πάρεις με 1-0 και στο ελληνικό πρωτάθλημα, πρέπει να το φτιάξουν ακόμη περισσότερο σιγά σιγά κι αυτό το κομμάτι ο Μάρκο Σίλβα κι οι παίκτες του.
Και το πρώτο που έχει ανάγκη η ομάδα, γιατί είναι και το πιο απλό, δεν είναι άλλο από τη συγκέντρωση. Απ΄ όλους τους ποδοσφαιριστές, ειδικά τους αμυνόμενους. Να θυμίσω ότι το γκολ της Ξάνθης ήταν από ερασιτεχνικό σφάλμα του Μποτία, ότι στο γκολ του ΠΑΣ ο Μαζουάκου είχε αφήσει πέντε μέτρα μακριά τον παίκτη του κι ότι στο γκολ του Πλατανιά ο Μπανανά είχε πηδήξει εντελώς αμαρκάριστος σε κόρνερ στην περιοχή του Ολυμπιακού…
Και φυσικά το ίδιο, περί συγκέντρωσης, ισχύει και για το Ρομπέρτο, που στα δύο μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια από τη μία είχε επεμβάσεις μεγάλης κλάσεως (δύο με την Μπάγερν κι άλλες δύο με την Άρσεναλ), από την άλλη όμως θα μπορούσε 100% να αντιδράσει καλύτερα και στη σέντρα σουτ του Μίλερ και στο κοντινό πλασέ του Γουόλκοτ, σε καθοριστικές φάσεις των δύο αγώνων, αφού μιλάμε για τα πρώτα γκολ των αντίπαλων του Ολυμπιακού. Ειδικά, όμως, στο Λονδίνο ο Ρομπέρτο έβγαλε προσωπικότητα, αφού μπόρεσε και ξεπέρασε το λάθος του στο ημίχρονο και στο β΄ μέρος εμφανίστηκε σε κατάσταση απίστευτης ετοιμότητας, κάνοντας ένα τέλειο 45λεπτο, αφού η κεφαλιά του Αλέξις Σάντσες ήταν άπιαστη.
Αν θέλουμε, όμως, να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να βάλουμε και την παράμετρο της συνοχής της ομάδας, που ιδιαίτερα στα πιο δύσκολα παιχνίδια δοκιμάζεται πολύ. Γιατί π.χ. με την Άρσεναλ, ο Μποτία κι ο Καμπιάσο ατομικά είχαν απόδοση που άγγιζε το άριστα (!), όμως σε κρίσιμες στιγμές η συνεργασία τους σαν στόπερ με κόφτης δεν ήταν καλή. Όπως π.χ. στο πρώτο γκολ της Άρσεναλ, όπου ήταν κοντά στη φάση κι οι δύο, αλλά κανείς δεν πήρε την απόφαση να πάει να καλύψει τον Γουόλκοτ. Όπως και στο δεύτερο γκολ της Άρσεναλ, πάλι «κόλλησαν» ο ένας δίπλα στον άλλο και κανείς δεν πήγε να καλύψει τον Αλέξις Σάντσες. Όμως, ας σκεφθούμε πόσα ματς έχουν παίξει μαζί οι δυό τους; Να σας πω εγώ-το πρώτο ήταν…
Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι. Απλά κι οι ίδιοι ακόμη οι παίκτες πρέπει να επικεντρωθούν στον παράγοντα αυτοσυγκέντρωση, αφού το «δέσιμο» μόνο με τα παιχνίδια θα έρθει. Ο Σιόβας πλέον βρίσκει τον εαυτό του και βγάζει την αξία του. Οι δυό τους, με τον Μποτία, είχαν 20 επεμβάσεις υψηλού επιπέδου στο Έμιρεϊτς! Απλά ο Ισπανός πρέπει να μάθει να παίζει πιο έξυπνα. Εγώ ειλικρινά έκανα τον σταυρό μου με μία φάση στο 90’. Προσέξτε, στο 90’, ο Μποτία βρέθηκε να κάνει άμυνα στη σέντρα, χωρίς κανένα λόγο. Έτσι με μία απλή κάθετη πάσα του αριστερού μπακ Γκιμπς στον Γουόλκοτ, ο φορ της Άρσεναλ βρέθηκε μόνος με το Σιόβα (εκεί που πήγε πλάσαρε κάτω από τα πόδια του)! Μην παρασύρεστε, που αστόχησε στο σουτ. Εύκολα θα μπορούσε εκεί να γίνει το 3-3. Επειδή βρέθηκε παντελώς εκτός θέσης ο δεξιός στόπερ, επαναλαμβάνω στο 90’…
Τέλος πάντων, να κλείσω με κάτι άσχετο, επειδή διάβασα κάποια μηνύματα χθες για την επισήμανσή μου ότι η Μπορούσια έπαιξε με δύο μόλις βασικούς κατά του ΠΑΟΚ, δείτε τις συμμετοχές σε επίπεδο βασικής 11άδας στις 7 αγωνιστικές της φετινής Μπουντεσλίγκα, όσων ήταν στην 11άδα της στην Τούμπα: Βάϊντεφελερ 0, Πίζεκ 1, Σούμποτιτς 1, Μπέντερ 0, Παρκ 0, Βάϊγκλ 7, Κάστρο 1, Μικιταριάν 6, Χόφμαν 3, Ρόϊς 5, Γιανουζάϊ 0. Ακόμη κι οι δύο από τις τρεις αλλαγές έχουν στην Μπουντεσλίγκα συμμετοχές ως βασικοί ο Ράμος 0 κι ο Λάϊτνερ 0. Οι 8 βασικότατοι που έμειναν έξω ήταν ο γκολκίπερ Μπούρκι (7), οι αμυντικοί Γκίντερ (6), Χούμελς (7), Παπασταθόπουλος (6), Σμέλτσερ (6), οι μέσοι Γκουντογάν (6) και Καγκάβα (7) κι ο φορ Ομπαμεγιάνγκ (7). Από αυτούς αλλαγή μπήκε στην Τούμπα ο Σμέλτσερ στο 66’.
Δηλαδή ήταν τρεις τελικά οι βασικοί κι όχι δύο που έγραψα…
ADVERTISEMENT
Όμως, εκεί που αναμφισβήτητα θέλει καλύτερη ισορροπία η ομάδα είναι αμυντικά. Ο Ολυμπιακός έχει δεχθεί γκολ και στα πέντε τελευταία παιχνίδια του, όχι δηλαδή μόνο από την Μπάγερν και την Άρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά κι από Πλατανιά και Γιάννινα στο Καραϊσκάκη κι από Ξάνθη στην Θράκη.
Βεβαίως μία τόσο επιθετική ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, που σκοράρει και με τέτοια συχνότητα, δεν είναι παράλογο να έχει τα «θέματά» της αμυντικά, όμως επειδή δεν είναι…εύκολο να βάζεις κάθε φορά τρία γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ κι επειδή θα έρθουν και ματς που θα πρέπει να τα πάρεις με 1-0 και στο ελληνικό πρωτάθλημα, πρέπει να το φτιάξουν ακόμη περισσότερο σιγά σιγά κι αυτό το κομμάτι ο Μάρκο Σίλβα κι οι παίκτες του.
Και το πρώτο που έχει ανάγκη η ομάδα, γιατί είναι και το πιο απλό, δεν είναι άλλο από τη συγκέντρωση. Απ΄ όλους τους ποδοσφαιριστές, ειδικά τους αμυνόμενους. Να θυμίσω ότι το γκολ της Ξάνθης ήταν από ερασιτεχνικό σφάλμα του Μποτία, ότι στο γκολ του ΠΑΣ ο Μαζουάκου είχε αφήσει πέντε μέτρα μακριά τον παίκτη του κι ότι στο γκολ του Πλατανιά ο Μπανανά είχε πηδήξει εντελώς αμαρκάριστος σε κόρνερ στην περιοχή του Ολυμπιακού…
Και φυσικά το ίδιο, περί συγκέντρωσης, ισχύει και για το Ρομπέρτο, που στα δύο μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια από τη μία είχε επεμβάσεις μεγάλης κλάσεως (δύο με την Μπάγερν κι άλλες δύο με την Άρσεναλ), από την άλλη όμως θα μπορούσε 100% να αντιδράσει καλύτερα και στη σέντρα σουτ του Μίλερ και στο κοντινό πλασέ του Γουόλκοτ, σε καθοριστικές φάσεις των δύο αγώνων, αφού μιλάμε για τα πρώτα γκολ των αντίπαλων του Ολυμπιακού. Ειδικά, όμως, στο Λονδίνο ο Ρομπέρτο έβγαλε προσωπικότητα, αφού μπόρεσε και ξεπέρασε το λάθος του στο ημίχρονο και στο β΄ μέρος εμφανίστηκε σε κατάσταση απίστευτης ετοιμότητας, κάνοντας ένα τέλειο 45λεπτο, αφού η κεφαλιά του Αλέξις Σάντσες ήταν άπιαστη.
Αν θέλουμε, όμως, να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να βάλουμε και την παράμετρο της συνοχής της ομάδας, που ιδιαίτερα στα πιο δύσκολα παιχνίδια δοκιμάζεται πολύ. Γιατί π.χ. με την Άρσεναλ, ο Μποτία κι ο Καμπιάσο ατομικά είχαν απόδοση που άγγιζε το άριστα (!), όμως σε κρίσιμες στιγμές η συνεργασία τους σαν στόπερ με κόφτης δεν ήταν καλή. Όπως π.χ. στο πρώτο γκολ της Άρσεναλ, όπου ήταν κοντά στη φάση κι οι δύο, αλλά κανείς δεν πήρε την απόφαση να πάει να καλύψει τον Γουόλκοτ. Όπως και στο δεύτερο γκολ της Άρσεναλ, πάλι «κόλλησαν» ο ένας δίπλα στον άλλο και κανείς δεν πήγε να καλύψει τον Αλέξις Σάντσες. Όμως, ας σκεφθούμε πόσα ματς έχουν παίξει μαζί οι δυό τους; Να σας πω εγώ-το πρώτο ήταν…
Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι. Απλά κι οι ίδιοι ακόμη οι παίκτες πρέπει να επικεντρωθούν στον παράγοντα αυτοσυγκέντρωση, αφού το «δέσιμο» μόνο με τα παιχνίδια θα έρθει. Ο Σιόβας πλέον βρίσκει τον εαυτό του και βγάζει την αξία του. Οι δυό τους, με τον Μποτία, είχαν 20 επεμβάσεις υψηλού επιπέδου στο Έμιρεϊτς! Απλά ο Ισπανός πρέπει να μάθει να παίζει πιο έξυπνα. Εγώ ειλικρινά έκανα τον σταυρό μου με μία φάση στο 90’. Προσέξτε, στο 90’, ο Μποτία βρέθηκε να κάνει άμυνα στη σέντρα, χωρίς κανένα λόγο. Έτσι με μία απλή κάθετη πάσα του αριστερού μπακ Γκιμπς στον Γουόλκοτ, ο φορ της Άρσεναλ βρέθηκε μόνος με το Σιόβα (εκεί που πήγε πλάσαρε κάτω από τα πόδια του)! Μην παρασύρεστε, που αστόχησε στο σουτ. Εύκολα θα μπορούσε εκεί να γίνει το 3-3. Επειδή βρέθηκε παντελώς εκτός θέσης ο δεξιός στόπερ, επαναλαμβάνω στο 90’…
Τέλος πάντων, να κλείσω με κάτι άσχετο, επειδή διάβασα κάποια μηνύματα χθες για την επισήμανσή μου ότι η Μπορούσια έπαιξε με δύο μόλις βασικούς κατά του ΠΑΟΚ, δείτε τις συμμετοχές σε επίπεδο βασικής 11άδας στις 7 αγωνιστικές της φετινής Μπουντεσλίγκα, όσων ήταν στην 11άδα της στην Τούμπα: Βάϊντεφελερ 0, Πίζεκ 1, Σούμποτιτς 1, Μπέντερ 0, Παρκ 0, Βάϊγκλ 7, Κάστρο 1, Μικιταριάν 6, Χόφμαν 3, Ρόϊς 5, Γιανουζάϊ 0. Ακόμη κι οι δύο από τις τρεις αλλαγές έχουν στην Μπουντεσλίγκα συμμετοχές ως βασικοί ο Ράμος 0 κι ο Λάϊτνερ 0. Οι 8 βασικότατοι που έμειναν έξω ήταν ο γκολκίπερ Μπούρκι (7), οι αμυντικοί Γκίντερ (6), Χούμελς (7), Παπασταθόπουλος (6), Σμέλτσερ (6), οι μέσοι Γκουντογάν (6) και Καγκάβα (7) κι ο φορ Ομπαμεγιάνγκ (7). Από αυτούς αλλαγή μπήκε στην Τούμπα ο Σμέλτσερ στο 66’.
Δηλαδή ήταν τρεις τελικά οι βασικοί κι όχι δύο που έγραψα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου