Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

«Φράγκι»: «Ήταν ωραία διαδρομή, αλλά...»

alvertis_fragki_pinakida.jpgΟ Φραγκίσκος Αλβέρτης μπορεί να μη μιλούσε πάντα πολύ στη διάρκεια της 19χρονης καριέρας του στον Παναθηναϊκό, αλλά αυτά που έλεγε πάντα «μετρούσαν». Μετά το τέλος της τελευταίας αναμέτρησής του ως αθλητής, ο «Φράγκι» αφέθηκε και μίλησε για όλους και για όλα, με το αποτέλεσμα να είναι και πάλι το ίδιο: «έγραψε»...



«Επειδή σήμερα είναι κάπως περίεργη η μέρα και είναι λίγο μπερδεμένα τα πράγματα στο μυαλό μου, θλω να τα πάρω από την αρχή» είπα στην αρχή ο «Φράγκι», πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε:

«Κατ' αρχας, ευχαριστώ την ΤΣΣΚΑ, που δέχθηκε την πρσκληση και τίμησε με την παρουσία της σε μια σημαντική μέρα. Θέλω να ευχαριστήσω αυτούς που εμπνεύστηκαν το σημερινό παιχνίδι με όλα τα παρελκόμενα και που οργάνωσαν αυτή τη γιορτή, τον κόσμο μέσα από την καρδιά μου. Ως παίκτης έπαιξα πολλά ματς, έζησα πολλές καταστάσεις, κάποια συναισθήματα, όμως, είναι πρωτόγνωρα, δεν μπορείς να τα περιγράψεις. έω ό,τι νιώθω, όχι φιλοφρονήσεις. Δεν χρειάζεται...

Εύχομαι η ομάδα να συνεχίσει να λειτουργεί σε ττοια επαγγελματικά πλαίσια.

Θελω να ευχαριστήσω δημόσια, πρώτη φορά μου δίνεται ευκαιρία να το κώνω επίσημα, τους ανθρώπους που με βοήθησαν ως παιδί και ως αθλητή στην αρχή της καριέρας μου, από τον ΑΝΟ Γλυφάδας, που μου έμαθαν, πριν να χτυπάω την μπάλα κάτω, αξίες για ζωή. Ήμουν τυχερός που τους είχα δίπλα καθόλη τη διάρκεια. Από όλους έχω κάτι να θυμάμαι, όλοι προσπαθούσαν για το καλύτερο.

Επίσης, άνθρωποι με τους οποίους ξεκινησα εγώ, τους είχε ο γιος μου στη Γλυφαδα, πριν έρθει στη δική μας ακαδημία. Είναι σημαντικό να μαθαίνουν αξίες για τη ζωή και τον αθλητισμό. Με βοήθησε και με κράτησε στις δύσκολες στιγμές. Θέλω να τα μεταδώσω και εγώ στα νέα παιδιά που ξεκινούν τώρα το όποιο άθλημα.

Ο Παναθηναϊκός έχει την τύχη να έχει μια οικογένεια που τον στηρίζει (Βκ. Γαννακόπουλους), που αγαπούν πραγματικά την ομάδα και είναι υπεύθυνοι. Για ό,τι συμβαίνει είναι εκεί, συνεπείς και δίνουν την ευκαιρία σε όλους τους αθλητές να δουλεύουν με τις καλύτερες συνθήκες για να πετύχουν το αποτέλεσμα.

Θέλω να πω για τους δυο κυρίους που είναι δίπλα μου (σ.σ. Ομπράντοβιτς, Ιτούδης) ότι ήταν μεγάλη τιμή για μένα, όχι μόνο αθλητική εμπειρία, αλλά ως ανθρωπος και ως άνδρας να συνεργαστώ και να ζήσουμε ό,τι ζήσαμε. Νοοτροπία τέτοια που είναι χρήσιμη για κάθε άνθρωπο μαχητή και που πρεπει να έχει ο καθένας στη ζωή του παράδειγμα προς μίμηση.

Ευχαριστώ και για την τιμή να βρίσκομαι μαζί τους από εδώ και πέρα. Ήταν ωραία η διαδρομή, αλλά έφτασε το τέλος. Όπως κάθε πράγμα που δεν είναι μονοδιάστατο, υπάρχει αρχή και τέλος. Είναι ευλογία όποιος ασχολείται με τον αθλητισμό, φεύγοντας από το χώρο να μπορώ να πω ένα τεράστιο "ευχαριστώ" σε όλους όσοι ασχολούνται με το άθλημα, γιατί οικογένεια του μπάσκετ είστε και εσείς ζείτε και ασχολείστε με αντικείμενο και όλοι οι άνθρωποι που τριγυρνάνε στα αποδυτήρια στα γήπεδα. Οι σχέσεις μας πιστεύω ήταν καλές, δεν ήμουν όσο ανοιχτός περιμένατε. Έκανα ό,τι έκρινα. Σας ευχαριστώ για τη συνεργασία. Μπορεί να μην είχαμε πολλά- πολλά, αλλά πιστεύω όλοι υπηρετούμε τον ίδιο χώρο και έχουμε μερίδιο από αυτό. Εύχομαι όλοι να είμαστε καλά, να τα λέμε και να βλεπόμαστε.

Κάποια πράγματα τα συνειδητοποιείς μετά. Ακόμη και παιχνίδι που κερδίζεις, μέσα στα αποδυτήρια λες "κερδισα". Αν το δεις στο βίντεο λες ¨"τι γίνεται; Νικήσαμε;". Χαίρομαι που το έζησα αυτό, ακόμη στην ένταση που το έζησα στο δικό μου κόσμο.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, τελειώνοντας τόσα χρόνια καριέρας, αυτό που μένει και ευχαριστιέσαι και θα κρατήσεις και από αύριο οι σχέσεις που δημιουργούνται ανάμεσα σε αθλητές, σχέσεις που κρατούν στο χρόνο και δοκιμάζονται σε δύσκολες καταστάσεις και μένουν μαζί. Εμείς που ιδρώνουμε καθημερινά μαζί, έχουμε τις ίδιες αγωνίες, τα ίδια συναισθήματα, δημιουργούμε δεσμούς που μένουν στο χρόνο και αντέχουν. Βλέποντας ανθρώπους με τους οποίους έχεις παίξει πολλά χρόνια πριν, έίναι ό,τι καλύτερο μπορείς να νιώσεις τα ίδια συναισθήματα με τότε».

«Μακάρι να μπορούσα να κάνω να μη τραυματιστεί ο Μπόμπαν...»

Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης είχε τη δύναμη να κατακτήσει τα πάντα εντός αγωνιστικού, ολοκληρώνοντας την καριέρα του με 25 τίτλους. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που θα ήθελε να μπορεί να αλλάξει. «Θα ήμουν Θεός, αν μπορούσα να κάνω αυτά τα πράγματα. Μπορώ να σου πω πολλά για να παρουσιάσω τέλεια εικόνα... Τον τραυματισμό του Μπόμπαν. Όλα τα άλλα μπορείς να τα φτιάξεις» είπε χαρακτηριστικά, πριν καταλήξει αναφορικά με -τι άλλο- την αποχώρησή του από τα παρκέ: «φυσικά σκέφτηκα να μην ηχήσει αυτή η κόρνα. Μακάρι να ξεκινούσα από την αρχή. Αν μπορούμε να βρούμε δυο ζευγάρια γόνατα, αύριο το πρωί πιάνουμε δουλειά πολύ ευχαρίστως...».

Δεν υπάρχουν σχόλια: