Μπράιαν Κλαφ: Αλαζόνας και διάνοια

Γράφει ο Διονύσης Δεσύλλας

Σας προειδοποιώ. Μην περιμένετε σήμερα να διαβάσετε κείμενο για τα όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό. Στις παρακάτω γραμμές δεν θα δείτε τίποτα για τον πολυμετοχικό, τους παράγοντές του και το διοικητικό μέλλον του «τριφυλλιού». Σήμερα, θα το πάμε διαφορετικά. Θα το πάμε… ποδοσφαιρικά.

Αφορμή για το σημερινό κείμενο είναι το χθεσινοβραδινό… ζάπινγκ! Ναι, καλά διαβάζετε. Η τύχη (γιατί περί τύχης πρόκειται) με έστειλε σε μια από τις ωραιότερες ποδοσφαιρικές ταινίες που έχω παρακολουθήσει. Μια ταινία – αληθινή ιστορία, που γυρίστηκε από τον Τομ Χούπερ και προέρχεται από το βιβλίο του Ντέιβιντ Πις, με τίτλο «Καταραμένη ομάδα».

Πρωταγωνιστής, ο τεράστιος προπονητής Μπράιαν Κλαφ (τον οποίο ερμηνεύει εξαιρετικά ο Μάικλ Σιν). Ο πιο εκκεντρικός προπονητής στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο… Μουρίνιο της εποχής. Ο εγωιστής, πότης, αλαζόντας, αλλά και ευφυέστατος κόουτς, που κατάφερε να τα βάλει με ολόκληρο το σύστημα και να βγει νικητής. Ο άνθρωπος που δεν «μάσαγε» από… παραγοντικά τερτίπια, που σιχαινόταν τους θεατρινισμούς, τα σικέ ματς και τον χορό εκατομμυρίων και που δεν δίσταζε να κατηγορεί ακόμη και την ίδια του ομάδα, τη Λιντς (στην οποία έμεινε μόλις 44 μέρες) για βούτηγμα στη διαφθορά!

Ο Κλαφ (νωρίτερα υπήρξε σπουδαίος επιθετικός σε Μίντλεσμπρο και Σάντερλαντ), ύστερα από μια επιτυχημένη διετία στη Χαρτπουλ και με τον Πίτερ Τέιλορ στο πλευρό του, αναλαμβάνει την Ντέρμπι, η οποία για μια οκταετία ήταν «κολλημένη» στη δεύτερη κατηγορία (την τωρινή Τσάμπιονσιπ). Με «σκληρή» δουλειά, απέραντες καινοτομίες και σκάουτινγκ που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι τεχνικοί διευθυντές σήμερα, φτιάχνει μια σπουδαία ομάδα, που ανεβαίνει στην Πρέμιερ Λιγκ, κατακτά το πρωτάθλημα το 1972 και φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών!

Το μεγάλο του… φετίχ είναι η Λιντς, την οποία καταφέρνει να ρίξει από την κορυφή. Τη θεωρεί την πιο βρώμικη ομάδα και δεν διστάζει να το δηλώνει (!), αφήνοντας άναυδους δημοσιογράφους, παράγοντες και φιλάθλους. Μαζί με τον Τέιλορ, παραιτείται από την Ντέρμπι στις αρχές της περιόδου 1973-74 και μαζί δέχονται πρόταση από την Μπράιτον, ομάδα της τρίτης κατηγορίας της Αγγλίας. Ο… μεγάλος στόχος, όμως, είναι η Λιντς και η θέση του «μισητού» για τον Κλαφ, Ντον Ρέιβι, που τότε ήταν ένας θρύλος για την ομάδα.

Ο Κλαφ τα καταφέρνει και γίνεται προπονητής στη Λιντς. Δεν καταφέρνει, όμως, ποτέ να κάνει αυτό που θέλει. Να δημιουργήσει τη δική του δυναστεία εκεί. Κοουτσάρει, δίχως το δεξί του χέρι, τον Τέιλορ (ο ίδιος προτιμά να μείνει στην Μπράιτον) και η… εμμονή του να ξεχαστεί ο Ρέιβι, τον κάνουν νευρωτικό μέχρι εκεί που δεν πάει. Αποτέλεσμα αυτού; Να μείνει μόλις 44 μέρες στη Λιντς και σε έξι αγώνες να συγκεντρώνει μόλις 4 βαθμούς! Απίστευτο…

Απολύεται και γυρίζει… παρακαλώντας στον Τέιλορ. Οι δυο άνδρες είναι ξανά μαζί και οι μεγάλες επιτυχίες έρχονται. Αναλαμβάνουν τη Νότιγχαμ (ο Κλαφ κάθισε στον πάγκο της ομάδα 18 συναπτά έτη) και την απογειώνουν! Πρωτάθλημα (1978), δυο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1979-80), 4 Λιγκ Καπ(1978, 1979, 1989, 1990), μία συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας (1991) και ρεκόρ μέχρι τον Αύγουστο του 2004 των περισσότερων συνεχόμενων αγώνων χωρίς ήττα (η Νότινγχαμ παρέμεινε αήττητη σε 42 παιχνίδια πρωταθλήματος από το Νοέμβριο του 1978 μέχρι το Δεκέμβρη του 1979).

Τον Μάιου του 1993, η Νότιγχαμ υποβιβάζεται ύστερα από 18 χρόνια και ο Κλαφ αποφασίζει να βάλει τέλος στην προπονητική του καριέρα. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, τα πολλά εκατομμύρια, οι νεόπλουτοι παράγοντες, τα «χρυσά» συμβόλαιο και το… soccer της νέας εποχής, προσπερνά τον Κλαφ, που αποφασίζει να πει stop. Κατά πολλούς, ο Κλαφ ήταν… «ο καλύτερος προπονητής που δεν είχε ποτέ η εθνική Αγγλίας». Ενας προπονητής ευφυΐα, αλαζόνας, φωνακλάς, ιδιότροπος και αιρετικός…Πηγη Sportday