Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Όταν ο Μέσι ζει ένα... όνειρο

Πριν καλά, καλά συμπληρώσει τα δέκα χρόνια της ζωής του, οι θεράποντες ιατροί που παρακολουθούσαν τον μικρό Λιονέλ, ενημέρωσαν την οικογένεια του ότι ο πιτσιρικάς από την Αργεντινή, δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και να παίξει ποδόσφαιρο, εξ΄αιτίας ενός σημαντικού μυοσκελετικού προβλήματος.

Η αντίδραση της οικογένειας Μέσι ήταν η αναμενόμενη, δίνοντας σαφή προτεραιότητα στην αποκατάσταση της υγείας του μικρού.

Για καλή του τύχη όμως, ο πιτσιρικάς ήταν μέλος της «Μασία». Της σχολής ακαδημιών της Μπαρτσελόνα, που δεν ασχολείται μόνο με την παραγωγή ποδοσφαιριστών, αλλά δίνει ιδιαίτερο βάρος στην διαπαιδαγώγηση και την μέριμνα για όλα όσα αφορούν ένα μικρό παιδί.

Διακρίνοντας τις απίστευτες ικανότητες του, οι ιθύνοντες της «Μασία» ασχολήθηκαν επισταμένως με τον πιτσιρικά και σε συνεργασία με εξειδικευμένα ιατρικά επιτελεία, κατάφεραν να του δώσουν την δυνατότητα να παίξει ποδόσφαιρο.

Μετά από μία σειρά θεραπευτικών αγωγών, το πρόβλημα ξεπεράσθηκε σε σημαντικό βαθμό και με την πάροδο του χρόνου εξαφανίσθηκε. Τουλάχιστον στον βαθμό που θα επηρέαζε την ποδοσφαιρική ζωή του νεαρού Λιονέλ.

Η συνέχεια, είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Απαντες, ειδήμονες και μη, μιλούν για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του κόσμου και παρά το νεαρό της ηλικίας του, γίνονται συγκρίσεις με τα «τέρατα» του αθλήματος, όπως ο Μαραντόνα και ο Πελέ.

Αν και δεν έχει συμπληρώσει 24 χρόνια ζωής (σ.σ. γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1987 στο Ροζάριο), ο Μέσι έχει κατακτήσει τα πάντα εκτός από το Μουντιάλ. Πριν από σχεδόν μία εβδομάδα, ανακηρύχθηκε κορυφαίος παίκτης του πλανήτη και μάλιστα για δεύτερη διαδοχική χρονιά. Με την ευκαιρία αυτή, ο Αργεντινός άσος παραχώρησε συνέντευξη στο κορυφαίο γαλλικό περιοδικό «France Football», μιλώντας για πολλά και διάφορα.

«Αισθάνομαι πραγματικά υπερήφανος. Δύο χρυσές μπάλες στην ηλικία μου, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Καλύτερα απ΄ότι περίμενα», λέει ο Μέσι στον Γάλλο δημοσιογράφο και συνεχίζει: «Αντιλαμβάνομαι κάθε ημέρα την τύχη που έχω να ζω μία τέτοια ζωή. Οταν δεν έχω αγώνα και προπόνηση, μου αρέσει να κάθομαι σπίτι και να ξεκουράζομαι. Βλέπω στην τηλεόραση ποδόσφαιρο, ειδήσεις και έργα. Συναντιόμαστε συχνά με τους Μιλίτο, Μασεράνο και Πίντο. Διοργανώνουμε μικρές συγκεντρώσεις, πότε στο σπίτι του ενός, πότε στου άλλου. Η ζωή μου είναι ένα όνειρο»...

Δεν υπάρχουν σχόλια: