Ο Μάκαρος και οι... ρόμπες

Τον αποκαλούν Μάκαρο. Οχι τυχαία. Πάντα υπάρχει και ένας τόνος συμπάθειας για πρόσωπα που αναδεικνύουν το πόσο ξεφτιλισμένο είναι αυτό το κράτος. Γράφει ο Στράτος Σεφτελής.

Οσο και να διαφωνεί κάθετα κάποιος για τις πρακτικές τους, το ύφος τους, τη δράση τους, την ποιότητά τους, δεν παύει να τους αναγνωρίζει ότι κάνουν κάτι που δεν μπορούν εκείνοι. Να διασύρουν, δηλαδή, αυτό το θλιβερό κατασκεύασμα που λέγεται ελληνικό Δημόσιο και αυτό να γίνεται σε τόσο έντονους τρόπους ώστε να είναι ορατό ακόμη και από τυφλούς. Δεκαετίες τώρα ο Μάκαρος κάνει αυτή ακριβώς τη δουλειά: Ξέρει, όσο λίγοι, το πόσο αδύναμο, πελαγωμένο, αναχρονιστικό και κυρίως διαβρωμένο είναι το κράτος. Και παίζει μπάλα! Με άνεση σκακιστή που έχει στο τσεπάκι το «ματ».
Η δύναμη του Μάκαρου δεν είναι ούτε τα όπλα ούτε οι μπράβοι του. Η ισχύς του εντοπίζεται στη γελοιότητα του ελληνικού κράτους, αυτού που υποτίθεται υπάρχει για να προφυλάσσει τον νομοταγή πολίτη από τους μαφιόζους. Από εκεί αντλεί δύναμη! Και τους έχει ξεβρακώσει. Γιατί είναι ανθρωπάκια, φοβισμένα και με όλα τα ελαττώματα πάνω τους. Μερικά, σε πιο μεγάλο βαθμό από αυτά του Μάκαρου. Γι΄ αυτό ο ψηλός με το μουστάκι, τα ελληνικά τρίτης δημοτικού, το τριαντάποντο πούρο και την αργή φωνή, απολαμβάνει μιας υποβόσκουσας συμπάθειας. Γιατί αποδεικνύει πόσο γελοίο είναι αυτό το κράτος, που κάνει τον μάγκα σε όλους τους αδύναμους και νομοταγείς Ελληνες. Κάνε τους ρόμπες Μάκη, αφού δεν μπορούμε εμείς!
Πηγή: Εθνοσπόρ