Αναμφίβολα οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα θα περίμεναν όχι απαραίτητα κάτι πιο ηχηρό, μα σίγουρα κάτι πιο δυναμικό, μόνιμο και με μακροπρόθεσμο σχέδιο. Πρόκειται για μία ιστορία που ξεκίνησε ουσιαστικά το 2009. Ηταν εκείνη της διαδοχής του Κάρλες Πουγιόλ. Από τότε άρχισε να γίνεται λόγος για την υποχρέωση της Μπάρτσα να βρει τον αντικαταστάτη του, ώστε όταν αργότερα εκείνος θα αποσυρόταν, ο νεαρός που θα έπαιρνε την θέση του να είχε ψηθεί μέσα στα μπλαουγκράνα πλαίσια.
Τότε ο Πεπ Γκουαρδιόλα έκανε την πρόταση του που τελικά ικανοποιήθηκε. Μόνο που τα 25 εκατ. ευρώ για τον Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι ήταν σαν να πετάχτηκαν απ' ευθείας στα σκουπίδια. Ο Ουκρανός όχι μόνο δεν έπιασε, μα έκτοτε η καριέρα του πήρε την κατιούσα. Μεσολάβησαν λοιπόν πέντε χρόνια μέχρι το τωρινό αντίο του Πουγιόλ και την απόκτηση του Ματιέ. Σε αυτό το διάστημα επιχειρήθηκαν ένα σωρό αλχημείες. Από τον Ερίκ Αμπιντάλ (σ.σ.: ήταν εκείνος που έπαιξε καλύτερα από κάθε άλλον την θέση, όποτε κλήθηκε) και τον Αντριάνο που είναι αριστεροί μπακ έως και τον δεξιό μπακ, Μαρτίν Μοντόγια (σ.σ.: το έκανε σε 2-3 περιπτώσεις).
Υπήρξαν βέβαια και οι κατά καιρούς οπισθοχωρήσεις των αμυντικών μέσων. Σέρχιο Μπουσκέτς, Γιάγια Τουρέ και Αλεξ Σονγκ είχαν κάποιες σπάνιες φορές το ρόλο του στόπερ, με τον Χαβιέρ Μασεράνο όμως να είναι εκείνος που μονιμοποιήθηκε σχεδόν για τρεις σεζόν. Από τη διοίκηση ήθελαν πάλι να προωθήσουν παίκτη από τη «Μασία». Ωστόσο, Φοντάς και Μουνιέσα προφανώς δεν έκαναν, ενώ ο Μαρκ Μπαρτρά που έμεινε να παλέψει, είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι επιπέδου Μπαρτσελόνα.
Κατά συνέπεια η ανάγκη απόκτησης σέντερ μπακ έγινε αυτό το καλοκαίρι πιο επιτακτική από ποτέ. Πόσο μάλλον επειδή τούτη τη φορά το πρόβλημα δεν κατάφερε να κρυφτεί κάτω από το σεντόνι από την κατάκτηση κάποιου τίτλου, όπως δηλαδή συνέβη τις προηγούμενες χρονιές. Αυτή η κίνηση όμως με τον Ματιέ δεν έχει καμία απολύτως λογική. Τουλάχιστον όχι εάν τη σκεφτεί κάποιος συνολικά, υπολογίζοντας δηλαδή όχι μόνο την αγωνιστική ποιότητα του, αλλά και το value for money της μεταγραφής.
Ο Γάλλος αριστεροπόδαρος που μάλιστα στη μισή θητεία του στη Βαλένθια έπαιξε την πλευρά και όχι σέντερ μπακ (σ.σ.: κάτι που αρέσει στη Μπάρτσα), μπορεί να... μακιγιάρει και όχι να λύσει το ζήτημα. Ας ξεκινήσουμε όμως από τον τρόπο παιχνιδιού του. Ο Ματιέ των 190 εκατοστών σίγουρα θα προφέρει στον αέρα, όπου οι Μπλαουγκράνα είχαν ξεκάθαρο πρόβλημα. Επίσης ξέρει μπάλα και μπορεί να βγάζει την ομάδα μπροστά στρωτά και με εξαιρετική για αμυντικό ακρίβεια στις μεταβιβάσεις. Οπως είπαμε, μπορεί να καλύψει και το αριστερό άκρο ως full back, καθώς έχει επιθετική νοοτροπία και δυνατότητες. Ωστόσο, μειονεκτεί ανασταλτικά και ειδικά απέναντι σε αντιπάλους καλούς ντριμπλέρ με χαμηλό κέντρο βάρους.
Γενικότερα η απόδοση του έχει συγκεκριμένο ταβάνι, κάτι που θα έχει διαπιστώσει όποιος τον έχει δει με τη φανέλα της Βαλένθια, όπου μάλιστα πρόπερσι επί Ερνέστο Βαλβέρδε δεν ήταν καν βασικός (σ.σ.: στο κέντρο της άμυνας έπαιζαν Ρικάρντο Κόστα-Ραμί και αριστερά ο Γκουαρδάδο). Γι αυτό άλλωστε δεν καθιερώθηκε και ποτέ στην Εθνική Γαλλίας (2 συμμ.). Για να πάμε και στο οικονομικό κομμάτι της μετακίνησης. Δεν γίνεται να δίνεις 20εκατ. για έναν σχετικά καλό παίκτη που τον Οκτώβριο θα γίνει 31 ετών. Τόσο π.χ. κόστισε στην Παρί ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς που αποκτήθηκε στην ίδια ηλικία. Είναι ασύλληπτο το ποσό για κάποιον που δεν θα σου προσφέρει αντίστοιχα στο γήπεδο και που δεν έχει καμία μεταπωλητική αξία (σ.σ.: εδώ είναι και το αστείο με τη ρήτρα των 50 εκατ.).
Η Μπαρτσελόνα θα μπορούσε με 10 εκατ. παραπάνω να χτυπήσει ανώτερης ποιότητας σέντερ μπακ. Από τον Χούμελς, τον Μανγκαλά, ακόμα και τον Βερτόνγκεν. Πάνω απ' όλους όμως θα μπορούσε να πληρώσει τη ρήτρα του Ινιγο Μαρτίνεθ και να έκανε δικό της από τη Σοσιεδάδ τον επόμενο ηγέτη της άμυνας της Εθνικής Ισπανίας. Και όχι για λίγα χρόνια, αλλά για μία δεκαετία θα είχε εξασφαλίσει τα νώτα της. Αντί αυτού όμως προτίμησαν να δώσουν και πάλι όλο το χρυσάφι για την επίθεση και τον Λουίς Σουάρες. Οπότε ας μην παραξενευτούμε εάν και φέτος δούμε τον Μασεράνο να πασχίζει να κάνει τον στόπερ. Οχι τίποτ' άλλο αλλά στο Μουντιάλ ο Αργεντινός jefito μας θύμισε το πόσο ξεχωριστός μέσος είναι...
ΥΓ.: Ακόμα και να διαψεύσει τα αρνητικά σενάρια και να κάνει μία πολύ καλή σεζόν, δεν ακυρώνεται το παράλογο της μεταγραφής για 20 εκατ. Γιατί δεύτερη χρονιά βασικός στα 33 του θα είναι τρομερά δύσκολο να υπάρξει και η Μπαρτσελόνα θα χρειαστεί πολύ σύντομα να κινηθεί και πάλι για σέντερ μπακ.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου