Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για το μεταγραφικό πάρτι των Ρεάλ,
Μπαρτσελόνα, που σοκάρει τους Αγγλους και κρατά στην Ισπανία τον τίτλο
του “ακριβότερου ντέρμπι στον πλανήτη”.
Χάρη στο τελευταίο κόλπο της Ρεάλ με τον Χάμες Ροντρίγκεζ, η φετινή
θερινή μεταγραφική αγορά εξελίσσεται σε summer party της La Liga, δηλαδή
σε μια καθαρή ισπανική νίκη εντυπώσεων σε βάρος της Premier League, την
οποία πάντοτε κυνηγά προκειμένου να της αμφισβητήσει ή και να της πάρει
τον “το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου” τίτλο, τραβώντας όσο το δυνατόν
περισσότερο το παγκόσμιο ενδιαφέρον του ποδοσφαίρου πάνω στο ισπανικό
πρωτάθλημα.
Αυτή εξελίσσεται ήδη στην ποδοσφαιρική φωτογραφία του καλοκαιριού,
στην μετά Μουντιάλ εποχή, και κάνει τον γύρο του κόσμου μέσα από media
και social media. Μια φωτογραφία που “φτιάχνει” τον κόσμο και τον βάζει
στη διαδικασία να γκουγκλάρει για να βρει πότε και πού θα γίνει το
επόμενο κλάσικο, για να κλείσει εισιτήρια με την ιδέα ότι θα
παρακολουθήσει τους καλύτερους και ακριβότερους ποδοσφαιριστές του
πλανήτη συγκεντρωμένους στο ίδιο τερέν.
Τούτες τις μέρες εμφανίζονται όλο και περισσότερα κείμενα
προβληματισμού στα αγγλικά media, σε μια προσπάθεια να εξηγήσουν ένα
φαινόμενο που αρχίζει να εξελίσσεται σε ρουτίνα. Πρώτα ήταν ο Μπέκαμ και
ο Οουεν, αλλά τότε δεν έδωσε κανείς πολλή σημασία. Και μετά ήρθε ο
Κριστιάνο Ρονάλντο, να σοκάρει τους Αγγλους και να φέρει σε πολύ δύσκολη
θέση τους πωλητές των τηλεοπτικών και εμπορικών δικαιωμάτων της Premier
League ανά τον πλανήτη, οι οποίοι δεν είχαν πολύ εύκολη και πειστική
απάντηση στην “μα καλά, γιατί άφησε ο Κριστιάνο την Αγγλία για την
Ισπανία;” ερώτηση. Το περασμένο καλοκαίρι ήταν ο Γκάρεθ Μπέιλ. Και τώρα ο
Λουίς Σουάρες, ο κατά τεκμήριο παίκτης - ατραξιόν της περσινής Premier
League, που άφησε το Νησί για χάρη της Μπαρτσελόνα. Και προτού σκεφτεί
κάποιο από τα αγγλικά κλαμπ να αντιδράσει ήρθε ένα δεύτερο χτύπημα, αυτό
της επιλογής του Τόνι Κροος, που προτίμησε τη Ρεάλ από την Μάντσεστερ
Γιουνάιτεντ που τον έψηνε ολόκληρο τον χρόνο. Και το “κακό” για τους
Αγγλους τρίτωσε με την επιλογή του Χάμες Ροντρίγκεζ, του παίκτη -
“αποκάλυψη” του Μουντιάλ, που πήρε το 10 της Ρεάλ.
Οι Αγγλοι το σκαλίζουν πολύ για να βρουν πειστικές και ικανοποιητικές
απαντήσεις στο “γιατί”. Φτάνουν να σκέφτονται ότι ο ήλιος νικά τη
βροχή, ότι το δυνατό παιχνίδι της σωματικής δύναμης λειτουργεί
αποτρεπτικά, όπως και η ένταση στον ρυθμό των αγώνων. Ακόμη και την κατά
50% πιθανότητα κατάκτησης τίτλου που έχουν όσοι επιλέγουν Ρεάλ και
Μπαρτσελόνα, σε αντίθεση με τους ποδοσφαιριστές που επιλέγουν ένα
αγγλικό τοπ κλαμπ σε ένα πρωτάθλημα που διεκδικείται από τουλάχιστον 5
ομάδες κάθε χρόνο.
Στην πραγματικότητα το ισπανικό πρωτάθλημα δεν έχει κάνει ούτε τα
πρώτα βασικά βήματα προκειμένου να γίνει όσο ανοιχτό σε διεκδίκηση είναι
το αγγλικό, κι αυτός θα παραμένει πάντοτε ένας σημαντικός λόγος που
διατηρεί την Premier League στην κορυφή της λίστας των πρωταθλημάτων με
την μεγαλύτερη απήχηση. Οσο όμως συνεχίζεται αυτή η άδικη και ασύμφορη
για το ισπανικό ποδόσφαιρο μοιρασιά των τηλεοπτικών εσόδων, η Ρεάλ και η
Μπαρτσελόνα θα εξακολουθούν να είναι μια κατηγορία μόνες τους. Εχουν
καταφέρει να ξεπεράσουν σε επιχειρηματική – ποδοσφαιρική υπεραξία ακόμη
και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Forbes, 16 Ιουλίου),
και δείχνουν ικανές να διατηρήσουν αυτή τη γοητεία που ασκούν στους
κορυφαίους ποδοσφαιριστές του πλανήτη και να συνεχίσουν να τραβούν όλο
και πιο διάσημα και πιο ακριβά πόδια στο πλουσιότερο ποδοσφαιρικό
ντέρμπι του κόσμου. Πηγή: gazzetta.gr
Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου