Πανηγυρίζουμε -ως ελληνικό μπάσκετ- που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος εξελέγη πρόεδρος της Επιτροπής που θα ασχολείται με τις αλλαγές στο καταστατικό του μπάσκετ. Μπορεί να είναι 75 ετών, αλλά για τα επόμενα πέντε χρόνια θα μπορεί να ασχολείται με την… επόμενη μέρα του παγκόσμιου μπάσκετ.
Η εν λόγω Επιτροπή δεν έχει καμία ουσιαστική παρέμβαση στα δρώμενα, αλλά αυτό είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Αλήθεια, υπάρχει τόσο μεγάλη ένδεια παραγόντων ώστε να επιμένουμε να προβάλλουμε ως εξαγώγιμο προϊόν έναν άνθρωπο σε αυτή την ηλικία (όσο μεγάλος παράγοντας κι αν υπήρξε, που υπήρξε για να τα λέμε όλα); Αντιστοίχως και ο Κώστας Ρήγας στα 70 του συνεχίζει να είναι στην Τεχνική Επιτροπή της FIBA.
Ήμουν πιτσιρικάς όταν πρωτογνώρισα τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Τότε στις ένδοξες μέρες του 1987. Η γυναίκα μου ήταν 10 ετών τότε κι οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε μπορεί να ήσασταν… νεογέννητοι. Αν ανατρέξετε στις φωτογραφίες εκείνης της εποχής, θα δείτε έναν μεσήλικα, που όμως συνεχίζει ακόμα να θέλει να διοικεί τον χώρο του μπάσκετ.
Γερός να είναι ο άνθρωπος, να ζήσει χίλια χρόνια, αλλά η "αιωνιότητα" είναι μια αφηρημένη έννοια και σίγουρα δεν έχει να κάνει με παραμονή σε προεδρικούς θώκους.
Ρώτησα, κάποια στιγμή, τον πρώην δήμαρχο του Βύρωνα, Νίκο Χαρδαλιά, γιατί ενώ οι δημοσκοπήσεις τον έβγαζαν από τον πρώτο γύρο, εκείνος επέλεξε να μην διεκδικήσει την ψήφο των συμπολιτών του. "Μετά 12 χρόνια και 4.261 ημέρες, έχοντας ολοκληρώσει το 96% των εξαγγελιών μου, θαρρώ ότι ήρθε η ώρα να κάνω κάτι διαφορετικό". Σημείωση: Ο Νίκος Χαρδαλιάς είναι μόλις 46 ετών!
Δεν είμαι του δόγματος "σκοτώστε τα άλογα όταν γεράσουν", αλλά νισάφι. Είναι άλλο να αποτελεί το μπάσκετ "έργο ζωής" για σένα κι άλλο να θεωρείς ότι θα είσαι ισόβιος πρόεδρος του μπάσκετ. Και δεν έχει να κάνει με προσωπικές "κόντρες", αλλά με την ικανότητα προσφοράς, με το κατά πόσο μπορείς να υπηρετείς το σπορ και να αποτελείς μέρος της λύσης κι όχι του προβλήματος.
Αλήθεια, τί δεν έχει καταφέρει να κάνει σε αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στα ύπατα αξιώματα, σε Ελλάδα και Ευρώπη, και θα το κάνει στη συνέχεια; Και το σινικό τείχος να επιχειρούσε να αναστηλώσει, τώρα έπρεπε να ετοιμαζόμαστε για τα… εγκαίνια.
Από το 1891 που ο Δρ. Τζέιμς Νέισμιθ ανακάλυψε το μπάσκετ μέχρι σήμερα, το 1/3 ο Γιώργος Βασιλακόπουλος διοικούσε το άθλημα! Στα 75, ακόμα και με την αυξητική τάση που έχει το… προσδόκιμο ζωής, θεωρείσαι "γέρος". Τιμημένος; ΝΑΙ! Αλλά γέρος. Και κάποια στιγμή τα "τιμημένα γηρατειά" αποσύρονται, παίρνουν τη θέση τους στην ιστορία, αφήνουν τον χώρο για να έρθουν οι επόμενοι.
Το μπάσκετ χρειάζεται διαρκώς ανανέωση. Και ανανέωση γίνεται με νέους ανθρώπους, με φρέσκιες ιδέες, με μεγαλύτερες αντοχές, με περισσότερη όρεξη. Αυτό πιστεύω εγώ. Αν πάλι εσείς ονειρεύεστε τη στιγμή που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα γιορτάσει τα 100 του χρόνια όχι στη γη, αλλά στην προεδρία της ΕΟΚ (ξαναγράφω, γιατί είναι και κάποια ευαίσθητα θέματα που δεν χωρούν παρερμηνείες, γερός να είναι ο άνθρωπος), τότε απλά έχουμε διαφορετικά όνειρα…*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου