Ανάπτυξη με λογική και σχέδιο, κίνηση, επιθετικούς μπακ, ατομικές προσπάθειες. Στο δεύτερο ημίχρονο σου δινόταν η εντύπωση ότι η πίεση πού θα πάει θα αποδώσει και η μπάλα θα μπει στο τέρμα των Ούγγρων.
Ειδικά στο διάστημα 46’-70’ η Εθνική έπαιζε την αντίστοιχη των Ούγγρων σαν τη γάτα με το ποντίκι. Και κάπου εδώ άρχισε να χύνεται το γάλα. Ο κόουτς θέλοντας να πιέσει περισσότερο έβγαλε στην αρχή τον Λάζαρο κι αμέσως μετά τον Φετφατζίδη. Αυτές τις αλλαγές θα τις ευχόταν σίγουρα ο προπονητής των Ούγγρων. Έγιναν και έφεραν το αποτέλεσμα που προσδοκούσαν οι αντίπαλοι. Κόπηκε ο ρυθμός, μειώθηκε η ένταση, έπαψαν τα ρήγματα από τα πλάγια. Ο Λάζαρος σ’ αυτό το εικοσάλεπτο κι ο Φετφατζίδης σε ολόκληρο το παιχνίδι έκαναν άνω κάτω την ουγγρική άμυνα. Αν δεν είχαν κάποιο πρόβλημα, η αντικατάστασή τους ήταν λάθος. Βεβαίως εμείς κρίνουμε εκ των υστέρων άλλα να! Τι σκοπιμότητα είχε η παραμονή του Κλάους που δεν βρέθηκε σε κανένα ραντεβού με την μπάλα μέσα στην περιοχή τον Κίραλι;
Χωρίς τους κλασσικούς εξτρέμ, ο Κατσουράνης σέντραρε με βαθιές μπαλιές επιστρέφοντας την ομάδα στις εποχές του αναχρονισμού. Σωθήκαμε μάλιστα από την ήττα γιατί ο Ορέστης Καρνέζης είναι αυτός που είναι.
Ναι, είχαμε σημάδια εντυπωσιακής αγωνιστικής ανάκαμψης. Το πιστώνουμε στον Μαρκαριάν, του χρεώνουμε τις αλλαγές, τον εμπιστευόμαστε και συνεχίζουμε…
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου