Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Καλύτερη, αλλά δίχως επιθετικό της προκοπής…!!

Ο Κώστας Μιαούλης σχολιάζει την εμφάνιση της Εθνικής απέναντι στην Ουγγαρία, καταγράφει την βελτίωση, αλλά και την έλλειψη ενός παίκτη σε αυτή την ομάδα που θα κάνει τη μισή φάση γκολ.

Καλύτερη, αλλά δίχως επιθετικό της προκοπής…
Με βάση τα όσα γνωρίζουμε, για τον Σέρχιο Μαρκαριάν, η σημερινή εμφάνιση ήταν αναμενόμενη. Παιδική χαρά, όπως στα προηγούμενα ματς, δεν θα βλέπαμε. Ήμασταν βέβαιοι πως θα παρακολουθήσουμε μια ομάδα που θα παλέψει μέχρι τέλους, που θα δώσει αυτό που μπορεί. Όχι κάτι θελκτικό από άποψη θεάματος, αλλά ειδικά η εικόνα του δευτέρου μέρους, μέχρι να γίνουν οι αλλαγές, όπου ειδικά οι δύο τελευταίες, ήταν παντελώς άστοχες, θεωρώ πως η εικόνα ήταν καλή.

Αυτό που λείπει είναι το θέμα γκολ. Οι πλαγιοκοπήσεις του Τόρο, αλλά και η κάπως βελτιωμένη εικόνα Λάζαρου, αλλά και του Σταφυλίδη (κακός στο πρώτο μέρος) στην επανάληψη, έδωσαν στην ομάδα, την δυνατότητα να μπει στην περιοχή του αντιπάλου.

Εκεί παρουσιάστηκαν κάποιες φάσεις, που με ένα φορ της προκοπής, θα είχαν γίνει γκολ. Ειδικά με το στιλ ποδοσφαίρου που παίζει η Εθνική, με τις συρτές σέντρες στο πρώτο δοκάρι, θεωρώ πως ο Κλάους, θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει πιο αποφασιστικά σε μια περίπτωση, όπως και σε άλλη μία που η σέντρα έγινε από αριστερά. Για μένα, ο φορ που θα είναι το σημείο αναφοράς, αποτελεί το βασικό πρόβλημα γι’ αυτή την ομάδα, που έτσι κι αλλιώς ξέρουμε πως δεν θα βγάλει και ένα…τσούρμο φάσεις.

Επιπλέον το πρόβλημα με το γκολ, είναι φυσιολογικά και ψυχολογικό. Μια ομάδα, που δεν θα μπορέσει εύκολα να ξεπεράσει την τραγική εκκίνηση και που βασικά δεν μπορεί να βρει τον δρόμο προς την εστία. Όμως όσο δεν υπάρχει λύση μπροστά, δύσκολα μπορεί αυτή η ομάδα, όσο καλά και να παίξει κι όσες φάσεις και αν βγάλει, να πάρει ένα αποτέλεσμα της προκοπής. Ρεαλιστικά η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη, είμαστε με το…1.5 πόδι εκτός, αλλά ο Μαρκαριάν, θα παλέψει να βγάλει από τη… μύγα ξύγκι.

Μοναδική παραφωνία, ήταν οι αλλαγές στο τέλος. Κατά τη διάρκεια του ματς, υποστήριζα πως μια ομάδα που πατούσε καλά στο γήπεδο, δεν χρειαζόταν αλλαγές, εκτός αν συνέτρεχε λόγος. Ο Λάζαρος που ήταν βελτιωμένος στο β’ μέρος, δεν έπρεπε να βγει, ούτε ο Φετφατζίδης αν δεν συνέτρεχε λόγος. Το ηρωικό με τις γιόμες, του ξεκούραστου Κατσουράνη, μόλις μπήκε, αδικεί κατάφορα την εμφάνιση της Εθνικής σε αυτό το ματς. Προκειμένου να βλέπουμε, γιόμες, καλύτερα να μέναμε με τους ίδιους 11 και κουρασμένοι.

ΥΓ: Χάλι ο Σάμαρης, ο Κλάους που γκρίνιαζε γιατί δεν πήγε Μουντιάλ, νομίζω πως δεν δικαίωσε…την γκρίνια του. *Πηγή: sport-fm.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: