Για να κάνεις υπερβάσεις, ειδικά σε τέτοιου είδους ματς, χρειάζεσαι άσους στο μανίκι και ο Παππάς προσφέρεται σαν... μπαλαντέρ. Το 'κανε απέναντι στη Ρεάλ, το επανέλαβε κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και ουσιαστικά έδωσε στον Ιβάνοβιτς αυτό το «κάτι παραπάνω» που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να πιστέψει ότι μπορεί στη διάρκεια ενός αγώνα.
Ο Παππάς δεν έχει απλά το ένστικτο του δολοφόνου, αλλά διαθέτει ταυτόχρονα και το κίνητρο των μεγάλων αγώνων. Το γεγονός ότι «έβγαλε μάτια» απέναντι σε δύο από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρωλίγκα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Η ψυχραιμία, η σιγουριά, το «παγωμένο» βλέμμα, με τα οποία πήγε στις τέσσερις τελευταίες βολές είναι στοιχείο των παικτών που έχουν τα χαρακτηριστικά για να γίνουν ηγέτες και ο Παππάς αυτή την στιγμή διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, πέραν της σταθερότητας που θα πρέπει να την αποκτήσει με τον καιρό.
Συγκριτικά με τα δύο πρώτα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός διέθετε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, είχε πάρει την απόφαση πως θα ζήσει ή θα πεθάνει από τα 6,75μ. και ταυτόχρονα πήρε το αντίστοιχο ρίσκο να χάσει από τα μακρινά σουτ της ΤΣΣΚΑ κι όχι από το inside game των Ρώσων. Δυσκόλεψε πολύ την πάσα κοντά στο καλάθι του, είδε τον Τεόντοσιτς να θυμίζει τον... παλιό, καλό Μίλος κι όσο διατηρούσε προβάδισμα στο σκορ, τόσο περισσότερο πίστευε ότι μπορεί.
Τα δύο μεγάλα τρίποντα του Αντώνη Φώτση, ακόμη περισσότερο αυτό του Μαυροκεφαλίδη, ήταν ενδεικτικά της ψυχολογίας που διάθετε ο Παναθηναϊκός, ενώ το συνολικό 16/31 στα τρίποντα είναι χωρίς αμφιβολία το στοιχείο που τελικά χάρισε τη νίκη στους «πράσινους» που κατάφεραν να πάνε το ματς σε υψηλό σκορ και τελικά να το πάρουν. Με την υπεροπλία που έχει η ΤΣΣΚΑ κοντά στο καλάθι, δεν θα μπορούσαν να ψάξουν κάτι διαφορετικό, με δεδομένο μάλιστα ότι ο Μπατίστα έμοιαζε να το σκέφτεται πολύ, μετά τις δύο πρώτες τάπες που δέχτηκε από τα ρωσικά «θηρία».
Η εμφάνιση και η νίκη του Παναθηναϊκού προστίθεται στις φετινές ευρωπαϊκές υπερβάσεις του. Απέναντι σε μια πολύ καλύτερη ομάδα που διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά του φαβορί, οι «πράσινοι» πέτυχαν ήδη μια νίκη, πάνε για μια δεύτερη κι ακόμη κι αν δεν την πάρουν, δεν μπορεί να τους πει κανείς τίποτα. Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν έχει σχέση μ' αυτή την ΤΣΣΚΑ και το γεγονός αυτό καθιστά μεγάλη επιτυχία την υπέρβασή του.
Από 'κει και πέρα, σήμερα που... κυκλοφορούν τα μονά θα εμφανιστούν αυτοί που είναι υποστηρικτές του Ιβάνοβιτς κι όχι αυτοί που τον περιμένουν ανά πάσα στιγμή στη γωνία. Η άποψή μου είναι καταγεγραμμένη και δεν την αλλάζω, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα αυτού ή του επόμενου αγώνα. Για το υλικό που έχει στα χέρια του ο Ιβάνοβιτς έχει πετύχει απόλυτα τον ευρωπαϊκό στόχο της ομάδας του. Οπως οι περισσότεροι προπονητές της πρώην γιουγκοσλαβικής σχολής, έτσι κι αυτός έχει τις δικές τους εμμονές, παίρνει αποφάσεις που πολλές φορές σηκώνουν κουβέντα (π.χ. Λαουάλ), αλλά ο συνολικός απολογισμός είναι θετικότατος.
Επαναλαμβάνω, θυμηθείτε τι λέγατε οι περισσότεροι από 'σας, όταν ξεκινούσε η χρονιά, πόσοι πιστεύατε ότι αυτός ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να φτάσει στους «8» και πόσοι θα ποντάρατε τα λεφτά σας για τουλάχιστον ένα τρόπαιο στη φετινή σεζόν.
Κι αν θεωρούσατε πως τα λόγια του Διαμαντίδη, όταν ξεκινούσε η σεζόν και μιλούσε για πρόκριση και μόνο στους «16», ήταν υπερβολές, διαβάστε αυτά που είπε σήμερα για να αντιληφθείτε πόσο διαφορετικά είναι τα όνειρα ενός οπαδού από τον ρεαλισμό ενός παίκτη που αντιλαμβάνεται ποια είναι τα όρια του «θέλω» και του «μπορώ».
«Θεωρώ πως έχουμε κάνει υπέρβαση. Το πλάνο το ξέρετε. Εντάσσονται παιδιά στην ομάδα που παίζουν σε υψηλό επίπεδο. Κάναμε σκληρή δουλειά για να φτάσουμε στους "8" και αντιμετωπίζουμε μια καλή ομάδα. Θα παλέψουμε για ότι μας ανήκει. Αν είναι καλύτερη η ΤΣΣΚΑ, θα χάσουμε. Σίγουρα η ομάδα χρειάζεται κορμό Ελλήνων παικτών με παιδιά που θα μονομαχούν. Πρέπει να στηριχθεί η προσπάθεια και ας έχει επιπτώσεις σε τίτλους. Πρέπει να φτιάξει το μέλλον της η ομάδα» ήταν τα λόγια του αρχηγού κι αυτό το «πρέπει να στηριχθεί το μοντέλο, ακόμη κι αν έχει επιπτώσεις σε τίτλους» θα πρέπει να το κρατήσετε άπαντες και να το σκέφτεστε κάθε φορά που είστε έτοιμοι να ξεφωνήσετε τον προπονητή, ακόμη κι αν διαφωνείτε με το πλάνο και είστε της άποψης πως ο Παναθηναϊκός πρέπει πρώτα και πάνω απ' όλα να κατακτά τίτλους.
Υ.Γ1: Δεν ξέρω αν είναι οι τίτλοι, αν είναι οι μεγάλοι παίκτες που έχουν περάσει, αν είναι το γεγονός πως ο κόσμος έχει χορτάσει μεγάλες στιγμές, αυτό που ξέρω είναι πως η πλειοψηφία του κόσμου του Παναθηναϊκού, ειδικά αυτοί που αποκαλούνται «μπασκετικοί», έχουν μάθει να σέβονται αυτούς που έχουν προσφέρει. Το πολύ ζεστό χειροκρότημα στον Ιτούδη ήταν μία ακόμη απόδειξη και μακάρι αυτή η έννοια του «σεβασμού» να μη χαθεί ποτέ από την «πράσινη» εξέδρα του ΟΑΚΑ, ακόμη κι αν αύριο, μεθαύριο οι τίτλοι δεν έρχονται σε τόσο συχνή βάση.
Υ.Γ2: Ο «μεγάλος» θα 'ναι πάλι εκεί... Το κατάφερε κι αυτό ο Ομπράντοβιτς, να πάει δηλαδή τη Φενέρ στο φάιναλ φορ και μάλιστα με «σκούπα» απέναντι στη Μακάμπι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου