Γράφει ο Άρις Νικολάκης
Η αλήθεια είναι πως, η πρωτιά στα πλέι οφ δεν χωρά στις
διαστάσεις αυτού του ρόστερ του ΠΑΟΚ. Δε το λέμε εμείς. Τα αποτελέσματα
του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ το λένε. Αυτοί οι παίκτες τόσο μπορούν, τόσο
κάνουν. Ορισμένοι δε, δεν έχουν συνειδητοποιήσει σε ποια ομάδα και για
ποιον κόσμο παίζουν. Τα λέγαμε και χθες, σχετικά στη «Μ» επί του
θέματος...
Με λίγα λόγια; Ουκ αν λάβοις, παρά των μη εχόντων!
Η «λευκή ισοπαλία» με τον Αστέρα είναι άκρως αδικαιολόγητη για τον
ΠΑΟΚ. Δεν αποτελούν δικαιολογίες για τους γηπεδούχους μήτε οι απουσίες,
μήτε τα δοκάρια (αν και ο αριθμός τους είναι ασυνήθης), μήτε η αντίσταση
των φιλοξενουμένων. Όταν μάλιστα, επί ημέρες όλοι – όλοι ανεξαιρέτως
στον ΠΑΟΚ – μιλούν για τον «νυν υπέρ πάντων αγώνα» και πράττουν ανάλογα
όταν στην διάρκεια του; Δεν χωρά αμφιβολία πως αυτό το ρόστερ του ΠΑΟΚ
δεν αντέχει το βάρος υψηλών στόχων.
Ακόμη και κάτω από μη αντίξοες συνθήκες, όπως ήταν οι συνθήκες στο
τελείωμα του Πρωταθλήματος κι είναι στο ξεκίνημα των πλέι οφ, αυτό το
ρόστερ του ΠΑΟΚ λυγίζει. Κι εδώ ακριβώς επιτρέψτε μας, να επιμείνουμε: Ο
ΠΑΟΚ πληρώνει τα πλείστα όσα και μέγιστα λάθη έπραξαν διοικητική και
τεχνική ηγεσία της ΠΑΕ – υπό την ενοχή και φυσικά, συνενοχή του Ιβάν
Σαββίδη – στην διαμόρφωση του…
Χθες πάντως, στην Τούμπα όλα ήταν κατ’ ευχήν. Η ΠΑΕ ανακοίνωσε την
επιστράτευση του Πάμπλο «Τσε» Γκαρσία. Την αναφέραμε πολλάκις τις
προάλλες από τούτη εδώ τη γωνία της φιλόξενης «Μ». Ήταν η καλύτερη
κίνηση της στην (κατά πως φαίνεται) χειρότερη περίοδο του ΠΑΟΚ. Ήταν
εκεί κι ο Λίνο Άλβες. Πόλοι έλξης αμφότεροι του ενδιαφέροντος των φίλων
του «δικέφαλου». Είχε και κόσμο τη Τούμπα. Δεν καταγράφθηκε πλημμύρα.
Καταγράφθηκε προσέλευση. Ως ελάχιστο δείγμα απόδοσης τιμής στον Ιβάν
Σαββίδη για τη λύτρωση της ΠΑΕ από τα χρέη (την ομηρία) στο Δημόσιο. Κι
αυτός όμως… Ο «τσάρος» της Τούμπας, δεν άντεξε την κατάσταση. Δεν πήγε
στον πάγκο μεσούντος του αγώνες και μετά τη λήξη του στα αποδυτήρια για
δώσει συγχαρητήρια…
Δεν ήταν κακή η συνέχεια μετά το ωραίο ξεκίνημα με τους δυο
λατρεμένους βετεράνους πλέον, του «δικέφαλου». Προσπάθησε ο ΠΑΟΚ. Όσο
μπορούσε, προσπάθησε. Αποτέλεσμα; Μηδέν από μηδέν, μηδέν. Δηλαδή, ήταν
κακό το τέλος. Ήταν και στραβό το κλήμα, το έφαγε κι …η ατυχία με τα 3
δοκάρια. Να το λέμε ως αιτιολογία κι ουχί ως δικαιολογία!
Το 0-0 προκάλεσε νέο κύμα απογοήτευσης. Και στον κόσμο αλλά – πολύ
φοβόμαστε – αυτή τη φορά και στην ομάδα. Αν κι έχει περιθώριο ανατροπής ο
ΠΑΟΚ. Ελάχιστο μεν αλλά έχει δε. Θεωρητικά. Ήτοι στα λόγια. Τα ψεύτικα
τα λόγια, τα μεγάλα προπονητών και παικτών του. Τα ακούσαμε και θα τα
ακούμε πάλι, όσο μαθηματικά διαφαίνεται αχνό, περιθώριο ανατροπής.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δευτέρα 25 Μαΐου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου