Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Οι 431 μέρες του Άλαν Πουλίδο!!

Ο Διονύσης Δελλής γράφει για το ταξίδι του Άλαν Πουλίδο από το Μεξικό και την Τίγκρες, στον Πειραιά και τον Ολυμπιακό.
Τρίτη 29 Απριλίου 2014, Φάληρο: Η τελευταία συνέντευξη Τύπου της σεζόν και ταυτόχρονα η πρώτη της... επόμενης. Για τον Ολυμπιακό, αλλά και για τον Μίτσελ, που μόλις λίγες ώρες νωρίτερα, είχε συμφωνήσει για την επέκταση της συνεργασίας του, με τους Ερυθρόλευκους.
ADVERTISEMENT
Δεν ήταν το καλύτερο timing. Μόλις λίγες ημέρες μετά τον ημιτελικό της Τούμπας και τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ. Και τέλος πάντων δεν φαίνονταν στον ορίζοντα ότι ο κόουτς των Ερυθρόλευκων θα άνοιγε κουβέντα για μεταγραφικές υποθέσεις σε εκείνη τη συνάντηση με τους δημοσιογράφους. Το έκανε όμως. Μάλιστα «έδωσε» στα media ένα “όνομα”. Εντελώς ασυνήθιστο για τον ίδιο. Μια υπόθεση που εξελίσσονταν, την έφερε σε κοινή θέα. Είχε ήδη γραφτεί στα ψιλά, διότι ένας μάνατζερ το έλεγε στο Μεξικό. Δεν είναι όμως το ίδιο από το να ακούς τον ίδιο τον Μίτσελ να ανακοινώνει ότι «Μιλάμε με τον Πουλίδο». Με ποιον;
Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015, Φάληρο: Μόλις... 431 ημέρες μετά. Οι δώδεκα λέξεις της ανακοίνωσης. «Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοινώνει την απόκτηση του διεθνή Μεξικανού ποδοσφαιριστή Άλαν Πουλίδο». Ο επίλογος στον πρώτο «κύκλο» μιας ποδοσφαιρικής σαπουνόπερας που σπατάλησε ήδη 10.344 ώρες πριν μας βάλει στο ίδιο το παιχνίδι. Διότι επί της ουσίας: Τώρα αρχίζει η πραγματική σχέση των Ερυθρολεύκων με τον 24άχρονο φορ. Και άραγε θα τα έμαθε τα νέα ο Μίτσελ, που συχνά-πυκνά τους μήνες που ακολούθησαν συνέχισε να κάνει δημόσιες αναφορές για τον διεθνή επιθετικό; Εκείνο το «περιμένουμε τον Πουλίδο» του περασμένου καλοκαιριού το είχε κάνει να ακούγεται σαν ανέκδοτο ο Ισπανός έπειτα από κάθε φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας.
Τι έγινε σε αυτούς τους 16 μήνες; Χαμός. Από πού να το πιάσεις και που να το αφήσεις; Σενάριο για το Hollywood. Πλαστογραφία στο συμβόλαιο του ποδοσφαιριστή, ειδικοί γραφολόγοι να εξετάζουν μια υπογραφή, μυστικά ταξίδια από τη μια άκρη του κόσμου ως την άλλη. «Απειλές» σε μια πόλη όπως το Μοντερέι που όσοι ξέρουν λένε ότι εκει δεν είναι και τόσο εύκολο για «επαναστάσεις» του στιλ «μόνος μου και όλοι σας». Δικηγόροι που δεν ήξερες ποιον υπερασπίζονταν και ποιον κατηγορούσαν, μάνατζερ που τα «έχωναν» στον πελάτη τους, λες και τους είχαν προσλάβει οι απέναντι.
Έπειτα μια οικογενειακή διαφυγή (ή μήπως... απόδραση), ως την Ιταλία. Ένας δικαστικός αγώνας που έφτασε ως το CAS. Διαδοχικές ήττες. Απογοήτευση για τους μήνες που περνούσαν, για ένα νέο άνθρωπο, με φιλοδοξίες για καριέρα, που με μια απόφαση όχι «συνηθισμένη», έβλεπε ένα ολόκληρο σύστημα να σηκώνειται απέναντι του. Πολλά δεν έχουν ειπωθεί για αυτή την ιστορία. Πάρα πολλά. Για την... ροκ επιλογή ενός ποδοσφαιριστή που σήμερα ξέρει ότι δεν είναι απλό να επιστρέψει στο ίδιο του το σπίτι.
Θα μπορούσε σε αυτό το διάστημα να τα έχει βρει με την Τίγκρες και δύο και τρεις φορές. Θα μπορούσε να έχει ξανά μια θέση στην εθνική ομάδα του Μεξικό. Ακόμη και τις τελευταίες ημέρες όταν «κλείδωνε» η ελευθερία του, προέκυπταν προτάσεις από την πατρίδα του. Δεν το έκανε όμως... Προτίμησε να βρεθεί στην Λιβαδειά, εκείνος, ποδοσφαιριστής με χρηματιστηριακή αξία 6-7 εκατ. ευρώ, παρά να επιστρέψει και να κάνει το χατίρι στον Άλαν Ροντρίγκες και στον Μιγκέλ Άνχελ Γκάρσα να νοιώσουν νικητές. Έπαιξε το χαρτί του, ως το τέλος. Και δικαιώθηκε. Ακόμη και από φωτιά σε αεροπλάνο γλίτωσε την περασμένη Τρίτη. Για να πάρει αυτό που ήθελε: 431 μέρες μετά, δικαιώθηκε.
Μένει να δούμε αν άξιζε τον κόπο. Για τους Ερυθρόλευκους. Ποδοσφαιρικά. Αγωνιστικά. Αν πρόκειται για μια αληθινά εύστοχη μεταγραφή, που μπορεί να δώσει στον Ολυμπιακό το «παραπάνω» στην επίθεση. Για τον ίδιο τον Άλαν δεν τίθεται θέμα: Προφανώς άξιζε. Ότι προηγήθηκε είναι μια ιστορία που δεν την έχει για να την διηγείται, ο οποιοσδήποτε. Την ιστορία κάποιου που το έβαλε πείσμα να φύγει από το Μεξικό για να πάει μόνος του ως την Ελλάδα...

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: