Η ομάδα του είχε κερδίσει δίκαια, φτάνοντας τις 7 σερί νίκες επί των μισητών αντιπάλων. Με 29 βαθμούς μετά από 12 αγωνιστικές και 35 γκολ είναι το δεύτερο καλύτερο ξεκίνημα στην ιστορία της. Μόνο τη σεζόν 2011-12 τα είχε πάει καλύτερα. Και όχι μόνο αυτό. Μόλις μία ομάδα στην ιστορία της Bundesliga είχε περισσότερους βαθμούς σε αυτό το σημείο και βρισκόταν στη 2η θέση. Η Λεβερκούζεν τη σεζόν 2001-02 με 30. Τότε, η Μπάγερν βρισκόταν στην κορυφή με 31 βαθμούς, όμως στο τέλος εκείνη που πανηγύρισε τον τίτλο ήταν η Μπορούσια...
«Η εποχή των ηρώων», ήταν ο τίτλος του Spox, καθώς ο Καγκάβα άνοιξε το σκορ με το κεφάλι (!), ο Γκίντερ κάνει απίστευτα πράγματα και έχει λιγότερες ασίστ μόνο από τον Ντάγκλας Κόστα, ενώ ο Ομπαμεγιάνγκ σκόραρε και πάλι, στέλνοντας και το μήνυμά του. «Boom! Do you remember», έγραφε το μπλουζάκι, που έδειξε σε ολόκληρο τον πλανήτη μετά το 3-1.
«Έπρεπε να πάω ξανά στα αποδυτήρια, για να το βάλω, καθώς ο προπονητής δε μου είχε δώσει την άδεια, γνωρίζοντας ότι θα πάρω κίτρινη κάρτα στον πανηγυρισμό», αποκάλυψε ο Γκαμπονέζος, που έχει σκοράρει σε όλα τα εντός έδρας ματς της Ντόρτμουντ και μαζί με τον Λεβαντόφσκι προσπαθούν να καταρρίψουν κάθε ρεκόρ, έχοντας 14 γκολ στις 12 πρώτες αγωνιστικές.
Πέραν του ότι είναι η καλύτερη επίδοση στον 21ο αιώνα, είναι και η καλύτερη για την Μπορούσια μετά τον Μάνφρεντ Μίλερ από τη σεζόν 1980-81! «Είναι κάτι που είχαμε σχεδιάσει με τον Μάρκο». Ο τελευταίος ήταν ο μεγάλος απών και σε αυτόν αφιέρωσε τη νίκη ο Ομπαμεγιάνγκ, καθώς μαζί πέρυσι είχαν πανηγυρίσει για πρώτη φορά σαν Μπάτμαν και Ρόμπιν στη νίκη επί της Σάλκε με 3-0.
Ο Τούχελ ρωτήθηκε στη συνέντευξη τύπου για την ανυπακοή του παίκτη του. «Ναι, δεν πρέπει να το ξανακάνει», είπε αυστηρά. «Μόνο στα εντός έδρας ματς με την Σάλκε. Ίσως και στο εκτός, αν έχει καλή δικαιολογία», ολοκλήρωσε χαμογελώντας. Η Μπορούσια βρίσκεται στο -5 από τη διαστημική Μπάγερν, που έχει κάνει ρεκόρ βαθμών σε αυτό το σημείο της σεζόν. Και αυτό, από μόνο του είναι κολακευτικό.
«Δεν είμαστε ονειροπόλοι», τόνισε ο τεχνικός διευθυντής, Μίχαελ Τσορκ, όταν ρωτήθηκε για τις ελπίδες της ομάδας του για τον τίτλο. Η δήλωση επιδέχεται διαφορετικών ερμηνειών. Μοιάζει με λευκή πετσέτα στην ανωτερότητα των Βαυαρών ή με mind games. Όχι τόσο για τους πρωτοπόρους, που εδώ και καιρό ζουν στο δικό τους πλανήτη, αλλά για τους ίδιους τους Βεστφαλούς, που μετά την καταστροφική περσινή σεζόν έχουν μάθει να είναι πιο ταπεινοί. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ίσως από την άλλη, απλά να αποτυπώνει την πραγματικότητα. Όπως και να έχει η ντόρτμουντ είναι «best of the rest», όπως το έθεσε ο Matthias Dersch στη Ruhr Nachrichten.
Η τελευταία διέκρινε το πιο σημαντικό συστατικό της φετινής επιτυχίας: η δίψα για διάκριση, το κίνητρο. Από την πρώτη του ημέρα στο γραφείο ο Τόμας Τούχελ έχει έναν στόχο: να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα στην ομάδα. Την «Atmosphere of Greatness», όπως την ονόμασε. Την «ατμόσφαιρα του μεγαλείου». Θέλει οι παίκτες του να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση και την ανωτερότητα των μεγάλων αντιπάλων τους στο πρωτάθλημα: της Μπάγερν.
Και αυτό πάει πακέτο με το ρίσκο. Κάτι που κόστισε δύο γκολ στο ντέρμπι, καθώς Χούμελς και Σμέλτσερ προσπάθησαν να κάνουν το παραπάνω, αφήνοντας ακάλυπτη την άμυνα. Αλλά δεν πειράζει. «Ο Χούμελς θα πρέπει να συνεχίζει να παίζει τόσο ψηλά. Είναι από τα δυνατά του σημεία και χρειάζεται θάρρος, για να το κάνει», σχολίασε ο Τούχελ, που πάντως περίμενε περισσότερα στο δεύτερο γκολ των βασιλικών μπλε. «Στο 3-2 ο Σωκράτης μπορεί να αμυνθεί καλύτερα».
Από την άλλη πλευρά, ο Αντρέ Μπράιτενραϊτερ απλά επιβίωσε στο πρώτο του ντέρμπι. Είδε την ομάδα του να παίζει καλύτερα σε σχέση με τα προηγούμενα ματς και επιτέλους τους παίκτες του να δείχνουν πάθος. «Μπορούμε να φύγουμε με το κεφάλι ψηλά», τόνισε ο τεχνικός της Σάλκε στη συνέντευξη τύπου μετά το ματς. Και ισχύει.
Το θετικό είναι ο τεχνικός των βασιλικών μπλε είχε πλάνο για την άμυνα. Το κακό ότι δεν είχει κανένα για την επίθεση, ακολουθώντας τυχοδιωκτική τακτική, με στόχο να εκμεταλλευτεί τα λάθη των γηπεδούχων. Σανέ και Χούντελαρ τα κατάφεραν, με τον Ολλανδό να σκοράρει και πάλι μετά από 420 λεπτά. Η Σάλκε, όμως, δεν είναι θέση ακόμα και με τις απουσίες που είχε να παίξει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Με το δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί, όλα δείχνουν ότι θα παλέψει μέχρι το τέλος για μία θέση στην 4άδα, με τις πιθανότητες να μην είναι αυτή τη στιγμή υπέρ της. Τα θετικά, πάντως, ήταν αρκετά και η γενικότερη εικόνα, δεδομένων των συνθηκών, καλή.
Τη στιγμή που η Ντόρτμουντ έχει βρει τους... σούπερ ήρωές της, η Σάλκε ψάχνει τους δικούς της. Οι υποψήφιοι είναι αρκετοί. Χούντελαρ, Σανέ και Φέρμαν μπορούν να την πάρουν στις πλάτες της. Και όταν θα μπορούν να κρίνουν παιχνίδια σαν και αυτό, τότε οι βασιλικοί μπλε θα ξέρουν ότι έχουν περάσει στο επόμενο επίπεδο. Μέχρι τότε και μέχρι να βρεθούν τα τρωτά σημεία της Μπάγερν, οι δύο εχθροί θα αρκούνται σε αυτό που έγραφε ένα από τα πανό στο Signal Iduna Park. «Ein Derbysieg ist so wie die Meisterschaft», «μία νίκη σε ντέρμπι είναι σαν το πρωτάθλημα».
Ο Τόχμας Τούχελ έχει φέρει ξανά τους νικητές στο προσκήνιο για τους σωστούς λόγους. «Η Ντόρτμουντ είναι και πάλι σέξι», όπως έγραψε ο Thomas Hennecke στο Kicker (μου άρεσε τόσο, που το έκλεψα για τίτλο χωρίς ενδοιασμούς)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου