Αναλυτικά η συνέντευξη του Πάνου Μπιτσαξή στο Goal. Τι βρήκατε στη ΓΓΑ όταν αναλάβατε τα καθήκοντά σας;
«Πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που οδήγησε τη ΓΓΑ να χρωστά χρόνια ατελείωτα τις επιχορηγήσεις του σωματειακού αθλητισμού και να οδηγεί το σύνολο του ελληνικού αθλητισμού σε κατάρρευση. Θα πρέπει να εξηγήσουμε πού πήγαν τα χρήματα και ποιες ήταν οι προτεραιότητες που υπήρξαν. Αν δεν το κάνουμε, δεν θα γίνει αντιληπτό γιατί δυσκολευόμαστε αυτή την περίοδο και γιατί αγωνιζόμαστε ευρώ προς ευρώ να κρατήσουμε σε τάξη και κανονική λειτουργία το ελληνικό αθλητικό κίνημα.
Η πρώτη εικόνα που αντικρίσατε δηλαδή ποια ήταν;
«Διαχρονικές δομές πελατειακού κράτους που έπρεπε με αποφασιστικότητα να σπάσουν».
Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού;
«Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Ο ελληνικός αθλητισμός θα επιβιώσει, θα ακμάσει και θα ανθίσει σε όλα τα επίπεδα γιατί τον στηρίζουν η αγάπη και η θέληση του ελληνικού λαού. Αυτό μπορεί να τον κρατήσει όρθιο. Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, έχει τα πάντα χωρίς να στοχεύει αναγκαστικά στις νίκες, αλλά στη χαρά της άθλησης και της αθλητικής προσπάθειας. Εμείς κινούμαστε προς μία κατεύθυνση στην οποία πολιτικά και ουσιαστικά καλούμαστε σταδιακά να κάνουμε πράξη την προγραμματική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ ότι ο αθλητισμός δεν ανήκει στους πλούσιους, στους ισχυρούς και στους παράγοντες, αλλά είναι δημόσιο αγαθό και ανήκει σε όλους τους Ελληνες πολίτες. Αυτή η απλή εντολή του ελληνικού λαού καθοδηγεί όλες μας τις πράξεις».
Τι θα θέλατε να έχετε πετύχει όταν θα φύγετε από τη θέση του γγΑ;
«Να έχουμε περάσει από το πελατειακό κράτος στον εθνικό αθλητικό σχεδιασμό που θα στηρίζεται στις βαθύτερες αξίες που κληροδοτούν η ελληνική παράδοση, ο καθαρός και ειρηνικός αθλητισμός, ο αθλητισμός για όλους».
Είπατε για καθαρό αθλητισμό, είστε ευχαριστημένος με τα βήματα που έχουν γίνει στη μάχη κατά του ντόπινγκ;
«Εκτός από την ιδεολογική πλευρά του ζητήματος, που έχει ξεκαθαριστεί πλήρως, μακριά από εμάς η μεταλλιολαγνεία και η οποιαδήποτε σκέψη να διαπραγματευόμαστε επιτυχίες που γίνονται με μέσα που δεν ανήκουν στο πεδίο του ευ αγωνίζεσθαι και του καθαρού αθλητισμού. Παραλάβαμε ένα μηχανισμό στα όρια της διάλυσης και προχωράμε βήμα βήμα με τη συγκρότηση του ΕΣΚΑΝ με ανεξάρτητη μορφή, με την επαναλειτουργία του ΕΚΑΕ έπειτα από έξι χρόνια και με την πληρωμή των δειγματοληπτών, που ήταν 17 μήνες απλήρωτοι».
«Να αποδείξουν τη φερεγγυότητα»
Ο κ. Μπιτσαξής έχει αναλάβει και τη διεκπεραίωση της αποστολής των ύποπτων να έχουν στηθεί για το στοίχημα αγώνων σύμφωνα με τους φακέλους της UEFA και, όπως λέει, το ποδόσφαιρο θα πρέπει να αποδεικνύει καθημερινά τη φερεγγυότητά του.
Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από τη δημοσιοποίηση των ύποπτων αγώνων;
«Μελετάμε δύο ερωτήσεις στη Βουλή. Δεν έχουμε δώσει τους φακέλους στη δημοσιότητα λόγω του τεκμηρίου της αθωότητας και του γεγονότος ότι περιέχουν στοιχεία που δεν υπερβαίνουν τις απλές ενδείξεις και τις υπόνοιες. Ο κοινοβουλευτικός όμως έλεγχος αποτελεί εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας. Το αν θα δοθούν ή όχι οι φάκελοι στη Βουλή είναι ένα θέμα που θα αποφασιστεί από τον υπουργό Πολιτισμού».
Γνωρίζετε για τέταρτο φάκελο;
«Οχι, δεν γνωρίζω τίποτα, το διαβάζω στις εφημερίδες».
Η δική σας αίσθηση για αυτήν την υπόθεση ποια είναι;
«Οσο η υπόθεση εξελίσσεται και η σκιά εξακολουθεί και βαραίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο, ανακύπτει γενικότερα το ζήτημα του ''είναι'' και του ''φαίνεσθαι'' της φερεγγυότητας των πρωταθλημάτων. Οι διοργανώτριες αρχές οφείλουν να προσέχουν και το ''είναι'' και το ''φαίνεσθαι'' με κάθε τρόπο».
Πιστεύετε ότι είναι φερέγγυα τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα στην Ελλάδα;
«Η ειλικρινής απάντηση είναι ότι η φερεγγυότητα των ελληνικών πρωταθλημάτων είναι μέγεθος που πρέπει να κατακτάται καθημερινά και έχει πολλά να κάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο προς την κατεύθυνση που επιβάλλεται έτσι ώστε ο απλός φίλαθλος να έχει την αίσθηση ότι τα πρωταθλήματα είναι φερέγγυα. Η τυχόν αφερεγγυότητα προκύπτει από δηλώσεις των ίδιων των παραγόντων που αμφισβητούν τη φερεγγυότητα των πρωταθλημάτων. Πολλά πρέπει να γίνουν για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στη φερεγγυότητα των πρωταθλημάτων και ειδικά στη Β’ Εθνική».
Πόσο κοντά είμαστε στο να επιστρέψουν οι οικογένειες στο γήπεδο;
«Δυστυχώς δεν είμαστε ακόμη κοντά. Εχω πει δημόσια πως, αν είχα μικρά παιδιά, δεν θα τα άφηνα να πάνε στο γήπεδο».
Τελικά πόσο εύκολο είναι να καταπολεμηθεί η βία;
«Δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά είναι βέβαιο ότι θα περιοριστεί και θα εξαλειφθεί τελικά μέσα από τους αθλητικούς χώρους αν συστρατευθούν οι υγιείς δυνάμεις του αθλητισμού, που αριθμητικά υπερτερούν. Αρκεί να βρουν τον τρόπο να συνεννοηθούν για να ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα, τουλάχιστον στα επεισόδια μεγάλης κλίμακας».
Το επόμενο βήμα για την καταπολέμηση της βίας ποιο θα είναι;
«Αυτή την ώρα ο λόγος είναι στην ΕΠΟ, που κινείται σε σωστή κατεύθυνση με τρόπο σταθερό. Η βούληση του κ. Πιλάβιου είναι να συμβάλλει ουσιαστικά στην κατεύθυνση της καταπολέμησης της βίας. Τελείωσε ένας λεπτομερής και σε βάθος διάλογος με το συντεταγμένο ποδόσφαιρο. Αναμένουμε κινήσεις προς την κατεύθυνση ενός αυστηρού πειθαρχικού κώδικα που θα πρέπει να κινείται σε τέσσερις άξονες: να ανταποκρίνονται οι ποινές και να έχουν λογική σχέση με την έκταση των επεισοδίων, πρέπει να είναι χρηματικές και βαθμολογικές και σε οριακές περιπτώσεις ακόμη και υποβιβασμός ομάδων που έχουν ροπή και σταθερή έξη σε επεισόδια μεγάλης κλίμακας. Συντεταγμένο πλαίσιο για οργανωμένη μετακίνηση οπαδών, η απαγόρευση ήταν ένα μέτρο έκτακτων συνθηκών και βοήθησε γιατί απέτρεψε πολλά γνωστά και άγνωστα. Πρέπει να βρεθεί πλαίσιο για να μετακινούνται οι φίλαθλοι χωρίς να δημιουργούνται επεισόδια και, αν δημιουργούνται, την ευθύνη να έχουν οι ομάδες. Το τρίτο είναι η αξιόπιστη αθλητική Δικαιοσύνη και σε αυτό θα πρέπει να συμβάλλουμε και εμείς ως πολιτεία με υιοθέτηση συστήματος με το οποίο στα δικαιοδοτικά όργανα να πλεονεκτούν έμπειροι δικαστικοί, τακτικοί ή συνταξιούχοι. Το τέταρτο ζήτημα, που είναι πολύ βασικό, είναι το πλαίσιο διακοπής ή αναβολής αγώνα όταν κυοφορούνται επεισόδια μεγάλης κλίμακας».
Ο γγΑ επαναλαμβάνει για μία ακόμη φορά πως η μεγάλη ευθύνη για τη βία ανήκει στις ΠΑΕ.
«Ενα ποσοστό είναι η βία που παράγεται ενδογενώς από την κρίση του συστήματος, την οικονομική κρίση, τα ναρκωτικά, τα νεανικά αδιέξοδα και τα κοινωνικά προβλήματα που αποτελούν μία από τις αιτίες της βίας που τη χαρακτηρίζουμε ενδογενή» αναφέρει ο κ. Μπιτσαξής και προσθέτει: «Σε συνθήκες γηπέδου και μάζας υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, το μεγαλύτερο, που είναι βία διαχρονικά ποδηγετούμενη και καθοδηγούμενη με διάφορες μορφές, με τη μορφή της πρόκλησης, της ανοχής ή με τη μη συγκεκριμένη ανάληψη δράσεων για την αποφυγή της. Συχνά δε όπως το έχω πει το φιτίλι της βίας το ''ανάβουν'' οι ΠΑΕ. Αρκετά με αυτήν την ιστορία των βεγγαλικών, των κροτίδων, της δυναμίτιδας και κάθε είδους αντικειμένου, το οποίο με πρόσχημα της φαντασμαγορικής ατμόσφαιρας και υπό την ανοχή πολλών ΠΑΕ, για να μην πω υπό την ευθύνη πολλών ΠΑΕ, μπαίνουν στο γήπεδο και δημιουργούν άμεσο κίνδυνο τραυματισμών και θα έλεγα πως ο καλός Θεός και η τύχη μάς έχουν βοηθήσει να μην έχουμε θρηνήσει θύματα. Ακόμη και στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, στη Μυτιλήνη, ένα νέο παιδί οδηγήθηκε στο νοσοκομείο από βαρελότο, με κίνδυνο να χάσει την ακοή του».
Η Μελίνα, ο Μαγκάκης και οι μειονότητες
Οταν ο εκ Ξάνθης καταγόμενος Παναγιώτης Μπιτσαξής ανέλαβε γενικός γραμματέας Αθλητισμού, πολλοί αναρωτήθηκαν ποια ήταν η σχέση του με τον αθλητισμό. Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος: «Παρακολουθώ τον αθλητισμό από μικρό παιδί ως φίλαθλος και, όσο και αν έχω παχύνει τον τελευταίο καιρό, προσπαθώ να αθλούμαι».
Ο 54χρονος σήμερα Παναγιώτης Μπιτσαξής σπούδασε νομικά στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από το 1980 έως και την ημέρα που ανέλαβε γγΑ ασκούσε μάχιμη δικηγορία. Εχει αναλάβει πολλές υποθέσεις θρησκευτικών μειονοτήτων και θρησκευτικών ελευθεριών και είναι συγγραφέας ενός βιβλίου με τίτλο «Θρησκευτική ελευθερία και δημοκρατία».
Ως δικηγόρος έχει πολλές δίκες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αφορούν κυρίως θρησκευτικές μειονότητες, ακόμη και χριστιανούς ορθοδόξους που εκτός Ελλάδας είναι σε αρκετά μέρη μειονότητα. Ηταν δικηγόρος της εκκλησίας της Κύπρου και είχε φέρει εις πέρας με επιτυχία την υπόθεση επαναπατρισμού των κλεμμένων εικόνων από μοναστήρια στα κατεχόμενα.
Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Δικαιοσύνης (1982-86) επί Γεωργίου-Αλεξάνδρου Μαγκάκη και όπως λέει ο ίδιος: «Με τίμησε με την ευθύνη της εκπόνησης των περισσοτέρων νομοθετημάτων για θέματα νομοθετικής πολιτικής, ενώ είχα δουλέψει τη νομοθετική πολιτική της παρουσίας της Ελλάδας στην ΕΟΚ».
Το 1986 συνεργάστηκε με την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη στο υπουργείο Πολιτισμού για τρία χρόνια. Αρχικά ως σύμβουλός της, στη συνέχεια ως πρόεδρος του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και ως γενικός γραμματέας λαϊκής επιμόρφωσης που τότε ανήκε στο Πολιτισμού (σήμερα ανήκει στο Παιδείας) με υφυπουργό Πολιτισμού μάλιστα για ένα διάστημα τον σημερινό πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.
Από το 1989 μέχρι σήμερα δεν κατείχε καμία κυβερνητική θέση και ασκούσε μάχιμη δικηγορία, ενώ όσοι τον γνωρίζουν από παλιά λένε ότι στα φοιτητικά του χρόνια ανήκε στην ΚΝΕ, κάτι που μπορεί να γίνει αντιληπτό και από το λόγο του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου