Να δεις πως το `χει πει; «Η κοιλιά είναι η… γοητεία του άντρα». Ναι, νομίζω αυτή ήταν η ρήση του εμβληματικού Τζακ Νίκολσον (πολλά περισσότερα από απλό ηθοποιό), αποδεικνύοντας πως τα λόγια δεν είναι περιττά για τα… περιττά κιλά!
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση των ποδοσφαιρικών επενδύσεων, όπου οι ομάδες ψάχνουν εναγωνίως τους παικταράδες που ξέρουν «πολλά κιλά μπάλα», αλλά στην πορεία τους προκύπτουν με πολλά κιλά… μπάκα;
Από τα γήπεδα όλης της Υφηλίου, αλλά και ειδικότερα της Ελλάδας έχουν περάσει κατά καιρούς πολλοί ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αγκομαχούσαν να απλώσουν στο χορτάρι το ταλέντο τους, γιατί εκτός γηπέδου δεν μπορούσαν να τιθασεύουν τη βουλιμία τους.
Με αφορμή την εμφάνιση… χωρίς άνεση του Μπράις Μουν στην έναρξη της προετοιμασίας του Παναθηναϊκού, το SentraGoal θυμάται παρόμοιες περιπτώσεις… αθλητών, που θα έλεγε κι ο Παύλος Γιαννακόπουλος.
ΜΠΡΑΪΣ ΜΟΥΝ: Μα πώς γίνεται;
Μιας και ο Νοτιοαφρικανός μας δίνει την αφορμή, θα ξεκινήσουμε από αυτόν τη σχετική λίστα. Όταν το 2008, πρώτη σεζόν της πολυμετοχικότητας και του Χενκ Τεν Κάτε, ο Παναθηναϊκός αποκτούσε από τον Αγιαξ (του… Κέιπ Τάουν) τον Μπράις Μουν, οι αναφορές έκαναν λόγο για έναν παίκτη, ο οποίος αγωνίζεται στη δεξιά πλευρά της αμυντικής γραμμής και έχει σαν όπλο του την ταχύτητα και την αγωνιστική πειθαρχία.
Μπορούμε να πούμε πως αυτά τα χαρακτηριστικά, ο Μουν τα ξεδίπλωσε στις 16 Σεπτεμρβίου 2008, στο… πρώτο ημίχρονο του αγώνα Παναθηναϊκός – Ιντερ (0-2). Ηταν η έκπληξη του Τεν Κάτε στην αρχική 11άδα και ο Νοριοαφρικανός δημιούργησε μεγάλους μπελάδες στους Ιταλούς στο πρώτο 45λεπτο. Εκτοτε (ουσιαστικά)… αγνοείται. Ακόμη περιμένουν στην Παιανία την αγωνιστική του «έκρηξη» και ένα δυστύχημα στο οποίο ενεπλάκη, αμέσως μετά το τέλος της πρώτης του σεζόν στην Παιανία, φαίνεται πως έσβησε οριστικά τις όποιες προσδοκίες.
Ο Μουν δόθηκε «δανεικός» στον ΠΑΟΚ, ακολούθως στην Γκόλντεν Αροους της Ν. Αφρικής και μάλλον το τμήμα σκάουτινγκ των «πράσινων» δεν παρακολουθούσε και πολύ επισταμένα την εξέλιξή του, αφού αφενός ο Νοτιοαφρικανός «έγραψε» πολύ λίγες συμμετοχές (με 5 γκολ στην Αροους, ωστόσο!), αφετέρου η επιστροφή του στην Παιανία για προετοιμασία, πριν από λίγες ημέρες, ήταν για όλους μία μεγάλη –αρνητική- έκπληξη.
Ο Μουν έχει μία μεγάλη –για αθλητή- κοιλιά, την οποία ασφαλώς και δεν απέκτησε κάνοντας κοιλιακούς! Παρόλα αυτά ακολούθησε την αποστολή στο Κιτσμπούελ, αλλά προφανώς οφείλει (στον εαυτό του) πρωτίστως να σουλουπωθεί και ακολούθως να μπει σε αθλητικό, προπονητικό πρόγραμμα.
Οι εξηγήσεις δεν έχουν βρει τις απαιτούμενες αποδείξεις, ωστόσο μάλλον η περιπέτεια του δυστυχήματος (έχασε τη ζωή της μία γυναίκα, από απρόσεχτη οδήγηση του Μουν, κατά την επιστροφή του από πάρτι) φαίνεται πως κόστισε πολύ στον Νοτιοαφρικανό παίκτη. Τόσο ψυχολογικά (κυρίως), όσο και αγωνιστικά. Είναι εμφανέστατο. Ωστόσο, αν θέλει να συνεχίσει να εξασκεί το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή, πρέπει καταρχάς να επιστρέψει στην αθλητική ζωή.
ΕΡΙΚ ΡΑΜΠΕΣΑΝΤΡΑΤΑΝΑ: Αναστέναξαν τα... σουβλάκια
Ο Γάλλος στόπερ ήρθε στην ΑΕΚ το 2001 με… μεγάλη όρεξη. Όχι, όμως ποδοσφαιρικά, όπως προϊδέαζε η καλή σταδιοδρομία του στο «Σαμπιονά» (με θητεία στην Παρί Σ.Ζ.), αλλά κυριολεκτικά. Τα σημάδια (των περιττών κιλών) ήταν εξαρχής εμφανή, αλλά πολλοί έκαναν τα στραβά μάτια. Είτε γιατί πόνταραν στην εμπειρία του Γάλλου, είτε γιατί στην «Ενωση» υπήρχε εκείνη την εποχή το φόβητρο του Μάκη Ψωμιάδη, οπότε τα σχόλια έπρεπε να είναι μετρημένα.
Ο ίδιος ο «Big Mac» είχε πει για τον Γάλλο «Καλύτερα να τού πληρώνεις το συμβόλαιο, παρά να τον ταΐζεις»! Μετρημένος όμως δεν ήταν ο ίδιος ο «Ραμπέ», ο οποίος λάτρεψε την ατμόσφαιρα του θρυλικού γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας, κυρίως δε του περιβάλλοντα χώρου, όπου οι… σουβλακερί έσπαζαν τη μύτη.
Οι… μάχες που έδινε το προπονητικό τιμ της ομάδας, για να χάσει κιλά ο πάλαι ποτέ άσος της Παρί Σεν Ζερμέν έχουν μείνει στην ιστορία. Η συνέχεια ήρθε μοιραία. Ο Ερίκ Ραμπεσαντρατανά δεν αγωνίστηκε ούτε… λεπτό στην Α' Εθνική, έπαιξε τρεις φορές στο Κύπελλο και δύο φορές στην Ευρώπη και αποδεσμεύθηκε τον Μάιο του 2002!!!
ΦΡΑΝΚ ΣΤΡΑΝΤΛΙ: Ο «χοντρούλης Φρανκ»
Στα 17 του χρόνια κατάφερε να κερδίσει την είσοδό του στην πρώτη ομάδα της νορβηγικής Σταρτ και η διοίκηση τον επιβράβευσε με ένα καλό μπόνους. Όμως στην προετοιμασία εμφανίστηκε ένας εντελώς διαφορετικός… Στράντλι, με πολλά, πάρα πολλά παραπανίσια κιλά!
Οι φήμες έδιναν κι έπαιρναν πως δαπάνησε τα χρήματα του μπόνους σε… αναψυκτικά και γλυκά!
Το ταλέντο του εκτίμησε και η Λιντς, ωστόσο πέρασε και δεν ακούμπησε ποτέ στην αγγλική ομάδα, ώστε οι συμπατριώτες του Νορβηγοί να τον κοροϊδεύουν λέγοντας πως «δεν βρέθηκε ποτέ στην Αγγλία»!
Σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε κι ίδιος να ρίξει… κι άλλο λάδι στη φωτιά εκστομίζοντας τη φράση «Έχω πάει σε πολλές μπιραρίες της Αγγλίας και η αγαπημένη μου μπίρα είναι η… πιντ (σ.σ. η αγγλική μονάδα μέτρησης υγρών)».
Παρόλα αυτά κάποιες καλές χρονιές στη Νορβηγία και τη Δανία με αρκετά γκολ, του έδωσαν τοπ εισιτήριο για να έρθει στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό.
Από τη χώρα μας ο Στράντλι πρέπει να έμεινε κατενθουσιασμένος. Ο… ελληνικός ήλιος, η θάλασσα τα εστιατόρια και οι ταβέρνες του «έκλεψαν» την καρδιά, οπότε… που καιρός για μπάλα. Στον Παναθηναϊκό έμεινε καθηλωμένος στον πάγκο, αντιμετώπιζε συνεχώς προβλήματα φυσικής κατάστασης και δεν είναι διόλου τυχαίο το παρατσούκλι που του έμεινε, «Ο Χοντρός Φρανκ».
Λέγεται, μάλιστα, πως ο Στράντλι εκτιμούσε βαθύτατα τις αξίες της φιλίας γι' αυτό και από συμπαράσταση… κατέβαζε πίτσες, με το ρυθμό που ο συμπατριώτης του και συμπαίκτης του στον Παναθηναϊκό, Ερικ Μίκλαντ… κατέβαζε τις μπίρες.
ΚΑΡΛΟΣ ΣΑΪΝΙΟ: «Σαίνι» στα κιλά...
Φαίνεται πως το `χει η περιοχή της Παιανίας να… μαζεύει μερακλήδες του φαγητού! Ο Πορτογάλος αμυντικός χαφ ήρθε στον Παναθηναϊκό για να δώσει λύσεις στο χώρο του κέντρου, στο φινάλε των μεταγραφών, το καλοκαίρι του 2002, ως επιλογή του Σάντος.
Εφυγε μετά από 12 (μέτριες) συμμετοχές σε παιχνίδια όλων των διοργανώσεων, αλλά… πλήρης γαστρονομικών εμπειριών, αφού έμαθε για τα καλά τις ταβέρνες και γιατί το «Γκρικ Σουβλάκι» είναι famous στα πέρατα του κόσμου! Ο Πορτογάλος έφτασε στην Παιανία προερχόμενος από περίοδο απραξίας, ωστόσο… περίπου κανονικός ποδοσφαιριστής και αποχαιρέτησε τη χώρα μας με πολλά παραπανίσια κιλά. Ισως, βέβαια, η κρεατοφαγία του να οφείλεται και στο προσωνύμιό του, «Τσκάκάλι»!
ΜΑΡΙΟ ΜΠΡΕΣΚΑ: Τον έκανε... ποδοσφαιριστή ο Μπέος
Ο Σλοβάκος είχε διαγράψει, προ λίγων ετών, εξαιρετική καριέρα στον Πανιώνιο του… Αχιλλέα Μπέου. Τα ίχνη του για τους περισσότερους είχαν χαθεί κάπου στην Κύπρο, όχι όμως και για τον Μπέο. Όταν ο Ολυμπιακός Βόλου χρειάστηκε έναν ακόμη επιθετικό στο ρόστερ του το περασμένο καλοκαίρι, ο «ισχυρός άνδρας» της ομάδας πήρε πάνω του την υπόθεση και έφερε πίσω στην Ελλάδα τον πάλαι ποτέ «Σούπερ Μάριο».
Ο Σλοβάκος όμως εμφανίστηκε σαν να είχε… ξεμείνει από μπαταρίες ή πάντως κάτι σαν πρώην ποδοσφαιριστής. Διόλου τυχαίο το παρατσούκλι «Χοντρός», που του βγήκε εκείνο τον καιρό. Παρόλα αυτά, ξεκίνησε εντυπωσιακά, με γκολ και σπουδαίες εμφανίσεις, παρά την όχι και τόσο καλή φυσική του κατάσταση (κάθε άλλο). Μετά την 6η αγωνιστική, όμως άρχισε να χάνει τη θέση του στη βασική 11άδα και οι φήμες για απανωτά πειθαρχικά παραπτώματα (κοινώς η γνωριμία με τον Βόλο by night) έκαναν έξαλλο τον μέντορα και προστάτη του.
Ο Μπέος τον κάλεσε για μία κατ' ιδίαν συζήτηση κι από εκεί και ύστερα ο υπέρβαρος και γενικά… πολλά βαρύς Σλοβάκος «έβγαλε» φτερά! Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε, μάλιστα, πως ήταν από τους βασικούς συντελεστές της εκπληκτικής πορείας προς την έξοδο στο Γιουρόπα Λιγκ, για την ομάδα του Βόλου. Στο γλέντι, πάντως, αμέσως μετά τη λήξη του πρωταθλήματος απέδειξε πως γνωρίζει άριστα τις… πίστες του Βόλου, καθώς και τα επίκαιρα σουξέ!!!
ΣΕΡΧΙΟ ΚΟΚΕ: Κάθε χρόνο και παραπάνω...
Στην έναρξη του πρωταθλήματος του 20047, ο Σέρτζιο Κόκε αποτελούσε το μεγάλο «όπλο» στην επίθεση του Αρη, όμως ένας τραυματισμός τον καθιστούσε εξαιρετικά αμφίβολο, τουλάχιστον για το πρώτο κομμάτι της σεζόν. Ωστόσο, ο Ισπανός έκανε το… θαύμα και κατάφερε να τεθεί στη διάθεση του προπονητή του. Ωστόσο, κατά το διάστημα της αποθεραπείας του, το «βαρύ» σκαρί του Ισπανού φορ είχε γίνει ακόμη πιο βαρύ, αφού ο Κόκε εμφανώς δεν πρόσεξε τη διατροφή του.
Ο τότε προπονητής του Αρη, Χουάν Κάρλος Ολίβα του έκανε αρκετές φορές παρατηρήσεις και τον πίεσε, ώστε να χάσει τα περιττά κιλά και να ξαναβρεί τη φόρμα του. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως έκτοτε ο Κόκε πάντοτε κουβαλούσε κάποια κιλά παραπάνω, που του στοίχισαν σε ταχύτητα και άρα σε «πλαστικές» κινήσεις μέσα στην περιοχή, με αποτέλεσμα να επιστρατεύει περισσότερο την εμπειρία του. Μέχρι πριν από λίγους μήνες οπότε και ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του… MLS και έχει ήδη νοσταλγήσει τη Θεσσαλονίκη (και τις μπουγάτσες;).
ΝΑΜΠΙΛ ΜΠΑΧΑ: Τα πάχη του, τα κάλη του
Η ΑΕΚ αναζητάει τον αντικαταστάτη του Ισμαελ Μπλάνκο, ο οποίος δεν αποκλείεται να χρισθεί ο για λίγους μήνες συμπαίκτης του, Ναμπίλ Μπαχά, ελλείψει άλλων (οικονομικών) αξιόπιστων λύσεων. Ο Μαροκινός, ωστόσο, που ήρθε τον Ιανουάριο στην «Ενωση» ως μέσο πίεσης προς τον Αργεντινό αρχι-σκόρερ, δεν έπεισε ποτέ τον κόσμο της ΑΕΚ με την απόδοσή του και κυρίως με τη σωματοδομή του!
Βαρύς… κι ασήκωτος, με εμφανή περιττά κιλά, που πάντως κατάφερε να απολέσει μέσα από την προπόνηση, ο Μπαχά ήταν πολύ αργός και ακόμη περισσότερο άστοχος. Εξέθεσε έτσι αυτούς που τον επέλεξαν είτε για να πιέσουν τον Μπλάνκο να υπογράψει με μειωμένες απολαβές, είτε –έστω- για μία καλή επιθετική λύση. Το «χοντρός και χασογκόλης» έχει ήδη «κολλήσει» στον Μαροκινό, που αν τελικά παραμείνει πρέπει να πασχίσει πολύ για να τον «σβήσε黨.
Το… χούι της λαιμαργία δεν είναι, πάντως, μόνο προνόμιο του ελληνικού πρωταθλήματος, αφού στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου υπήρξαν πολλοί διάσημοι «χοντροί», που… μιλούσαν της μπάλας. Αρκετοί από αυτούς, μάλιστα, ήταν πραγματικά μεγάλοι παίκτες. Τα πάχη τους, τα κάλλη τους, διόλου απασχολούσαν τις ομάδες τους, όσο «έβλεπαν» δίχτυα. Απαξ και αποσυνδέθηκαν με αυτή τη «σχέση» ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα της λίστας είναι το «Φαινόμενο», Ρονάλντο (ίσως ο πιο… διάσημος «χοντρός» του ποδοσφαίρου). Ο Βραζιλιάνος, Παγκόσμιος Πρωταθλητής του2002 είχε… ερωτική σχέση με τη μπάλα, μέχρι και το 2006, όσο είχε –όμως- και με την dolce vita, με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες του με διογκωμένη την κοιλιά του να είναι «πρώτο θέμα» για όλα τα σκανδαλοθηρικά έντυπα.
Ο συμπατριώτης του Ροναλντίνιο έγινε ο ηγέτης της Μπαρτσελόνα και την οδήγησε στο δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ της Ιστορίας της, το 2006. Οι «μπλαουγκράνα» είχαν αποτραβήξει τον «Μάγο» από τα… καμπαρέ του Παρισιού (όταν… έπαιζε στην Παρί Σ.Ζ.) και έως τον τελικό της «Πόλης του Φωτός» (τι σύμπτωση), οπότε και οι Καταλανοί επέστρεψαν στον ευρωπαϊκό θρόνο όλα ήταν «μέλι – γάλα». Από εκεί και πέρα η γύμνια, ή καλύτερα τα παρεπόμενα της… καλοζωίας του Βραζιλιάνου «βασιλιά» δεν ήταν δυνατό να μείνουν άλλο κάτω από το… χαλί.
Ο Ροναλντίνιο ξενυχτούσε όλο και περισσότερο, έπαιζε πιο πολλή μουσική από ό,τι ποδόσφαιρο, έγινε dj και τακτικότατος θαμώνας των κλαμπ στο Μιλάνο όταν πλέον μεταγράγηκε στη Μίλαν και πήρε το εισιτήριο της επιστροφής για Βραζιλία, μέσω… Ελλάδας. Εκανε το Μιλάνο – Παραλιακή (ναι, αυτή της… Ποσειδώνος), Κολιάτσου – Ομόνοια και έγινε φίλος με τον Ρέμο, τον Βέρτη, αλλά και τον… Μάρκο Σεφερλή. Η κατάσταση (και η… κοιλιά του) είχε ξεφύγει και ο «Ρο» όπου φύγει – φύγει και τώρα αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας, χωρίς άγχος για να πάρει άδεια την περίοδο του Καρναβαλιού!
Η λίστα των διάσημων «χοντρών» μπαλαδόρων περιλαμβάνει κι άλλα πολύ μεγάλα «ονόματα», όπως την περίπτωση του Ούγγρου συνταγματάρχη, Φέρενς Πούσκας, για τον οποίο ο… θρύλος αναφέρει ότι κάποια μεσημεριανά του γεύματα αποτελούνταν από τρεις μερίδες γουρουνόπουλο! Όταν, όμως, «ζωγράφιζε» τόσο μοναδικά μέσα στο γήπεδο τι μπορούσε κανείς να πει στον μακαρίτη; Εμείς, πάντως, να προσθέσουμε πως η Ουγγαρία φημίζεται –και- για τα σαλάμια της!
Μπορεί κανείς να προσθέσει τους Τζορτζ Μπεστ και Πολ Γκασκόιν «θύματα» της ιδιοσυγκρασίας τους, της… καλής ζωής και του ποτού, του Τόμας Μπρολίν, που έθελξε στο Μουντιάλ του '94, όπου και ψηφίστηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης (επέστρεψε ως παίκτης της Λιντς το 1995 μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό και στο μεταξύ είχε πάρει αρκετά κιλά και είχε αποκτήσει ολοστρόγγυλο πρόσωπο) του… καλοφαγά Αντόνιο Κασάνο (εν ενεργεία), που δείχνει να έχει πάρει τον καλό δρόμο, του Αΐλτον που έμαθε… καλά τα γερμανικά συνοδευτικά μπύρας και του Αντριάνο, που από «Αυτοκράτορας» στην Ιταλία έγινε ένας υπέρβαρος περιφερόμενος «party maniac» και… ας πούμε ποδοσφαιριστής.
Και της λίστας οὐκ ἔστι τέλος!
Πηγή: Sentragoal.gr
Από τα γήπεδα όλης της Υφηλίου, αλλά και ειδικότερα της Ελλάδας έχουν περάσει κατά καιρούς πολλοί ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αγκομαχούσαν να απλώσουν στο χορτάρι το ταλέντο τους, γιατί εκτός γηπέδου δεν μπορούσαν να τιθασεύουν τη βουλιμία τους.
Με αφορμή την εμφάνιση… χωρίς άνεση του Μπράις Μουν στην έναρξη της προετοιμασίας του Παναθηναϊκού, το SentraGoal θυμάται παρόμοιες περιπτώσεις… αθλητών, που θα έλεγε κι ο Παύλος Γιαννακόπουλος.
ΜΠΡΑΪΣ ΜΟΥΝ: Μα πώς γίνεται;
Μιας και ο Νοτιοαφρικανός μας δίνει την αφορμή, θα ξεκινήσουμε από αυτόν τη σχετική λίστα. Όταν το 2008, πρώτη σεζόν της πολυμετοχικότητας και του Χενκ Τεν Κάτε, ο Παναθηναϊκός αποκτούσε από τον Αγιαξ (του… Κέιπ Τάουν) τον Μπράις Μουν, οι αναφορές έκαναν λόγο για έναν παίκτη, ο οποίος αγωνίζεται στη δεξιά πλευρά της αμυντικής γραμμής και έχει σαν όπλο του την ταχύτητα και την αγωνιστική πειθαρχία.
Μπορούμε να πούμε πως αυτά τα χαρακτηριστικά, ο Μουν τα ξεδίπλωσε στις 16 Σεπτεμρβίου 2008, στο… πρώτο ημίχρονο του αγώνα Παναθηναϊκός – Ιντερ (0-2). Ηταν η έκπληξη του Τεν Κάτε στην αρχική 11άδα και ο Νοριοαφρικανός δημιούργησε μεγάλους μπελάδες στους Ιταλούς στο πρώτο 45λεπτο. Εκτοτε (ουσιαστικά)… αγνοείται. Ακόμη περιμένουν στην Παιανία την αγωνιστική του «έκρηξη» και ένα δυστύχημα στο οποίο ενεπλάκη, αμέσως μετά το τέλος της πρώτης του σεζόν στην Παιανία, φαίνεται πως έσβησε οριστικά τις όποιες προσδοκίες.
Ο Μουν δόθηκε «δανεικός» στον ΠΑΟΚ, ακολούθως στην Γκόλντεν Αροους της Ν. Αφρικής και μάλλον το τμήμα σκάουτινγκ των «πράσινων» δεν παρακολουθούσε και πολύ επισταμένα την εξέλιξή του, αφού αφενός ο Νοτιοαφρικανός «έγραψε» πολύ λίγες συμμετοχές (με 5 γκολ στην Αροους, ωστόσο!), αφετέρου η επιστροφή του στην Παιανία για προετοιμασία, πριν από λίγες ημέρες, ήταν για όλους μία μεγάλη –αρνητική- έκπληξη.
Ο Μουν έχει μία μεγάλη –για αθλητή- κοιλιά, την οποία ασφαλώς και δεν απέκτησε κάνοντας κοιλιακούς! Παρόλα αυτά ακολούθησε την αποστολή στο Κιτσμπούελ, αλλά προφανώς οφείλει (στον εαυτό του) πρωτίστως να σουλουπωθεί και ακολούθως να μπει σε αθλητικό, προπονητικό πρόγραμμα.
Οι εξηγήσεις δεν έχουν βρει τις απαιτούμενες αποδείξεις, ωστόσο μάλλον η περιπέτεια του δυστυχήματος (έχασε τη ζωή της μία γυναίκα, από απρόσεχτη οδήγηση του Μουν, κατά την επιστροφή του από πάρτι) φαίνεται πως κόστισε πολύ στον Νοτιοαφρικανό παίκτη. Τόσο ψυχολογικά (κυρίως), όσο και αγωνιστικά. Είναι εμφανέστατο. Ωστόσο, αν θέλει να συνεχίσει να εξασκεί το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή, πρέπει καταρχάς να επιστρέψει στην αθλητική ζωή.
ΕΡΙΚ ΡΑΜΠΕΣΑΝΤΡΑΤΑΝΑ: Αναστέναξαν τα... σουβλάκια
Ο Γάλλος στόπερ ήρθε στην ΑΕΚ το 2001 με… μεγάλη όρεξη. Όχι, όμως ποδοσφαιρικά, όπως προϊδέαζε η καλή σταδιοδρομία του στο «Σαμπιονά» (με θητεία στην Παρί Σ.Ζ.), αλλά κυριολεκτικά. Τα σημάδια (των περιττών κιλών) ήταν εξαρχής εμφανή, αλλά πολλοί έκαναν τα στραβά μάτια. Είτε γιατί πόνταραν στην εμπειρία του Γάλλου, είτε γιατί στην «Ενωση» υπήρχε εκείνη την εποχή το φόβητρο του Μάκη Ψωμιάδη, οπότε τα σχόλια έπρεπε να είναι μετρημένα.
Ο ίδιος ο «Big Mac» είχε πει για τον Γάλλο «Καλύτερα να τού πληρώνεις το συμβόλαιο, παρά να τον ταΐζεις»! Μετρημένος όμως δεν ήταν ο ίδιος ο «Ραμπέ», ο οποίος λάτρεψε την ατμόσφαιρα του θρυλικού γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας, κυρίως δε του περιβάλλοντα χώρου, όπου οι… σουβλακερί έσπαζαν τη μύτη.
Οι… μάχες που έδινε το προπονητικό τιμ της ομάδας, για να χάσει κιλά ο πάλαι ποτέ άσος της Παρί Σεν Ζερμέν έχουν μείνει στην ιστορία. Η συνέχεια ήρθε μοιραία. Ο Ερίκ Ραμπεσαντρατανά δεν αγωνίστηκε ούτε… λεπτό στην Α' Εθνική, έπαιξε τρεις φορές στο Κύπελλο και δύο φορές στην Ευρώπη και αποδεσμεύθηκε τον Μάιο του 2002!!!
ΦΡΑΝΚ ΣΤΡΑΝΤΛΙ: Ο «χοντρούλης Φρανκ»
Στα 17 του χρόνια κατάφερε να κερδίσει την είσοδό του στην πρώτη ομάδα της νορβηγικής Σταρτ και η διοίκηση τον επιβράβευσε με ένα καλό μπόνους. Όμως στην προετοιμασία εμφανίστηκε ένας εντελώς διαφορετικός… Στράντλι, με πολλά, πάρα πολλά παραπανίσια κιλά!
Οι φήμες έδιναν κι έπαιρναν πως δαπάνησε τα χρήματα του μπόνους σε… αναψυκτικά και γλυκά!
Το ταλέντο του εκτίμησε και η Λιντς, ωστόσο πέρασε και δεν ακούμπησε ποτέ στην αγγλική ομάδα, ώστε οι συμπατριώτες του Νορβηγοί να τον κοροϊδεύουν λέγοντας πως «δεν βρέθηκε ποτέ στην Αγγλία»!
Σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε κι ίδιος να ρίξει… κι άλλο λάδι στη φωτιά εκστομίζοντας τη φράση «Έχω πάει σε πολλές μπιραρίες της Αγγλίας και η αγαπημένη μου μπίρα είναι η… πιντ (σ.σ. η αγγλική μονάδα μέτρησης υγρών)».
Παρόλα αυτά κάποιες καλές χρονιές στη Νορβηγία και τη Δανία με αρκετά γκολ, του έδωσαν τοπ εισιτήριο για να έρθει στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό.
Από τη χώρα μας ο Στράντλι πρέπει να έμεινε κατενθουσιασμένος. Ο… ελληνικός ήλιος, η θάλασσα τα εστιατόρια και οι ταβέρνες του «έκλεψαν» την καρδιά, οπότε… που καιρός για μπάλα. Στον Παναθηναϊκό έμεινε καθηλωμένος στον πάγκο, αντιμετώπιζε συνεχώς προβλήματα φυσικής κατάστασης και δεν είναι διόλου τυχαίο το παρατσούκλι που του έμεινε, «Ο Χοντρός Φρανκ».
Λέγεται, μάλιστα, πως ο Στράντλι εκτιμούσε βαθύτατα τις αξίες της φιλίας γι' αυτό και από συμπαράσταση… κατέβαζε πίτσες, με το ρυθμό που ο συμπατριώτης του και συμπαίκτης του στον Παναθηναϊκό, Ερικ Μίκλαντ… κατέβαζε τις μπίρες.
ΚΑΡΛΟΣ ΣΑΪΝΙΟ: «Σαίνι» στα κιλά...
Φαίνεται πως το `χει η περιοχή της Παιανίας να… μαζεύει μερακλήδες του φαγητού! Ο Πορτογάλος αμυντικός χαφ ήρθε στον Παναθηναϊκό για να δώσει λύσεις στο χώρο του κέντρου, στο φινάλε των μεταγραφών, το καλοκαίρι του 2002, ως επιλογή του Σάντος.
Εφυγε μετά από 12 (μέτριες) συμμετοχές σε παιχνίδια όλων των διοργανώσεων, αλλά… πλήρης γαστρονομικών εμπειριών, αφού έμαθε για τα καλά τις ταβέρνες και γιατί το «Γκρικ Σουβλάκι» είναι famous στα πέρατα του κόσμου! Ο Πορτογάλος έφτασε στην Παιανία προερχόμενος από περίοδο απραξίας, ωστόσο… περίπου κανονικός ποδοσφαιριστής και αποχαιρέτησε τη χώρα μας με πολλά παραπανίσια κιλά. Ισως, βέβαια, η κρεατοφαγία του να οφείλεται και στο προσωνύμιό του, «Τσκάκάλι»!
ΜΑΡΙΟ ΜΠΡΕΣΚΑ: Τον έκανε... ποδοσφαιριστή ο Μπέος
Ο Σλοβάκος είχε διαγράψει, προ λίγων ετών, εξαιρετική καριέρα στον Πανιώνιο του… Αχιλλέα Μπέου. Τα ίχνη του για τους περισσότερους είχαν χαθεί κάπου στην Κύπρο, όχι όμως και για τον Μπέο. Όταν ο Ολυμπιακός Βόλου χρειάστηκε έναν ακόμη επιθετικό στο ρόστερ του το περασμένο καλοκαίρι, ο «ισχυρός άνδρας» της ομάδας πήρε πάνω του την υπόθεση και έφερε πίσω στην Ελλάδα τον πάλαι ποτέ «Σούπερ Μάριο».
Ο Σλοβάκος όμως εμφανίστηκε σαν να είχε… ξεμείνει από μπαταρίες ή πάντως κάτι σαν πρώην ποδοσφαιριστής. Διόλου τυχαίο το παρατσούκλι «Χοντρός», που του βγήκε εκείνο τον καιρό. Παρόλα αυτά, ξεκίνησε εντυπωσιακά, με γκολ και σπουδαίες εμφανίσεις, παρά την όχι και τόσο καλή φυσική του κατάσταση (κάθε άλλο). Μετά την 6η αγωνιστική, όμως άρχισε να χάνει τη θέση του στη βασική 11άδα και οι φήμες για απανωτά πειθαρχικά παραπτώματα (κοινώς η γνωριμία με τον Βόλο by night) έκαναν έξαλλο τον μέντορα και προστάτη του.
Ο Μπέος τον κάλεσε για μία κατ' ιδίαν συζήτηση κι από εκεί και ύστερα ο υπέρβαρος και γενικά… πολλά βαρύς Σλοβάκος «έβγαλε» φτερά! Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε, μάλιστα, πως ήταν από τους βασικούς συντελεστές της εκπληκτικής πορείας προς την έξοδο στο Γιουρόπα Λιγκ, για την ομάδα του Βόλου. Στο γλέντι, πάντως, αμέσως μετά τη λήξη του πρωταθλήματος απέδειξε πως γνωρίζει άριστα τις… πίστες του Βόλου, καθώς και τα επίκαιρα σουξέ!!!
ΣΕΡΧΙΟ ΚΟΚΕ: Κάθε χρόνο και παραπάνω...
Στην έναρξη του πρωταθλήματος του 20047, ο Σέρτζιο Κόκε αποτελούσε το μεγάλο «όπλο» στην επίθεση του Αρη, όμως ένας τραυματισμός τον καθιστούσε εξαιρετικά αμφίβολο, τουλάχιστον για το πρώτο κομμάτι της σεζόν. Ωστόσο, ο Ισπανός έκανε το… θαύμα και κατάφερε να τεθεί στη διάθεση του προπονητή του. Ωστόσο, κατά το διάστημα της αποθεραπείας του, το «βαρύ» σκαρί του Ισπανού φορ είχε γίνει ακόμη πιο βαρύ, αφού ο Κόκε εμφανώς δεν πρόσεξε τη διατροφή του.
Ο τότε προπονητής του Αρη, Χουάν Κάρλος Ολίβα του έκανε αρκετές φορές παρατηρήσεις και τον πίεσε, ώστε να χάσει τα περιττά κιλά και να ξαναβρεί τη φόρμα του. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως έκτοτε ο Κόκε πάντοτε κουβαλούσε κάποια κιλά παραπάνω, που του στοίχισαν σε ταχύτητα και άρα σε «πλαστικές» κινήσεις μέσα στην περιοχή, με αποτέλεσμα να επιστρατεύει περισσότερο την εμπειρία του. Μέχρι πριν από λίγους μήνες οπότε και ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του… MLS και έχει ήδη νοσταλγήσει τη Θεσσαλονίκη (και τις μπουγάτσες;).
ΝΑΜΠΙΛ ΜΠΑΧΑ: Τα πάχη του, τα κάλη του
Η ΑΕΚ αναζητάει τον αντικαταστάτη του Ισμαελ Μπλάνκο, ο οποίος δεν αποκλείεται να χρισθεί ο για λίγους μήνες συμπαίκτης του, Ναμπίλ Μπαχά, ελλείψει άλλων (οικονομικών) αξιόπιστων λύσεων. Ο Μαροκινός, ωστόσο, που ήρθε τον Ιανουάριο στην «Ενωση» ως μέσο πίεσης προς τον Αργεντινό αρχι-σκόρερ, δεν έπεισε ποτέ τον κόσμο της ΑΕΚ με την απόδοσή του και κυρίως με τη σωματοδομή του!
Βαρύς… κι ασήκωτος, με εμφανή περιττά κιλά, που πάντως κατάφερε να απολέσει μέσα από την προπόνηση, ο Μπαχά ήταν πολύ αργός και ακόμη περισσότερο άστοχος. Εξέθεσε έτσι αυτούς που τον επέλεξαν είτε για να πιέσουν τον Μπλάνκο να υπογράψει με μειωμένες απολαβές, είτε –έστω- για μία καλή επιθετική λύση. Το «χοντρός και χασογκόλης» έχει ήδη «κολλήσει» στον Μαροκινό, που αν τελικά παραμείνει πρέπει να πασχίσει πολύ για να τον «σβήσε黨.
Το… χούι της λαιμαργία δεν είναι, πάντως, μόνο προνόμιο του ελληνικού πρωταθλήματος, αφού στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου υπήρξαν πολλοί διάσημοι «χοντροί», που… μιλούσαν της μπάλας. Αρκετοί από αυτούς, μάλιστα, ήταν πραγματικά μεγάλοι παίκτες. Τα πάχη τους, τα κάλλη τους, διόλου απασχολούσαν τις ομάδες τους, όσο «έβλεπαν» δίχτυα. Απαξ και αποσυνδέθηκαν με αυτή τη «σχέση» ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα της λίστας είναι το «Φαινόμενο», Ρονάλντο (ίσως ο πιο… διάσημος «χοντρός» του ποδοσφαίρου). Ο Βραζιλιάνος, Παγκόσμιος Πρωταθλητής του2002 είχε… ερωτική σχέση με τη μπάλα, μέχρι και το 2006, όσο είχε –όμως- και με την dolce vita, με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες του με διογκωμένη την κοιλιά του να είναι «πρώτο θέμα» για όλα τα σκανδαλοθηρικά έντυπα.
Ο συμπατριώτης του Ροναλντίνιο έγινε ο ηγέτης της Μπαρτσελόνα και την οδήγησε στο δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ της Ιστορίας της, το 2006. Οι «μπλαουγκράνα» είχαν αποτραβήξει τον «Μάγο» από τα… καμπαρέ του Παρισιού (όταν… έπαιζε στην Παρί Σ.Ζ.) και έως τον τελικό της «Πόλης του Φωτός» (τι σύμπτωση), οπότε και οι Καταλανοί επέστρεψαν στον ευρωπαϊκό θρόνο όλα ήταν «μέλι – γάλα». Από εκεί και πέρα η γύμνια, ή καλύτερα τα παρεπόμενα της… καλοζωίας του Βραζιλιάνου «βασιλιά» δεν ήταν δυνατό να μείνουν άλλο κάτω από το… χαλί.
Ο Ροναλντίνιο ξενυχτούσε όλο και περισσότερο, έπαιζε πιο πολλή μουσική από ό,τι ποδόσφαιρο, έγινε dj και τακτικότατος θαμώνας των κλαμπ στο Μιλάνο όταν πλέον μεταγράγηκε στη Μίλαν και πήρε το εισιτήριο της επιστροφής για Βραζιλία, μέσω… Ελλάδας. Εκανε το Μιλάνο – Παραλιακή (ναι, αυτή της… Ποσειδώνος), Κολιάτσου – Ομόνοια και έγινε φίλος με τον Ρέμο, τον Βέρτη, αλλά και τον… Μάρκο Σεφερλή. Η κατάσταση (και η… κοιλιά του) είχε ξεφύγει και ο «Ρο» όπου φύγει – φύγει και τώρα αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας, χωρίς άγχος για να πάρει άδεια την περίοδο του Καρναβαλιού!
Η λίστα των διάσημων «χοντρών» μπαλαδόρων περιλαμβάνει κι άλλα πολύ μεγάλα «ονόματα», όπως την περίπτωση του Ούγγρου συνταγματάρχη, Φέρενς Πούσκας, για τον οποίο ο… θρύλος αναφέρει ότι κάποια μεσημεριανά του γεύματα αποτελούνταν από τρεις μερίδες γουρουνόπουλο! Όταν, όμως, «ζωγράφιζε» τόσο μοναδικά μέσα στο γήπεδο τι μπορούσε κανείς να πει στον μακαρίτη; Εμείς, πάντως, να προσθέσουμε πως η Ουγγαρία φημίζεται –και- για τα σαλάμια της!
Μπορεί κανείς να προσθέσει τους Τζορτζ Μπεστ και Πολ Γκασκόιν «θύματα» της ιδιοσυγκρασίας τους, της… καλής ζωής και του ποτού, του Τόμας Μπρολίν, που έθελξε στο Μουντιάλ του '94, όπου και ψηφίστηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης (επέστρεψε ως παίκτης της Λιντς το 1995 μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό και στο μεταξύ είχε πάρει αρκετά κιλά και είχε αποκτήσει ολοστρόγγυλο πρόσωπο) του… καλοφαγά Αντόνιο Κασάνο (εν ενεργεία), που δείχνει να έχει πάρει τον καλό δρόμο, του Αΐλτον που έμαθε… καλά τα γερμανικά συνοδευτικά μπύρας και του Αντριάνο, που από «Αυτοκράτορας» στην Ιταλία έγινε ένας υπέρβαρος περιφερόμενος «party maniac» και… ας πούμε ποδοσφαιριστής.
Και της λίστας οὐκ ἔστι τέλος!
Πηγή: Sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου