Κάποτε τα παράτησε όλα για να δουλεύει έναντι 200 ευρώ, ώστε να συντηρεί την οικογένειά του. Κι όταν έφτασε να αμείβεται με 2.000 ευρώ, έχασε τη μισή του οικογένεια!
Την πρώτη μέρα του Αυγούστου του 1986, θα ερχόταν στη ζωή ο Κάρλος Αλεξάντρε ντε Σόουζα Σίλβα, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του. Θα γεννηθεί στην Ντούκε ντε Καχίας, από τις πλέον πλούσιες πόλεις της χώρας, όπου η φτώχεια δεν είναι τόσο έντονη ή τουλάχιστον τόσο ορατή όσο στις υπόλοιπες περιοχές. Μόνο που για τον Καρλάο, τα στατιστικά δεν είχαν αξία. «Η ζωή μου ήταν πολύ επίπονη», διηγείται κάθε φορά που η συζήτηση έρχεται γύρω από τα παιδικά του χρόνια. Το ποδόσφαιρο, αν και κομμάτι της ζωής του, δεν ήταν προτεραιότητα.
«Λάτρευα το ποδόσφαιρο, ωστόσο υπήρχαν πράγματα που προείχαν για μένα. Να σπουδάσω, όπως πάντα με ενθάρρυνε η μητέρα μου και να βοηθάω την οικογένειά μου όσο μπορούσα». Αμφότερα θα βοηθούσαν με τον τρόπο τους τον νεαρό Κάρλος. Η προπόνηση απείχε από το σπίτι του και το κλισέ –καμιά φορά– δεν είχε λεφτά ούτε για το εισιτήριο, έβρισκε εφαρμογή. «Στη Βραζιλία σού επιτρέπουν να μετακινείσαι δωρεάν ως μαθητής. Έτσι, πολλές φορές πήγαινα στην προπόνηση με τη στολή του σχολείου», θυμάται για τον τρόπο που ξεγελούσε τη φτώχεια του. «Αν δεν προλάβαινα το λεωφορείο, θα πήγαινα με ποδήλατο». Μια διαδρομή που διαρκούσε –όπως προσθέτει– περίπου 50 λεπτά!
Εκείνο που δεν μπορούσε να ξεγελάσει ήταν η πείνα του. Ένα κομμάτι ψωμί που έπαιρνε το πρωί από το σπίτι του, έπρεπε να τον κρατήσει για όλη την ημέρα, αφού θα επέστρεφε αργά το βράδυ στο σπίτι. «Πέρα από την ιστορία με τη στολή, είχα γενικά μια συνήθεια να αποφεύγω να πληρώνω… Δεν είχα επιλογή. Η ζωή μου στη Βραζιλία ήταν πολύ δύσκολη. Κι όταν κοιτάζω πίσω και βλέπω τι πέρασα για να φτάσω εδώ, έχω υποσχεθεί ποτέ να μην πειράξω κανέναν, να μην κάνω σε κανέναν κακό».sportdog gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου