Στον κύριο μας με αγάπη (1)!!

Ο Φαίδων Ματθαίου έφυγε από τη ζωή και ο Βασίλης Σκουντής τον αποχαιρετά με τον τρόπο που (ο ίδιος ο "Πατριάρχης") θα ήθελε: με ανεξίτηλες στιγμές από τον βίο και την πολιτεία του στο μπάσκετ, με πλάκες και με τα κλασικά ανέκδοτα!

Από σήμερα ο Φαίδων Ματθαίου θα αναπαύεται εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Έχει δίκιο ο παπάς του Ιερού Ναού του Αγίου Λαζάρου, που θα τα πει όλα αυτά στην εξόδιο ακολουθία, διότι όντως εκεί, όπου κατευθύνεται ο "Πατριάρχης" του ελληνικού μπάσκετ φτάνει να πει ένα από τα συνηθισμένα ανέκδοτα του για να αποδράσουν η οδύνη, η λύπη, ο στεναγμός και όλα τα συμπαρομαρτούντα!
Τον "Γόρο" (εκ του γορίλλας), όπως τον αποκαλούσαν (αλλά στα κρυφά, γιατί αν το άκουγε θα τους καρύδωνε) οι παλιοί του φίλοι, θα μπορούσα να τον αποχαιρετήσω με ένα σωρό τρόπους, καθότι ο βίος και η πολιτεία του στο παγκόσμιο αθλητικό γίγνεσθαι επιδέχονται πολλών τέτοιων: με την πολύ πλούσια και εντυπωσιακή βιογραφία του, με τις καινοτομίες και τις ρηξικέλευθες μεθόδους που εφάρμοσε, με δηλώσεις και απόψεις ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί του (και από τις οποίες βρίθει το βιβλίο του "Εξήντα χρόνια στο ελληνικό μπάσκετ", που βγήκε το 2001 από τις Εκδόσεις "Κάκτος" με την επιμέλεια του Λουκά Παπαϊωάννου), με, με, με...
Διαβάστε ολόκληρο το σχόλιο στο gazzetta.gr