Δεν απέτυχε μόνο η κυβέρνηση. Απέτυχε όλο το πολιτικό σύστημα. Γράφει ο Μαρία Χούκλη.
. Η Δεξιά, διασπασμένη, η Αριστερά το ίδιο, ψελλίζουν αμήχανα, λιγότερο
ή περισσότερο πειστικά, τα κομματικά αυτοεπιβεβαιωτικά συνθήματα άλλων
εποχών, άλλων αναγκών, άλλων προτεραιοτήτων. Το ζήτημα είναι τώρα όχι τι
λες αλλά τι κάνεις. Προφανώς υπάρχουν μονάδες αξιόλογες παντού, όμως
τώρα δεν αρκεί η ικανότητα του ενός αλλά η σύμπραξη των πολλών υγιών
δυνάμεων για να αποφύγουμε τα βράχια. Αντ' αυτου ακούσαμε τον πρόεδρο
της Νέας Δημοκρατίας να διαμηνύει ότι αν δεν λάβει αυτοδυναμία θα
ζητήσει πάλι εκλογές!
Τόσα λόγια, τόσοι λόγοι! Αν τα κάναμε ευρώ θα είχαμε σωθεί. Υπάρχει κανείς σ' αυτή τη χώρα -από τους νοήμονες εννοώ- που δεν αντιλαμβάνεται ότι οδεύουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το μοιραίο; Δηλαδή κατά τον κύριο υπουργό επί των Οικονομικών, είναι «επιπολαιότητα» να διαπιστώνεις ότι «δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε»; Και δεν είναι επιπολαιότητα η συμπεριφορά πολλών εκ των κυβερνώντων που -ναι- κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη χειρότερη μεταπολεμικά κρίση, αλλά απέδειξαν ότι ή δεν το αντελήφθησαν εγκαίρως ή δεν ήξεραν πώς ή δεν μπορούσαν να χειριστούν την κατάσταση.
Κοντεύουν δυο χρόνια, δυο ολόκληρα χρόνια, από τότε που αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ακόμη και οι μη βαθείς γνώστες των οικονομικών ότι η κρίση δεν θα είναι κάτι παροδικό, απλώς μια δύσκολη περίοδος που θα υπερνικηθεί με ορισμένες «έξυπνες -ελληνικού τύπου-κινήσεις». Τα σημάδια υπήρχαν, το βουητό ακουγόταν. Από τότε μέχρι σήμερα, κύλησαν 2 μνημόνια, δυσθεώρητοι δανεισμοί, απειλές διαφόρων εθνικοτήτων, διεθνείς χλευασμοί και ταπεινώσεις, γίναμε παγκόσμιο παράδειγμα προς αποφυγή, case study σε συνέδρια και πανεπιστημιακές σχολές, ανέκδοτο. Η χώρα -όλοι μας γιατί η χώρα είμαστε εμείς- βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την καταστροφή. Ακόμη και μετά απ' όλα αυτά η κυβέρνηση θεωρεί ότι άλλοι φταίνε, άλλα φταίνε. Και κρύβει πίσω από λόγια ότι απέτυχε. Απέτυχε να εκμεταλλευτεί το σπάνιο πολιτικό κεφάλαιο και το χρόνο που της δόθηκε να γυρίσει το καράβι. Ήταν δύσκολο, πάρα πολύ δύσκολο, αλλά ζήτησαν την ψήφο μας για τα δύσκολα. Τα εύκολα τα μπορούμε και εμείς.
Δεν απέτυχε όμως μόνο η κυβέρνηση. Απέτυχε όλο το πολιτικό σύστημα. Η Δεξιά, διασπασμένη, η Αριστερά το ίδιο, ψελλίζουν αμήχανα, λιγότερο ή περισσότερο πειστικά, τα κομματικά αυτοεπιβεβαιωτικά συνθήματα άλλων εποχών, άλλων αναγκών, άλλων προτεραιοτήτων. Το ζήτημα είναι τώρα όχι τι λες αλλά τί κάνεις. Προφανώς υπάρχουν μονάδες αξιόλογες παντού αλλά τώρα δεν αρκεί η ικανότητα του ενός αλλά η σύμπραξη των πολλών υγιών δυνάμεων για να αποφύγουμε τα βράχια. Αντ' αυτου ακούσαμε τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να διαμηνύει ότι αν δεν λάβει αυτοδυναμία θα ζητήσει πάλι εκλογές! Σ' αυτους τους καιρούς! Μέχρι πότε θα ακούμε λόγια, λόγια, λόγια...
Πηγή: protagon.gr
Τόσα λόγια, τόσοι λόγοι! Αν τα κάναμε ευρώ θα είχαμε σωθεί. Υπάρχει κανείς σ' αυτή τη χώρα -από τους νοήμονες εννοώ- που δεν αντιλαμβάνεται ότι οδεύουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το μοιραίο; Δηλαδή κατά τον κύριο υπουργό επί των Οικονομικών, είναι «επιπολαιότητα» να διαπιστώνεις ότι «δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε»; Και δεν είναι επιπολαιότητα η συμπεριφορά πολλών εκ των κυβερνώντων που -ναι- κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη χειρότερη μεταπολεμικά κρίση, αλλά απέδειξαν ότι ή δεν το αντελήφθησαν εγκαίρως ή δεν ήξεραν πώς ή δεν μπορούσαν να χειριστούν την κατάσταση.
Κοντεύουν δυο χρόνια, δυο ολόκληρα χρόνια, από τότε που αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ακόμη και οι μη βαθείς γνώστες των οικονομικών ότι η κρίση δεν θα είναι κάτι παροδικό, απλώς μια δύσκολη περίοδος που θα υπερνικηθεί με ορισμένες «έξυπνες -ελληνικού τύπου-κινήσεις». Τα σημάδια υπήρχαν, το βουητό ακουγόταν. Από τότε μέχρι σήμερα, κύλησαν 2 μνημόνια, δυσθεώρητοι δανεισμοί, απειλές διαφόρων εθνικοτήτων, διεθνείς χλευασμοί και ταπεινώσεις, γίναμε παγκόσμιο παράδειγμα προς αποφυγή, case study σε συνέδρια και πανεπιστημιακές σχολές, ανέκδοτο. Η χώρα -όλοι μας γιατί η χώρα είμαστε εμείς- βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την καταστροφή. Ακόμη και μετά απ' όλα αυτά η κυβέρνηση θεωρεί ότι άλλοι φταίνε, άλλα φταίνε. Και κρύβει πίσω από λόγια ότι απέτυχε. Απέτυχε να εκμεταλλευτεί το σπάνιο πολιτικό κεφάλαιο και το χρόνο που της δόθηκε να γυρίσει το καράβι. Ήταν δύσκολο, πάρα πολύ δύσκολο, αλλά ζήτησαν την ψήφο μας για τα δύσκολα. Τα εύκολα τα μπορούμε και εμείς.
Δεν απέτυχε όμως μόνο η κυβέρνηση. Απέτυχε όλο το πολιτικό σύστημα. Η Δεξιά, διασπασμένη, η Αριστερά το ίδιο, ψελλίζουν αμήχανα, λιγότερο ή περισσότερο πειστικά, τα κομματικά αυτοεπιβεβαιωτικά συνθήματα άλλων εποχών, άλλων αναγκών, άλλων προτεραιοτήτων. Το ζήτημα είναι τώρα όχι τι λες αλλά τί κάνεις. Προφανώς υπάρχουν μονάδες αξιόλογες παντού αλλά τώρα δεν αρκεί η ικανότητα του ενός αλλά η σύμπραξη των πολλών υγιών δυνάμεων για να αποφύγουμε τα βράχια. Αντ' αυτου ακούσαμε τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να διαμηνύει ότι αν δεν λάβει αυτοδυναμία θα ζητήσει πάλι εκλογές! Σ' αυτους τους καιρούς! Μέχρι πότε θα ακούμε λόγια, λόγια, λόγια...
Πηγή: protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου