Δύο απορίες για ΠΑΟΚ κι ο…Ρόνι!!

Ο Κ. Νικολακόπουλος καταθέτει στο blog του στο gazzetta δύο ερωτήματα για τον χθεσινό ΠΑΟΚ. Και σημειώνει κάτι για τον Ροναλντίνιο. ίναι αλήθεια ότι ο ΠΑΟΚ μας άρεσε, πολύ, στο α΄ ημίχρονο και θα μπορούσε εύκολα να προηγηθεί με 1-0, ακόμη και με 2-0. Είχε καθαρές φάσεις για γκολ, και με πλαγιοκοπήσεις και με κάθετο ποδόσφαιρο, ενώ ο ίδιος δεν κινδύνευσε σε καμία στιγμή. Εξίσου αλήθεια είναι ότι στο β΄ ημίχρονο ήταν απογοητευτικός και θα μπορούσε εύκολα να είχε φάει κι άλλα δύο γκολ και να έφευγε με τεσσάρα μέσα από το ίδιο του το σπίτι, έστω άδειο. Είχε μία  σχεδόν μηδενική αντίδραση μετά το 0-1. Σα να μην υπήρχε στο γήπεδο. Με δύο…φασούλες για γκολ όλες κι όλες.
Αλήθεια είναι κι ότι το ματς όπως αποδείχθηκε κρίθηκε στο πέναλτι. Μία λεπτομέρεια φίλοι μου είναι όλα αυτά τα ματς σε υψηλό επίπεδο. Στην Ευρώπη όταν θα κάνεις το λάθος, θα το πληρώσεις. Κωλοφάση ήταν το πέναλτι. Ένα λεπτό πριν αυτός ο Βίτορ είχε κάνει ένα καλό κόψιμο, όταν βγήκε ένας αντίπαλος στην πλάτη του Γεωργιάδη…Και λίγο μετά αστόχησε σε μία κεφαλιά από σχετικά καλή θέση, σε φάση στην οποία θα μπορούσε να…ισοφαρίσει το λάθος του.
Έχω δύο απορίες, όμως, από αυτό το ματς.
Η πρώτη έχει να κάνει με την στρατηγική του Στέφενς, που παρεμπιπτόντως προτίμησε να παίξει με το συνήθως ρισκαδόρικο στην Ευρώπη 4-4-2. Δεν ξέρω λοιπόν αν ήταν τελικά αποδοτικό να μπει ο ΠΑΟΚ μέσα στο ματς δυνατά από το πρώτο λεπτό και με διάθεση να τα δώσει όλα στο ξεκίνημα, αφήνοντας στην άκρη την ετοιμότητα του αντίπαλου, που ήδη έχει τρία ματς πρωταθλήματος στα πόδια του. Μήπως έδωσε πολλά στην αρχή και δεν είχε να δώσει στη συνέχεια όσα έπρεπε να δώσει σε ένα τέτοιο ματς. Δεν ξέρω, δηλαδή, αν ο ΠΑΟΚ στο β΄ ημίχρονο ξέμεινε όχι μόνο από ψυχολογία, αλλά κι από δυνάμεις.
Η δεύτερη απορία έχει να κάνει με την ενδεκάδα του ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε, αν στη θέση του Βίτορ, που έκανε το πέναλτι, ήταν ο Σίντεφελντ. Η, αν στη θέση του Γεωργιάδη, που έχασε το πολύ εύκολο γκολ, ήταν ο Καμαρά. Δεν ξέρω, δηλαδή, αν ήταν εύστοχες οι επιλογές του ΠΑΟΚ στη συγκρότηση του ρόστερ, υπό την έννοια του ερωτηματικού αν αυτοί που ήρθαν είναι καλύτεροι από αυτούς που έφυγαν. Κι η λύση του Κίτσιου νομίζω ήταν συζητήσιμη.
Δε θα έχετε άδικο, αν μου πείτε, «μα αν ο ΠΑΟΚ άνοιγε το σκορ, όπως το δικαιούνταν, θα βλέπαμε στη συνέχεια άλλο ματς. Και θα το πιστώνονταν ο προπονητής, αν του έβγαινε το παιχνίδι». Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Πρέπει να κρίνουμε το σύνολο κι όχι ένα κομμάτι του παιχνιδιού. Ο Στέφενς, του οποίου ο συμπατριώτης διαιτητής ήταν αδέκαστος, σε αντίθεση με τον πρώτο επόπτη…, είχε τέσσερα καινούργια πρόσωπα στην ενδεκάδα κι ο Τσιόλης, με καλές και κακές στιγμές, έβγαλε τουλάχιστον μία προσωπικότητα.
Παρεμπιπτόντως, ο Λούκας έχει ποιότητα, αλλά και ανετοιμότητα-από το Δεκέμβριο είχε να παίξει επίσημο ματς. Τα στημένα του, πάντως, είναι επικίνδυνα.
Και κάτι τελευταίο, επειδή είδα ότι για δεύτερη φορά ο Ιβάν Σαββίδης μίλησε για προσπάθειά του να φέρει το Ροναλντίνιο. Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου πρέπει να μας διδάσκει, όλους. Κι η ιστορία λέει ότι εάν έρθει ποτέ ο Ροναλντίνιο στην Ελλάδα, θα έρθει για μία ομάδα, τον Ολυμπιακό.
Πηγή: gazzetta.gr